خدایا وجودم سرشار از گناه است ، گناهی که مرا از تو دور میکند، وسر انجام جز غرق شدن در دریای ضلالت و گمراهی چیزی به دنبال ندارد ، خدایا با وجود این همه گناه ، جز توپناهی ندارم جز توبه کسی امید ندارم ، خدایا از روزی که پا به جبهه این دانشگاه انسان سازی گذاشته ام، خودت گواهی که از همه چیز گذشتم، آمدم تا به تو برسم خدایا نه به طمع بهشت آمده ام نه ترس از جهنم...

قطعه ای از نوشته های شهید محمد پیروز بخت