روزی حکیمی به شاگردانش گفت: «فردا هر کدام یک کیسه بیاورید و در آن به تعداد آدم‌هایی که دوستشان ندارید و از آنان بدتان می‌آید پیاز قرار دهید.»
روز بعد همه همین کار را انجام دادند و حکیم گفت: «هر جا که می‌روید این کیسه را با خود حمل کنید.»
شاگردان بعد از چند روز خسته شدند و به حکیم شکایت بردند که: «پیازها گندیده و بوی تعفن گرفته است و ما را اذیت می‌کند.»
حکیم پاسخ زیبایی داد: «این شبیه وضعیتی است که شما کینه دیگران را در دل نگه دارید. این کینه، قلب و دل شما را فاسد می‌کند و بیشتر از همه خودتان را اذیت خواهد کرد.»

پس هرچه تعداد این پیازها کمتر باشد و هرچه زودتر آنها را دور بریزید حال خودتان بهتر خواهد شد :)

پیشنهاد می کنم همین حالا از شر کیسه پیاز خود خلاص شوید :))

خدا، چیست...؟کیست...؟کجاست...؟
خدا در دستی ست که به یاری میگیری،
درقلبیست که شاد میکنی،
درلبخندیست که به لب مینشانی،
خدا درعطر خوش نانیست که به دیگری میدهی،
درجشن و سروریست که برای دیگران بپا میکنی،
آنجاست که عهدمیبندی و عمل میکنی،
خدا؛ درتــــو، باتــــو، و برای تـــــوست...

"سهراب سپهری"

خیلی وقتا کینه نگه داشتن باعث میشه هاله انرژی مثبتی که احاطه مون کرده کم رنگ بشه و روحمون آسیب ببینه !
پس تا میشه باید بخشید و بسپریم به چرخ گردون روزگار.

گاهی کمی سکوت و بی توجهی دلهای ما را از کینه برخواسته از عصبانیت دور می کند . کظم غیظ کنیم تا آتش آشوبی ناخواسته خرمن وجودمان را برهم نزند