هر ایرانی آشنا با آداب و رسوم عید نوروز که این رسم زیبا و کهن را در زندگی خویش به کار برده، به خوبی از پی آمدهای اجتماعی این سنت پسندیده و دیرینه ایرانیان آگاه است. از آداب اجتماعی عید نوروز، دید و بازدید افراد از یکدیگر و رفتن به خانه های هم و دادن هدیه به یکدیگر است. بر اثر این سنت های نیک است که بسیاری از کینه ها به مهر و قهرها به آشتی تبدیل می شود. در نتیجه، نوروز همواره فرصتی برای مهربانی ها و خیرخواهی ها و دور ریختن دشمنی ها و بدخواهی هاست. به تعبیر علامه طباطبایی رحمه الله، «عید گرفتن دارای آثار حسنه ای است که از آن جمله است وحدت کلمه و تجدید حیات ملی و مسرت دل های مردم».1

مقام معظم رهبری درباره پی آمدهای اجتماعی عید نوروز می فرماید: «عید نوروز، چیز خوبی است، وسیله ای است که با آن، دل ها شاد می شود، انسان ها با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند، صله رحم و صله دوستان می کنند؛ چون دوستان و رفقا هم مثل ارحام، احتیاج به صله دارند. انسان باید با ارحام صله بکند، باید با دوستان و رفقاهم صله بکند؛ یعنی ارتباط برقرار بکند. این، ارتباط، عید نوروز است که بسیار خوب است».2

مقام معظم رهبری، در کلامی دیگر، در این باره می فرماید: «در این ایام نوروز به کمک مستضعفان بشتابید، کسانی که دارند و می توانند، به کسانی که نادار و محتاج و مستمندند، کمک کنند. این روح همکاری و همیاری در میان ملت ها که سنت قدیمی و نیز دستور عالی اسلام است، چیز بسیار ارزشمندی است، آن را حفظ کنید؛ به خصوص در ایام عید نوروز که فرصت بسیار خوبی برای همدلی، گره گشایی و فریادرسی است. روحیه مردم دوستی، روحیه ایثار و از خودگذشتگی، برای دیگران فکر کردن و کار کردن، روحیه ای است که ملت ما را به نتایج و مقاصد این حرکت خواهد رسانید».3

«باری، سنت نیکوی دیدار که از سالیانی دور، هنگام نوروز اوج می گیرد، ریشه در ارزش های اخلاقی و باورهای دینی دارد. دید و بازدید نوروزی، سرود دوباره صفا و یکدلی و نشاط بخش روح و روان و گرمابخش دوباره انس و الفت انسان هاست. چه بسیار کدورت ها، رخنه ها و فاصله ها که تنها با سلامی و لبخندی فرو می ریزد و به اتحاد و یکدلی تبدیل می شود و چه روابط گسسته ای که با یک احوال پرسی و دید و بازدیدی ساده دوباره برقرار می گردد. آنگاه که مردم بر اثر دید و بازدید، از حال یکدیگر باخبر شوند و مشکلات دیگران را چون مشکل خود بدانند و در رفع آنها اقدام کنند، اضطراب، نگرانی، جای خود را به شادی و لبخند و سرور خواهد داد.»4 چه زیبا سروده است صائب تبریزی:

شود جهان لب پر خنده ای، اگر مردم

کنند دست یکی در گره گشایی هم

شود بساط جهان پر زر تمام عیار

کنند کوشش اگر خلق در روایی هم5



علامه طباطبایی، تفسیرالمیزان، ج 6، ص 373.
2. سخنرانی در تاریخ 1/1/1377.
3. سخنرانی در تاریخ 5/1/1370.
4. جمعی از نویسندگان، زمزمه تحول، صص 115 و 116.
5. دیوان صائب تبریزی، به کوشش: محمد قهرمان، ج 5، ص 2793، غزل 5784.


منبع :حوزه نت