پُکــــ های طولانی
به کـــــــامت را هر شب
در سایه عشقت ، ساخته ام

پُکــــ هایی که این روزها شده عادت
و من بی آن ها ، درد میگیرد وجودم
جان میدهم

آری گویی معتاد شدم
اعتیاد به داشتن های بی منت
به داشتن های زلال
به خواستن ها
پری سان گونه ات

چه خوش است معتاد باشی
معتاد تو
اعتیاد به تو
چه لذتی دارد خاتــــونم