ﺷﺒﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺷﺪﯾﺪﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﯾﺪ،
" ﭘﺮﻭﯾﺰ ﺷﺎﭘﻮﺭ " ﺍﺯ " ﺍﺣﻤﺪ ﺷﺎﻣﻠﻮ " ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﻋﺠﻠﻪ
ﺩﺍﺭﯼ؟ !
ﺷﺎﻣﻠﻮ ﮔﻔﺖ : ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺑﻪ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﻧﺮﺳﻢ .
ﺷﺎﭘﻮﺭ ﮔﻔﺖ : ﻣﻦ ﻣﯽ ﺭﺳﻮﻧﻤﺖ .
ﺷﺎﻣﻠﻮ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﻣﮕﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺩﺍﺭﯼ؟
ﺷﺎﭘﻮﺭ ﮔﻔﺖ. : ﻧﻪ، ﺍﻣﺎ ﭼﺘﺮ ﺩﺍﺭﻡ !
ﺩﻭﺳﺘﯽ،ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮﯾﻦ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﺍﺳﺖ .

تا وقتی چترت خداست بگذار ابر سرنوشت همچنان ببارد

بگذار کسی نداند
که چگونه
من به جایِ نوازش شدن، بوسیده شدن، گزیده شده‌ام!
بگذار هیچ‌کس نداند،
هیچ‌کس!
و از میانِ همه‌ی خدایان، خدایی جز فراموشی بر این همه رنج آگاه نگردد.

احمد شاملو

حالم را نپرس
نگذار دروغ بگویم خوبم
خیالت راحت می شود
و من تنهاتر می شوم
کمی نگران من باش
نگرانی تو حال مرا خوب می کند...

فاروق مظلومی