بهمن پور
2013-03-26, 12:39
سبک زندگی اسلامی از کتاب مفاتیح الحیاه تالیف حضرت آیت العظمی جوادی آملی ( دام ظله العالی )
خداي سبحان كه زمامدار همه موجودات است زمام درياها ، نهرها ، خورشيد، ماه و شب و روز را براي بهره گيري به دست انسان داده است :وسَخّرَ لَكُم الفُلكَ لِتَجرِي فيِ البَحرِ بَاَمرِهِ و سَخَّرَ لَكُمُ الانهار* و سَخَّرَ لَكُمُ الشَّمسَ و القَمَرَ دائِبينِ و سَخَّرَ لَكُمُ الَّيلَ و النَّهار (1)
شرايط عادي بهره برداري از نعمتي ، آلوده نكردن آن است كه شامل دريا نيز خواهد بود . پيامبر گرامي (ص) فرمود: هر كس از سر راه مسلمان موجبات آزار رهگذران را بردارد خدا براي وي ثواب قرائت چهارصد آيه مي نويسد كه هر حرفي از آن ، ده حسنه دارد . (2) زيرا حديث شريف شامل معبر دريايي و پل ارتباطي هوايي نيز مي شود ، زيرا مقصود از چيزي كه آزار مي دهد . خصوص موانع مادي نيست ؛ بلكه هر چيزي را كه مايه اذيت يا سبب از دست رفتن سلامت و نشاط جامعه باشد نيز شامل مي شود.
امير مومنان (ع) هم فرمود: از بزرگ ترين فجايع ،ضايع كردن صنايع است (3) دريا و كشتي ها الهام شده نيز از صنايع بزرگ الهي و مورد استفاده همگان است ، بنابراين آلوده نكردن دريا و پرهيز از آسب رساني به كشتي ها و حفظ سلامت آن ، از مصاديق اين احاديث شريف است .
آلوده نكردن دريا
آياتي مانند «ظَهَرَ الفَسادُ في البَرِّ و البَحرِ بِما كَسَبَت اَيدِي النّاس» (4) ، وما اَصابَكُم مِن مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَت اَيديكُم (5) ، « و لَو اَنَّ اَهلَ القُري ءامنَوا و اتَّقَوا لَفَتَحنا عَلَيهِم بَرَكتٍ مِنَ السَّماءِ و الاَرضِ و لكِن كَذَّبوا فَاَخَذَنهُم بِما كانوا يَكسِبون ».(6) «اِنَّ اللهَ لايُغَيِّرُ ما بِقَومٍ حَتي يُغَيِّروا ما بِاَنفُسِهِم (7) كاملا دلالت دارند كه انسان جزئي از پيكره و بدنه متّحد و مرتبط الاجزاي عالم امكان است و مظالم و گناهان او فساد در زمين و دريا را در پي داند ، چنان كه خوبي ها ، اطاعت ها و صلاح او بر بركات آسمان و زمين را در پي دارند . آتش فساد ياد شده به طور طبيعي هم دامن خود انسان تبهكار را و هم موجودات ديگر خشكي و دريا را مي گيرد . (8) امام صادق (ع) مي فرمايد : حيات موجودات زنده دريا وابسته است كه اگر بند آيد ، فساد ، درياو صحرا را فرا گيرد و اين ، هنگامي است كه گناه ، فراوان شود . (9)
پاورقي ها
1- سوره ابراهيم . آيات 32-33
2- الامالي طوسي . ص 183؛ مستدرك الوسائل . ج12. ص 385
3- غرر الحكم . ص 387
4- سوره روم . آيه 41
5- سوره شوري . آيه 30
6- سوره اعراف . آيه 96
7- سوره رعد . آيه 11
8- تسنيم . ج4. ص 540
9- تفسير القمي . ج2. ص 160
خداي سبحان كه زمامدار همه موجودات است زمام درياها ، نهرها ، خورشيد، ماه و شب و روز را براي بهره گيري به دست انسان داده است :وسَخّرَ لَكُم الفُلكَ لِتَجرِي فيِ البَحرِ بَاَمرِهِ و سَخَّرَ لَكُمُ الانهار* و سَخَّرَ لَكُمُ الشَّمسَ و القَمَرَ دائِبينِ و سَخَّرَ لَكُمُ الَّيلَ و النَّهار (1)
شرايط عادي بهره برداري از نعمتي ، آلوده نكردن آن است كه شامل دريا نيز خواهد بود . پيامبر گرامي (ص) فرمود: هر كس از سر راه مسلمان موجبات آزار رهگذران را بردارد خدا براي وي ثواب قرائت چهارصد آيه مي نويسد كه هر حرفي از آن ، ده حسنه دارد . (2) زيرا حديث شريف شامل معبر دريايي و پل ارتباطي هوايي نيز مي شود ، زيرا مقصود از چيزي كه آزار مي دهد . خصوص موانع مادي نيست ؛ بلكه هر چيزي را كه مايه اذيت يا سبب از دست رفتن سلامت و نشاط جامعه باشد نيز شامل مي شود.
امير مومنان (ع) هم فرمود: از بزرگ ترين فجايع ،ضايع كردن صنايع است (3) دريا و كشتي ها الهام شده نيز از صنايع بزرگ الهي و مورد استفاده همگان است ، بنابراين آلوده نكردن دريا و پرهيز از آسب رساني به كشتي ها و حفظ سلامت آن ، از مصاديق اين احاديث شريف است .
آلوده نكردن دريا
آياتي مانند «ظَهَرَ الفَسادُ في البَرِّ و البَحرِ بِما كَسَبَت اَيدِي النّاس» (4) ، وما اَصابَكُم مِن مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَت اَيديكُم (5) ، « و لَو اَنَّ اَهلَ القُري ءامنَوا و اتَّقَوا لَفَتَحنا عَلَيهِم بَرَكتٍ مِنَ السَّماءِ و الاَرضِ و لكِن كَذَّبوا فَاَخَذَنهُم بِما كانوا يَكسِبون ».(6) «اِنَّ اللهَ لايُغَيِّرُ ما بِقَومٍ حَتي يُغَيِّروا ما بِاَنفُسِهِم (7) كاملا دلالت دارند كه انسان جزئي از پيكره و بدنه متّحد و مرتبط الاجزاي عالم امكان است و مظالم و گناهان او فساد در زمين و دريا را در پي داند ، چنان كه خوبي ها ، اطاعت ها و صلاح او بر بركات آسمان و زمين را در پي دارند . آتش فساد ياد شده به طور طبيعي هم دامن خود انسان تبهكار را و هم موجودات ديگر خشكي و دريا را مي گيرد . (8) امام صادق (ع) مي فرمايد : حيات موجودات زنده دريا وابسته است كه اگر بند آيد ، فساد ، درياو صحرا را فرا گيرد و اين ، هنگامي است كه گناه ، فراوان شود . (9)
پاورقي ها
1- سوره ابراهيم . آيات 32-33
2- الامالي طوسي . ص 183؛ مستدرك الوسائل . ج12. ص 385
3- غرر الحكم . ص 387
4- سوره روم . آيه 41
5- سوره شوري . آيه 30
6- سوره اعراف . آيه 96
7- سوره رعد . آيه 11
8- تسنيم . ج4. ص 540
9- تفسير القمي . ج2. ص 160