با آنکه ایران جزو پنج کشور جهان است که همزمان با اختراع سینما، صاحب دوربین فیلمبرداری شد، و با آنکه ایران بر سینمای جهان تاثیر داشته و از سینمای جهان هم تاثیر بسیار پذیرفته، ولی تا کنون هیچ جایگاه شایسته ای در تاریخ سینما نداشته و اساسا در بررسی های تاریخی رسمی از تاریخ سینما، تقریبا نامی از ایران و سینمای آن نیست.

به عبارت ساده تر ایران هنوز وارد تاریخ سینمای جهان نشده است. یک علت این وضعیت به کم کاری ایرانیان، به ویژه بی توجهی مسوولان فرهنگی- هنری ایران در دوره های مختلف اجتماعی مربوط می شود که نتوانستند تاریخی معتبر در حد استانداردهای جهانی برای سینمای ایران تدوین و منتشر کنند. زیرا یا یکسره به رد سینمای متعارف مشغول بودند (دکتر هوشنگ کاووسی و مسوولان فعلی سینمای ایران) و یا در انتظار نشستند تا دیگران زحمت بکشند و ما را وارد تالار تاریخ سینما کنند! (مجموعه سینمای ایران و مسوولان دولتی امور سینمایی کشور).

با این حال چند سالی است که هم در ایران و هم در جهان، توجهات به تاریخ سینمای ایران و جایگاه ایران در تاریخ سینمای جهان، بیشتر شده تا شاید ایران بیش از این از تعلل فقدان حضورش در تاریخ سینما زیان نبیند و دیگر پرداختن به سینمای ایران در کتب و دانش نامه های بین المللی سینمایی، فقط در حد یکی، دو پاراگراف و حداکثر در حد دو، سه صفحه نباشد. یکی از این تلاش ها مجموعه 10 جلدی »راهنمای تاریخ سینمای جهان» است که با عنوان:Directory of World Cinema Box sets از طرف انتشارات Intellect انگلستان منتشر شده است. مجموعه ای که یک جلد آن به طور مشخص به تاریخ سینمای ایران اختصاص دارد.

امید است که این مجموعه گامی برای طرح درست تاریخ سینمای ایران در سطح جهانی باشد. به ویژه آنکه تاریخ سینمای ایران به شدت نیازمند شناخت بخش«سینمای اندیشه» آن هم هست تا فقط به سینمای عامه پسند قصه گو منحصر نشود و سینمای عامه پسند قصه گویش هم البته با شبه فیلم یکسان گرفته نشود. اشتباهی که تا کنون انجام شده و موجب لطمه دیدن سینمای قصه گو در ایران هم شده است.




منبع: روزنامه شرق