بسیاری از مردم در روزهای از ماه مبارک رمضان، زمان افطار را خارج از منزل و در محل کار می‌گذرانند. برخی از آنها افطاری ساده را ترجیح می دهند و برخی افطاری با غذاهای آماده و فوری.

شما کدام یک از سفره های زیر را برای افطاری ترجیح می‌دهید؟

سفره افطاری امشب شما چه بوه است ؟

نظر خود را درباره این دو سفره برای ما بنویسید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟



http://boyernews.com/wp-content/uploads/12319.jpg

1





http://ramezan.com/wp-content/uploads/2014/06/ramezan.com_sofre-5.jpg

2

به نظرم هر دو سفره نعمت خداست و هیچ مشکلی نداره
مگر اینکه اسراف بشود یعنی از خوردن انها عاجر باشند

ولی من صفا و صمیمیت سفره ی دوم رو ترجیح میدم

بعله دو سفره نعمت خدا هستن اما سفره نخست سنخیتی با سبک اسلامی ما ندارد و دو سفره نمایانگر 2 قشر مرفه و غیر مرفه هستش

به شخصه حامی سفره ثانویه هستم چرا که علاوه بر صفا و صمیمت ذکر شده باید گفت زیبایی همیشه در سادگیست نه تجملات و اشراف
در سادگی یاد خدا و کلام خدا در زندگی و حتی سر سفره ما هویداست اما در سفره اولی عطر خدا به مشام نمی رسد!

بعله دو سفره نعمت خدا هستن اما سفره نخست سنخیتی با سبک اسلامی ما ندارد و دو سفره نمایانگر 2 قشر مرفه و غیر مرفه هستش

به شخصه حامی سفره ثانویه هستم چرا که علاوه بر صفا و صمیمت ذکر شده باید گفت زیبایی همیشه در سادگیست نه تجملات و اشراف
در سادگی یاد خدا و کلام خدا در زندگی و حتی سر سفره ما هویداست اما در سفره اولی عطر خدا به مشام نمی رسد!


به قول خوبان نعمت چه فراخ چه ساده هر دو از خداست
اینجا نشان از صفا را در چه دیدید؟
سادگی نشان از کدام عنصر سفره داشت؟
در هر دو سفره نماد غذاهای ایرانی است و در هر دو سفره فقط غذا نمایان است نه کسانی که از ان می خورند
اینکه ما می پسندیم در خوردن و نوشیدن اسراف نکنیم اصل درست و بجایی است .
اما با یک تصویر نمی توانیم همه معیارهای یک سفره را بنگریم و برداشت کنیم .خصوصا که هیچ شخصیتی و نمادی از بانیان سفره دیده نمی شود

من در هر دو تصویر بیشتر به ایرانی بودن خود و غذاهای خوشمزه و مناسب با طبع های گرم و سرد خود بالیدم
کمی هم در نگاهمان فاخر باشیم . خیلی سریع طبقه اجتماعی درست نکنیم . زود همه چیز را شرنگ دارا و ندارا نزنیم
من در جشنواره های غذا بوده ام .
کار بزرگی که باید فرهنگ سازی شود .همین علاقمند کردن نسل جوان به غذاهای لذیذ ایرانی است
دوستان دقت کرده اید که در هر دو تصویر ترمه هست. چای هست . و....؟

به قول خوبان نعمت چه فراخ چه ساده هر دو از خداست
اینجا نشان از صفا را در چه دیدید؟
سادگی نشان از کدام عنصر سفره داشت؟
در هر دو سفره نماد غذاهای ایرانی است و در هر دو سفره فقط غذا نمایان است نه کسانی که از ان می خورند
اینکه ما می پسندیم در خوردن و نوشیدن اسراف نکنیم اصل درست و بجایی است .
اما با یک تصویر نمی توانیم همه معیارهای یک سفره را بنگریم و برداشت کنیم .خصوصا که هیچ شخصیتی و نمادی از بانیان سفره دیده نمی شود

المان ها و اطعمه موجود در 2 سفره خود شاهد و گویای این مطلب است که چه کسانی سر این دو سفره جلوس خواهند کرد
سادگی در زرق و برق و تغذیه های فاخر و مجلل سفره نخست رویت نمی شود اما طعام ساده و عامه پسند که سر سفره های اکثریت مردم تناول می شود در سفره دوم به چشم می خورد و اینکه تسبیح و قرآن موجود در سفره دوم بار معنوی سفره را دوچندان کرده است و مخلوق یاد خالقش می افتد

البته همه چیز بسته به نگاه ما دارد که از کدام زاویه به این دو مائده نظر کنیم یکی سبک زندگی اسلامی را ملاک قرار می دهد و دیگری از منظر دیگری به این قضیه می نگرد.

دقیقا نکته همین جاست . در سفره اسلامی ما تفسیری نداریم . معیار اصلی در خوردن و نوشیدن عدم اسراف می باشد نه میزان خوردن . به عبارت ساده تر همه این احازه را دارند از مال حلال و طیب که به فکر دیگران و همسابه نیز بوده اند
بخورند و بنوشند. وگرنه اگر به مصداق اهل بیت (ع) بخواهیم حرجی بگذاریم که باید فقط نان و نمک باید باشد . و کسی سختی بیش از توان از کسی نخواسته است همجنان که بارها اهل بیت (ع) فرمودند در کار دنیا باشید چنان که ان را برای همیشه دارید و یاد اخرت باشید گوی هم اکنون عزم سفر اخرت دارید
واقعیت اینجاست : به نظرم ما گاهی اصول را قربانی فرع می کنیم
اصل ان است که 1- لقمه حلال باشد 2- فکر دیگران هم بوده باشیم.3- اسراف و تبذیر هم نکرده باشیم
با سه شرط فوق نمی توان ذائقه کسی را محکوم کرد
اصل اساسی شان و منزلت نیز همواره در اسلام تاکید شده است . حتی در حقوق زن بر مرد اشاره مستقیم داریم که اگر زن اداب و مکنتی در خانه پدر دارد باید شوهر ان را برایش فراهم کند
در این مصداق ساده می بینید اسلام به افراد تحکیم نمی کند چون دیگران ندارند شما هم نخورید . بکله می گوید بخورید و اسراف نکنید و به یاد دیگران هم باشید
اسلام دین جامع و کاملی است که حق و انصاف را در تمامی زوایا نشان داده و از هیچ چیزی که بهانه ای باشد برای دیگران فرو گذار نکرده . دینی دقیق نکته بین و ظریف که هر کسی از هر طبع به ان بنگرد جز سعادت چیزی نخواهد یافت

