در روايت آمده كه دو سنگ از سنگ‌هاي بهشتي در روي زمين است: سنگ مقام و حجرالأسود.

سرگذشت اين دو حجر متفاوت است.

محل حجرالأسود از همان آغاز معين بود و در گوشة كعبه، كنار درِ آن كار گذاشته شده بود.

در تغييراتي كه در اثر حوادث بر اين خانه پيش آمد، محل آن تغيير نكرده است.

مقام ابراهيم كه يادگار اوست، در بناي كعبه جاي مخصوصي نداشت و در خارج كعبه دچار جابه‌جايي شده است.

اين تغيير هم در روايات و هم در تاريخ مورد بحث قرار گرفته است.


منبع:460 نكتة نوراني دربارة حج رحمان يوسف پور ص183