صدای رسا
2013-10-17, 11:04
http://ts1.mm.bing.net/th?id=H.4647473661478540&pid=15.1
مشهد اردهال كاشان، مدفن علی بن محمدباقر(ع) است؛ مكانی كه پيشتر اردهال بود اما با به شهادت رسيدن يكی از پسران امام محمدباقر(ع) كه مردم اين شهر ايشان را سلطان‌علی خطاب می‌كنند به مشهد اردهال مسمی شد.
سالها پيش و در دوران امامت حضرت امام محمدباقر(ع) مردمان يكی از توابع كاشان، از اين امام همام برای مهاجرت به اين شهر و تشكيل يك حكومت دينی دعوت می‌كنند اما اين حضرت به دليل جو خفقان دوران حكومت اموی، پسرشان علی را به نمايندگی از خود به اين شهر می‌فرستد اما علی بن محمدباقر(ع) از سوی عمال حكومت تحت تعقيب قرار می‌گيرد و در جايی نزديكی اين شهر به شهادت می‌رسد كه نحوه شهادت وی بسيار شبيه جدش امام حسين(ع) است و سر از تن وی جدا می‌كنند.
مردم مشهد اردهال با شنيدن خبر شهادت علی بن محمدباقر(ع) در چنين روزی يعنی يكی از جمعه‌های نخستين ماه فصل پاييز به محل شهادت وی عازم می‌شوند و پيكر بی‌سر و قطعه قطعه شده او را در گرانبهاترين كالايی كه از صنايع دستی آن سامان يعنی قالی است می‌پيچند و آن را با همان قالی دفن می كنند.
از آن زمان به بعد مردم مشهد اردهال در مراسمی آئينی و نمايشی به نام قالی‌شويان در حاليكه چوب به دست دارند در صفوفی پرشور و بيرق سرخ‌رنگی پيشاپيش آنها به نيت و منزله شهادت در اهتزاز است، به بارگاه سلطان‌علی آمده، قالی را از خادمان آن حرم تحويل و در نهری در نزديكی آن مكان شستشو داده و سپس به خادمان حرم باز می‌گردانند.
مراسم آئينی و نمايشی قالی‌شويان مشهد اردهال ساليان متمادی است كه برگزار می‌شود و جنبه توريستی پيدا كرده به شكلی كه علاوه بر بوميان، افرادی زيادی مشتاقانه از سراسر ايران و حتی خارج از كشور در چنين روزی خود را برای شركت در اين مراسم به اين مكان می رسانند.
به هر حال اين آئينی نمايشی كه تا ظهر ادامه پيدا می‌كند با ثبت جهانی خود به عنوان ميراث معنوی ايرانی به يكی از اصيل‌ترين و معروفترين آئين‌های نمايش دينی و مذهبی تبديل شده است.
منبع: ایکنا
مشهد اردهال كاشان، مدفن علی بن محمدباقر(ع) است؛ مكانی كه پيشتر اردهال بود اما با به شهادت رسيدن يكی از پسران امام محمدباقر(ع) كه مردم اين شهر ايشان را سلطان‌علی خطاب می‌كنند به مشهد اردهال مسمی شد.
سالها پيش و در دوران امامت حضرت امام محمدباقر(ع) مردمان يكی از توابع كاشان، از اين امام همام برای مهاجرت به اين شهر و تشكيل يك حكومت دينی دعوت می‌كنند اما اين حضرت به دليل جو خفقان دوران حكومت اموی، پسرشان علی را به نمايندگی از خود به اين شهر می‌فرستد اما علی بن محمدباقر(ع) از سوی عمال حكومت تحت تعقيب قرار می‌گيرد و در جايی نزديكی اين شهر به شهادت می‌رسد كه نحوه شهادت وی بسيار شبيه جدش امام حسين(ع) است و سر از تن وی جدا می‌كنند.
مردم مشهد اردهال با شنيدن خبر شهادت علی بن محمدباقر(ع) در چنين روزی يعنی يكی از جمعه‌های نخستين ماه فصل پاييز به محل شهادت وی عازم می‌شوند و پيكر بی‌سر و قطعه قطعه شده او را در گرانبهاترين كالايی كه از صنايع دستی آن سامان يعنی قالی است می‌پيچند و آن را با همان قالی دفن می كنند.
از آن زمان به بعد مردم مشهد اردهال در مراسمی آئينی و نمايشی به نام قالی‌شويان در حاليكه چوب به دست دارند در صفوفی پرشور و بيرق سرخ‌رنگی پيشاپيش آنها به نيت و منزله شهادت در اهتزاز است، به بارگاه سلطان‌علی آمده، قالی را از خادمان آن حرم تحويل و در نهری در نزديكی آن مكان شستشو داده و سپس به خادمان حرم باز می‌گردانند.
مراسم آئينی و نمايشی قالی‌شويان مشهد اردهال ساليان متمادی است كه برگزار می‌شود و جنبه توريستی پيدا كرده به شكلی كه علاوه بر بوميان، افرادی زيادی مشتاقانه از سراسر ايران و حتی خارج از كشور در چنين روزی خود را برای شركت در اين مراسم به اين مكان می رسانند.
به هر حال اين آئينی نمايشی كه تا ظهر ادامه پيدا می‌كند با ثبت جهانی خود به عنوان ميراث معنوی ايرانی به يكی از اصيل‌ترين و معروفترين آئين‌های نمايش دينی و مذهبی تبديل شده است.
منبع: ایکنا