ظرفيت روان شناختي يك فرد عبارت است از توانايي شخص در رويارويي با انتظارها و دشواري هاي زندگي روزمره ، بالا بودن ظرفيت روان شناختي اين امكان را به شخص مي دهد كه زندگي خود را در سطح مطلوب رواني نگه دارد و اين توانايي را به صورت رفتار سازگارانه و عمل موثر و مثبت متبلور سازد.


نقش ظرفيت روان شناختي در ارتقاي بهداشت و سلامتي در هر سه جنبه جسماني، رواني و اجتماعي بسيار با اهميت است. اين اهميت هنگامي با رزتر مي شود كه مشكل ، جنبه رفتاري به خود بگيرند . درچنين حالتي فرد هنگام رويارويي با فشارهاي رواني و موانع زندگي توان كافي ندارد و در نتيجه رفتار نامناسب او، سرچشمه تمام رنج ها و ناكامي ها نيز خواهد بود.


بروز مشكلات رفتاري ، مداخله مستقيم و فوري را ضروري مي سازد دراين شرايط مداخله عبارت است از افزايش قدرت سازگاري افراد و بالا بردن ظرفيت هاي فردي و اجتماعي آنان . ارتقاي ظرفيت روان شناختي افراد از راه هاي مختلف امكان پذير است. يكي از موثرترين آنها آموزش مهارت هاي زندگي است كه طي آن فرد به توانايي هايي دست مي يابد كه او را قادر مي سازند. مسئوليت هاي نقش هاي اجتماعي ، فردي و خانوادگي خود را بپذيرد و بدون لطمه زدن به خود و ديگران با خواست ها ، انتظارها و مشكلات روزانه به ويژه در روابط بين فردي به شكل موثري روبه رو شود. اثرگذاري مهارت هاي زندگي و ارتباط آن با مهارت هاي شناختي ، عاطفي و رفتاري را مي توان اين گونه تبيين نمود:


كسب دانش + كسب مهارت هاي زندگي همراه با تمرين + نگرش ها و ارزش هاي مثبت + رفتار مثبت =پيشگيري از مشكلات و ارتقاي بهداشت روان


منبع : http://www.isaarsci.ir
" مهارتهای زندگی و بهداشت رواني " -گردآوری : فریدون کریم نیا دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی