زيارت ››مخصوصه امام جواد(ع)




«سيّد بن طاووس» مى نويسد: وقتى امام موسى بن جعفر(عليهما السلام) را زيارت كردى نزد مرقد امام جواد(عليه السلام) مى ايستى و آن را مى بوسى و مى گويى:

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَباجَعْفَر، مُحَمَّدَ بْنَ عَلِىٍّ الْبَرَّ التَّقِىَّ الاِْمامَ الْوَفِىَّ،

سلام بر تو اى ابا جعفر محمّد بن على كه (امام) نيكوكار و پرهيزكار و پيشوايى وفادار بودى

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الرَّضِىُّ الزَّكِىُّ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وَلِىَّ اللهِ، اَلسَّلامُ

سلام بر تو اى آقاى پسنديده و پاكيزه سلام بر تو اى ولى خدا سلام

عَلَيْكَ يا نَجِىَّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا سَفيرَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا سِرَّ اللهِ،

بر تو اى همراز خدا سلام بر تو اى نماينده خدا سلام بر تو اى رازدار خدا

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا ضِيآءَاللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا سَنآءَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا

سلام بر تو اى پرتو (نور) خدا سلام بر تو اى روشنى (جمال) خدا سلام بر تو

كَلِمَةَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَحْمَةَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا النُّورُ السّاطِعُ،

اى كلمه (نشانه تام و تمام) خدا سلام بر تو اى رحمت خدا سلام بر تو اى نور درخشان

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْبَدْرُ الطّالِعُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الطَّيِّبُ مِنَ الطَّيِّبينَ،

سلام بر تو اى ماه تابان سلام بر تو اى پاك (متولّد شده) از پاكان

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الطّاهِرُ مِنَ الْمُطَهَّرينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الاْيَةُ

سلام بر تو اى پاكيزه از نژاد پاكيزگان سلام بر تو اى نشانه

الْعُظْمى، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْحُجَّةُ الْكُبْرى، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْمُطَهَّرُ

بزرگ (حق) سلام بر تو اى حجّت كبرا (ى الهى) سلام بر تو اى پاك

مِنَ الزَّلاَّتِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْمُنَزَّهُ عَنِ الْمُعْضِلاتِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ

از لغزش ها سلام بر تو اى منزه از خشونت و سخت گيرى ها سلام بر تو

اَيُّهَا الْعَلِىُّ عَنْ نَقْصِ الاَْوْصافِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الرَّضِىُّ عِنْدَ

اى برتر از نقص در اوصاف سلام بر تو اى پسنديده در نزد

الاْشْرافِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا عَمُودَ الدّينِ، اَشْهَدُ اَنَّكَ وَلِىُّ اللهِ وَحُجَّتُهُ فى

مردمان شرافتمند سلام بر تو اى استوانه دين (خدا) گواهى دهم كه تويى ولى خدا و حجّت او در

اَرْضِهِ، وَاَنَّكَ جَنْبُ اللهِ وَخِيَرَةُ اللهِ، وَمُسْتَوْدَعُ عِلْمِ اللهِ وَعِلْمِ الاْنْبِيآءِ،

روى زمين و تو در جوار و مقام قرب خدا هستى و تويى برگزيده خدا و كسى كه علم خدا و علم پيمبران به تو سپرده شده

وَرُكْنُ الاْيمانِ، وَتَرْجُمانُ الْقُرْآنِ، وَاَشْهَدُ اَنَّ مَنِ اتَّبَعَكَ عَلَى الْحَقِّ

و ركن ايمان و مفسر قرآن هستى و گواهى دهم كه هر كه از تو پيروى كرد بر حق

وَالْهُدى، وَاَنَّ مَنْ اَنْكَرَكَ وَنَصَبَ لَكَ الْعَداوَةَ عَلَى الضَّلالَةِ وَالرَّدى، اَبْرَءُ

و بر هدايت است و هر كه منكر تو شد و به دشمنى تو برخاست در گمراهى و هلاكت است بيزارى جويم

اِلَى اللهِ وَاِلَيْكَ مِنْهُمْ فِى الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ، وَالسَّلامُ عَلَيْكَ ما بَقيتُ وَبَقِىَ

به درگاه خدا و پيشگاه تو از آنها در دنيا و آخرت و سلام بر تو تا زنده ام و برپاست
اللَّيْلُ وَالنَّهارُ

شب و روز

سپس اين صلوات را بخوان:

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَاَهْلِ بَيْتِهِ،

خدايا درود فرست بر محمّد و خاندانش

وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىّ الزَّكِىِّ التَّقِىِّ، وَالْبَرِّ الْوَفِىِّ، وَالْمُهَذَّبِ النَّقِىِّ،

و درود فرست بر محمّد بن على آن امام پاكيزه و با تقوا و نيكوكار با وفا و مبرّاى بى عيب

هادِى الاُْمَّةِ، وَوارِثِ الاْئِمَّةِ، وَخازِنِ الرَّحْمَةِ، وَيَنْبُوعِ الْحِكْمَةِ، وَقآئِدِ

و راهنماى امت و وارث امامان و خزينه دار رحمت (حق) و سرچشمه حكمت و پيشواى

الْبَرَكَةِ، وَعَديلِ الْقُرْآنِ فِى الطّاعَةِ، وَواحِدِ الاْوْصِيآءِ فِى الاْخْلاصِ

خير و بركت و هم طراز قرآن در وجوب اطاعت و يكى از اوصيا در جهت اخلاص

وَالْعِبادَةِ، وَحُجَّتِكَ الْعُلْيا، وَمَثَلِكَ الاَْعْلى، وَكَلِمَتِكَ الْحُسْنى، اَلدّاعى

و عبادت و حجّت والاى تو و نمونه برتر و نشانه نيكوى تو كه (مردم را)

اِلَيْكَ، وَالدّآلِّ عَلَيْكَ، اَلَّذى نَصَبْتَهُ عَلَماً لِعِبادِكَ،وَمُتَرْجِماً لِكِتابِكَ،

به تو دعوت كرد و بر تو راهنمايى فرمود آن كس كه او را منصوب كردى (چون) پرچمى براى (هدايت) بندگانت و مترجمى براى كتاب (قرآن)

وَصادِعاً بِاَمْرِكَ، وَناصِراً لِدينِكَ، وَحُجَّةً عَلى خَلْقِكَ، وَنُوراً تَخْرُقُ بِهِ

و با صداى بلند فرمان تو را برساند و دينت را يارى كرد و حجّتى است بر خلق و نورى است كه تاريكى ها

الظُّلَمَ، وَقُدْوَةً تُدْرَكُ بِهَا الْهِدايَةُ، وَشَفيعاً تُنالُ بِهِ الْجَنَّةُ، اَللّـهُمَّ وَكَما اَخَذَ

بدو شكافته شود و پيشوايى است كه هدايت بوسيله او بدست آيد و شفيعى است كه به شفاعتش به بهشت توان رسيد خدايا چنانچه او از

فى خُشُوعِهِ لَكَ حَظَّهُ، وَاسْتَوْفى مِنْ خَشْيَتِكَ نَصيبَهُ، فَصَلِّ عَلَيْهِ

فروتنى در برابرت بهره خود را گرفت و ازمقام خشيت و ترسى كه از تو داشت نصيبش را دريافت داشت پس درود فرست بر او

اَضْعافَ ما صَلَّيْتَ عَلى وَلِىٍّ ارْتَضَيْتَ طاعَتَهُ، وَقَبِلْتَ خِدْمَتَهُ، وَبَلِّغْهُ مِنّا

چندين برابر آنچه درود فرستى بر يكى از دوستانت كه اطاعتش را پسنديدى و خدمتش را پذيرفتى و برسان به او از جانب ما

تَحِيَّةً وَسَلاماً، وَآتِنا فى مُوالاتِهِ مِنْ لَدُنْكَ فَضْلاً وَاِحْساناً، وَمَغْفِرَةً

تحيّت و سلامى و بده به ما بواسطه دوستى او فضل و احسان و آمرزش

وَرِضْواناً، اِنَّكَ ذُو الْمَنِّ الْقَديمِ، وَالصَّفْحِ الْجَميلِ.

و خشنودى خود را كه براستى تو داراى بخششى ديرينه و چشم پوشى نيكويى هستى.

آنگاه نماز زيارت بجاى آور.


بحارالانوار، ج 50، ص 64، ح 41.