گيتار از قديمي ترين سازهاي شناخته شده است. اين ساز به عنوان يكي از پر طرفدار در ايران باستان و بسياري از كشورهاي خاورميانه و رم شناخته شده است.

يوناني ها دو نوع لير داشتند , يكي ليرا و ديگري كيتارا . كيتارا به وسيله ي رومي ها تغيير شكل يافتو نام گيتار از همين كلمه مشتق شده است.
اين ساز يا توسط رومي ها و يا در سده ي هشتم ميلادي طي حمله ي اعراب
به اسپانيا معرفي شد و در آنجا به عنوان اصلي ترين آلت موسيقي مردم مورد استفاده قرار گرفت.
اشكال موجود براي گيتار به اندازه ي اسامي شناخته شده براي آن متنوع بودند.
ولي در مجموع شكل اصلي تمامي آنها به صورت همين سازي است كه امروز در شكل پيشرفته ي خود محبوبيت و توجه خاصي را بيشتر از گذشته به خود جلب كرده است . در اسپانياي سده هاي سيزدهم و چهاردهم دو نوع ساز با نام گيتار وجود داشته است. يكي گيتارا لاتينا و ديگري گيتارا مورسكا.
به تدريج در سده هاي چهاردهم و پانزدهم پسوند هاي مورسكا و لاتينا, از دنباله ي گيتار حذف شده و در سراسر اروپا آلات موسيقي خانواده ي گيتار با اسم هايي از قبيل گيتارا, گيترنه, گيترن و شيتارا معين شدند.

بعضي از اين سازها با آرشه ( ويهوئلا ) و بعضي با مضراب و تعدادي نيز با انگشتان به معني ويهولاي دستي نواخته مي شدندكه از ويهولاي دستي نوعي گيتار پديد آمد.
گيتار حد فاصل بين گيتار هاي قديمي و گيتار كلاسيك مدرن تا ربع آخر سده يهيجدهم گيتاريست با پنج سيم و شكل ساختمان و كوك آن قرن ها بدون تغيير مانده بود با اين وجود 70 سال بعد بود كه شكل جديد گيتار كلاسيك با شش سيم به ظهور پيوست. در فاصله ي سال هاي 1770 و 1850 روي ساختمان گيتار تجربيات فراواني عمل آمد كه به خلق گيتار مدرن منجر گرديد.
بدين ترتيب اواخر سده ي 18 و آغاز سده ي 19 براي گيتار دوران تحول محسوب شد.
گيتار كلاسيك مدرن و گيتار فلامينگو و گيتار با سيم هاي فلزي و گيتار الكتريكي تماما اشكال جديد اين ساز هستند. حتي در اواسط سده ي 19 بين گيتار كلاسيك و گيتار فلامينگو كه هر دو از گيتار مورد استفاده ي اوايل سده سرچشمه گرفته اند تفاوتي وجود نداشت.
گيتار با سيم فلزي به نوبه ي خود مادر گيتار الكتريكي محسوب مي شود . نخستين گيتار آكوستيك الكتريكي سال هاي 1920 و 1930 در حقيقت گيتار هايي با سيم هاي فلزي بودند كه تنها به يك ميكروفون مجهز شده بودند . پس از جنگ جهاني دوم گيتار هاي الكتريكي تو پر به ظهور رسيد و به قدري با گيتارهاي ديگر متفاوت بود كه اغلب به سختي مي توان آن را در رده ي ساز گيتار طبقه بندي كرد. با اين وجود تشابه نواختن اين گيتار با گيتارآكوستيك آن را در رده ي گيتار قرار مي دهد.
عاملين اصلي پيشرفت و اشاعه ي اين ساز دو گروه بودند:

گروه اول: تعداد زيادي از نوازندگان حرفه اي و اجراي رسيتال هايشان بود كه گيتار را بعنوان سازي, در تركيب سازهاي كنسرت آوردند.

گروه دوم: مردم عادي بودند كه از گيتار بعنوان سازي ساده, كه صدايي پرشور و زنده داشت, براي همراهي آوازهاي آميانه شان استفاده كردند.



http://axgig.com/images/69585946512005544071.jpg
منبع: نتکده