پیامبر (ص) وارد باغ یکی از انصار شد و شتری را دید. شتر با دیدن پیامبر (ص) چشمش پر از اشک شد.آن حضرت بر کوهان او دست کشید و حیوان آرام شد. حضرت رسول (ص) پرسید: صاحب این شتر کیست؟ جوانی از انصار گفت: از من است. پیامبر (ص) به مرد انصاری که حیوان خود را به موقع سیر نمی کرد فرمود: آیا درباره این چارپار که خدا تو را مالک آن قرار داده پروای الهی نداری؟ او نزد من از اینکه تو او را گرسنه مگه می داری و به لاغری او انجامیده شکایت دارد.1

تقدم تشنگی حیوان بر وضو
امیر مومنان(ع) می فرماید : پیامبر(ص) وضو می گرفت و گربه ای نزد او آمد ، پیامبر دانست که آن حیوان تشنه است. پیامبر(ص) ظرف آب را به سوی حیوان برد و آن حیوان آب نوشید و سپس ایشان وضو گرفت.2
حکم فقهی نیز همین است که اگر حیوانی تشنه در معرض مرگ است و آب به اندازه ای نیست که انسان هم حیوان را سیراب کند و هم وضو بگیرد ، در برخی موارد باید حیوان را سیراب کردو به جای وضو تیمم کرد.




پاورقی ها
1- بحار الانوار ، ج61، ص 111
2- ر.ک الجعفریات، ص 13 ؛ بحار الانوار ، ج 16 ، ص 293