با توجه به رحلت پيامبر اسلام (ص) در بيست و هشتم صفر، بنا به روايت هفتاد و پنج روز، در مورخة سيزدهم تا پانزدهم جمادي الأوّل ، شهادت حضرت زهرا(س) است و اين ايام را فاطمية اوّل مي‌ خوانند.

اما بنا به روايت نود و پنج روز، شهادت حضرت(س) در سوم تا پنجم جمادي الثاني است و اين ايام را فاطمية دوم مي‌ خوانند.


ايام فاطميه جمعا 6 روز مي باشد، 3 روز در ماه جمادي الاول و 3 روز در ماه جمادي الثاني. بنابراين فاطميه اول از 13 تا 15جمادي الاول است و فاطميه دوم از سوم تا پنجم جمادي الثاني مي باشد. ظاهراً علت اينکه سه روز در هر ماه بعنوان روز شهادت آن حضرت(س) معرفي شده است به اين دليل است که اين احتمال وجود دارد که ماههاي قمري از رحلت پيامبر(ص) تا شهادت حضرت زهرا(س)،29روز بوده باشند،حال آنکه درصورت کامل بودن ماههاي قبل،روز شهادت 13جمادي الاول و يا سوم جمادي الثاني خواهد بود. چرا که طبق تقويم، حداکثر سه ماه قمري 29 روزه و حداکثر 4 ماه قمري 30 روزه مي توانند پشت سر هم قرار گيرند.

اما در عرف به دهه دوم جمادي الاول از دهم تا بيستم جمادي الاول که بنابر قول 75روز، شهادت آن بانوي بزرگوار در آن واقع شده است دهه فاطميه اول و به دهه اول جمادي الثاني از اول تا دهم جمادي الثاني، که طبق قول 95روز،شهادت حضرت زهرا(س) در آن واقع شده است،دهه فاطميه دوم گفته مي شود.

منبع : soalcity.ir

http://s3.img7.ir/f4nes.jpg


حضرت زهرا(س) - مرثیه

کمان شده الف قامت نگار علی
خزان فتاده به باغ گل بهار علی

کجاست حضرت ختمی رسل ببیند که
شکسته حرمت بانوی با وقار علی

چقدر پشت در خانه ، لعنتی خوش بود
که با لگد زده طوری گره به کار علی ،

که هر کسی به در گوش دیگری گوید :
شنیده ای که شکسته شد اقتدار علی ؟!

چهل نفر طرفی ، دخت مصطفی طرفی
مغیره آمد و زد روی دست یار علی

علم ز دست علمدار مرتضی افتاد
دو دسته بسته و ، زهرای بی قرار علی

سوال مرد یهودی بدون پاسخ ماند !
چه آمده به سر تیغ ذوالفقار علی ؟!

به پیش چشم علی ذره ذره میشد آب
و روی نیلی او شمع شام تار علی

کنار بستر زهرا به گریه خواهش کرد :
بیا بخاطر زینب بمان کنار علی

نشد که محسن او هم امام شیعه شود
نشد اضافه به سادات یادگار علی

دو ماه و نیم بغل کرده زانوی غم را
دو ماه و نیم سیاه گشته روزگار علی

که هر که بهر تسلی به خانه آمد گفت :
عزای فاطمه اینجاست یا مزار علی ؟!

http://delgraph.ir/wp-content/uploads/Fatemieh_Madar_Ma.jpg

مـوجـی رسـیـد ، هـیـبـت ِ دریــا تـکـان نـخـورد

اتـش گـرفـت دامـنـش امّـا تـکـان نـخـورد
او قـول داده بـود فـدای عـلــــی شـود
در پـشـت ِ در بـه خـاطر ِ مـــولـا تـکـان نـخـورد
زهــــرا خـودش عـلــیـ ـسـت ، چـرا کـم بـیـاورد
چـون کـوه از مـقـابـل ِ آنـ ـهـا تـکـان نـخـورد
بـا هـیـبـت از حـریـم ولـایــت دفـاع کـرد
طـوری کـه آب در دل ِ مــولـا تـکـان نـخـورد
مـسـمـار لـعـنـتـی بـه پـرش گـیـر کـرده بـود
از آن بـه بـعـد بـازوی زهــــرا تـکـان نـخـورد
آن ضـربـه ی غـلـاف مـگـر کـه چـه کـرده بـود
ایـن بـود عـلّـتـش اگـر از جـا تـکـان نـخـورد

http://s4.picofile.com/file/8174640300/42687091837867395544.jpg


» عرض تسلیت به مناسبت ایام فاطمیه

آن روز که پهلوی تو از کینه شکست
دل های مُحبّان تو در سینه شکست
تصویر تو را دِل علی آینه بود
اندوه تو سنگی شد و آیینه شکست

http://uupload.ir/files/uu9p_img_20160220_105204.jpg


الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم...

عادت به روضه کرده دلم روضه خوان کجاست....
صاحب عزای فاطمه آن بی نشان کجاست......
قربان اَشک روز و شب چشم خسته ات
مولا،فدای مادر پهلو شکسته ات
.
صَلَی اللّه علیکِ یا فاطمة الزَهرا

http://static5.cloob.com//public/user_data/gen_thumb/n-16-02-21/19/3eb0a4757becd68f28a10275c00c85cf-425

صدف چشم من از داغ تو گوهر بارست
چه کنم؟! کار علی بی تو به عالم، زارست!


اشتیاق تو مرا می‏کشد از خانه برون
ور نه از خانه برون آمدنم، دشوارست!


موقع آمد و شد، فاطمه جان! می‏بینم
دیده‏ی زینب تو مات در و دیوارست!


به گواهی شب و، زمزمه‏ی مرغ سحر
اهل یثرب همه خوابند و، علی بیدارست


روز در خانه، پرستار حسین و حسنم
کمکم کن! که نگهداری شان دشوارست!


یاد آن روز که با زینب تو می‏گفتم:
دخترم! گریه مکن! مادرتان بیمارست!


چاه داند که به من، عمر چه ِسان می‏گذرد
قصه، کوتاه کنم ور نه سخن بسیارست


بشنو از شاعر (ژولیده)، تو راز دل من
صدف چشم من از داغ تو، گوهر بارست


ژوليده نيشابوري

دیشب حسن(ع)اشـــــــک برادر پاک می کرد
حــــــــیدر از این ماتم گریبان چاک می کرد

دیشب حسین(ع)نازنین با چشم گــــــریان
ازخوردن آب و غــــــــــــذا امساک می کرد

اسطـــــــــوره ی صبر و سکوت و پایمردی
جسم نحـــــــیف همسرش را خاک می کرد


مـُهر کــــــــــــــبودی بر رخ ماهش نمایان
این شکوه را با خالق افــــــــــلاک می کرد


اشک ملایک ریخـــــــــــــــت از بام مدینه
خاک بقیع و کـــــــــوچه را نمناک می کرد


بانگ عزا در عرش می پیچــــــــید ، گویا
این داغ را هر ذره ای ادراک می کــــــرد


دستان هستی بخش فخـــــــــــر عالم خاک
یا رب مگر خـــلق جهان را خاک می کرد