لا به لای میله های بـــــــــی عبور.... چهره ای مردی ست؛ ساده بی غرور..... در خـــــــــطوط مبهم پیشانـــــیش....... قصه ای تلخی ست از ویرانیش....... قــــصه ای بی خانمانی بی کسی..... قـــــــصه ای شام شب دلواپسی...... دست خالی،سفره ای بی نان شب.... کـــــــودکی نالان میان ســــوز تب......... چــــــــشم های بی فروغ همسرش...... قــــــصه ای تلـــــــخ جهاز دخترش........ نــــــــوگلانش غــــــــرق در بالندگی....... او ولی می سوخت در شرمندگی...... **خدایا هیچ پدری شرمنده خانوادش نکن**...