المان ها و اطعمه موجود در 2 سفره خود شاهد و گویای این مطلب است که چه کسانی سر این دو سفره جلوس خواهند کرد
سادگی در زرق و برق و تغذیه های فاخر و مجلل سفره نخست رویت نمی شود اما طعام ساده و عامه پسند که سر سفره های اکثریت مردم تناول می شود در سفره دوم به چشم می خورد و اینکه تسبیح و قرآن موجود در سفره دوم بار معنوی سفره را دوچندان کرده است و مخلوق یاد خالقش می افتد

البته همه چیز بسته به نگاه ما دارد که از کدام زاویه به این دو مائده نظر کنیم یکی سبک زندگی اسلامی را ملاک قرار می دهد و دیگری از منظر دیگری به این قضیه می نگرد.




دیگر از آن سفره های ساده معنوی که در قدیم چیده می شد و همه را دور هم جمع می کرد، نان سنگک تازه و پنیر تبریز و سبزی و خرمای بم و آش رشته مادربزرگ، خبری نباشد حالا دیگر سفره ها با چند دقیقه قبل از غروب آفتاب با هزار رنگ چیده می شود؛ چای، شیر گرم، نان داغ و پنیر و سبزی و گردو، خرما، زولبیا و بامیه، شله زرد و سوپ و آش و ... . تازه این قسمتی از افطاری سفره است تا ساعتی دیگر قرار است شام مفصلی در این سفره جا باز کند، زرشک پلو با مرغ، باقالی پلو با گوشت، سالاد شیرازی، ماست و خیار و... سفره های رنگینی که تعداد رنگ های هر سفره از تعداد انگشتان دو دست هم بیشتر می شود که در پایان مراسم و در انتهای آن پس مانده غذاهایی که راهی سطل زباله می شوند.






سفره های رنگارنگ افطار بخصوص در زمان مهمانی ها بیشتر به زمین مسابقه نزدیک می شوند تا به عظمت معنای واقعی ماه رمضان. ماه مبارک رمضان ماه خودسازی و معنویت و انسانیت است غافل از اینکه گاهی اوقات با این سفره های رنگین افطاری یا سحری از عظمت این ماه معنوی دور می شویم.

عاقا بعلت وفور نعمتهای لذیذ و محرک سفره اول بد نیست ابتدا سر سفره اولی نشسته و بعد از بلعیدن محتویات و نعمتهای خوشمزه آن بیفتیم به جان سفره دوم و همین بلا را نیز سر سفره دوم بیاوریم تا اسرافی در نعمتهای الهی صورت نگیرد :D
مزیت صرف فعل بلعیدن این همه نعمت شلوغ شدن سر اطبا و دکترهای عزیز است:p

افطاری دادن سنت است همان گونه که ولیمه دادن و دیگر مراسم مذهبی و سنتی دیگری که با دورهم بودن و غذا خوردن ارتباط دارد، سنت است. ایرانی ها دور هم بودن را دوست دارند و اینگونه سنتها را جدی می گیرند و از هر فرصتی برای در کنار هم بودن استفاده می کنند و سفره ای پهن می کنند تا مهمان که حبیب خداست لقمه ای هم از سر سفره او بردارد و این برایش لذتبخش است.





به همین دلیل است که با شروع ماه رمضان، خانواده ها در پهن کردن سفره افطاری از هم سبقت می گیرند و بازار مهمانی های خانوادگی و دوستانه گرم می شود و بیشتر از هرچیز سنت افطاری دادن رواج می یابد، این در حالیست که روزه به عنوان یک عبادت واجب بر دیگر جنبه های انسانی تاکید دارد.





در این میان اولین سفره را بزرگ فامیل پهن می کند که با احتساب نوه و عروس و داماد برای خودش جمعیتی می شود و در کنار آنها فامیل های درجه یک و دو هم دعوت هستند بنابراین مهمانی بزرگی می شود که باید سفره ای در شان بزرگ فامیل پهن شود و همه روزه خود را با خاطره خوبی افطار کنند بعد از بزرگ فامیل نوبت می رسد به فرزندان خانواده که انها هم به پیروی از خانواده خود و برای اینکه چیزی از دیگران کمتر نداشته باشند به ترتیب یک شب را به افطاری دادن اختصاص می دهد بماند که در این میان خانواده ای هست که تازه شکل گرفته و از بنیه مالی مناسبی برخوردار نیست اما هرچه باشد نباید از دیگران کمتر باشد و باید به مراتب بهتر از دیگران سفره مناسبی پهن کند. سفره هایی که پر است از چندین و چند قلم غذا و نوشیدنی و دسر و سرتاسر آن را مهمانانی پر کرده اند که تنها قسمتی از مواد غذایی تشکیل دهنده سفره را از آن خود می کنند و باقی می ماند و اسراف می شود.