کمبود ویتامین ب۱ موجب بداخلاقی و کاهش حافظه می‌شود. ویتامین ب۱ برای تهیه انرژی از مواد غذایی و به ویژه از مواد قندی یا کربوهیدرات‌ها در بدن لازم است.

کمبود ویتامین ب1 موجب افسردگی، بداخلافی، کاهش حافظه و تمرکز و همچنین احساس خستگی می‌شود. از آنجا که سلول‌های عصبی تنها از گلوکز برای تأمین انرژی خود استفاده می‌کنند، در کمبود این ویتامین علائمی از قبیل افسردگی، بداخلافی، کاهش حافظه و تمرکز و همچنین احساس خستگی ظاهر می‌شود.
این ویتامین در غذاهایی از قبیل غلات صبحانه، نخودفرنگی، تخمه آفتابگردان، جوانه گندم، کنجد، سویا، آجیل به خصوص بادام هندی، بادام، گردو، حبوبات از جمله نخود، لوبیا، عدس، گندم سبوس‌دار، سیب‌زمینی، گندم سیاه یا چاودار وجود دارد.

کمبود ویتامین ب3 یا نیاسین نیز منجر به علائم جسمی و روحی می‌شود که مهمترین آنها زوال عقل است و حتی کمبود آن به مرگ نیز می‌انجامد. علائم عصبی ناشی از کمبود آن شامل کاهش حافظه، آشفتگی‌ روحی، افسردگی و اضطراب است. به عنوان منابع غذایی آن می‌توان مخمر آبجو، پنیر، بادام زمینی، کنجد، برنج قهوه‌ای، آرد سبوس‌دار، جوانه گندم و نان سبوس‌دار، جو و حبوبات (به ویژه نخود) را نام برد.