در یکی از شبکه‌های اجتماعی مطلبی از یکی از دوستان با موضوع قلمبه‌نویسی در نشریات امروز خواندم؛ روندی که مدتی است میان نویسندگان شایع شده و گمان می‌برند هر چه لغات عجیب و غریب‌تر و کلمات ثقیل‌تر در متن خود به کار ببرند، خواننده آن‌ها را علامه‌ی دهر می‌داند. غافل از این که برای همه، چنین نیست و آن فرد از دید مخاطبان تیزبین، مانند طبلی تو خالی به نظر می‌رسد. برخی از اشتباه‌های رایج نشریات و اشتباه‌هایی را که خودمان گاه در نوشتار به کار می‌بریم، به مرور بررسی خواهیم کرد.

با ما همراه باشید و اگر نظری در این مورد دارید، بفرمایید، شاید این موضوع بهانه‌ای باشد برای صحیح نوشتن و مواردی را گوش‌زد کند که در نگارش به آن‌ها، بی‌اعتنا هستیم.

خوب شما فکر می کنید می شود در شبکه اجتماعی که هرزه نویسی بیشتر غالب هست کاری کرد تا ادبیات درست بشه . نظر خود شما چیه ؟

من با لغت هرزه نویسی که شما گفتین موافق نیستم. هرچند موافق هستم خیلی نوشتار در شبکه های مجازی ناهنجار و نا به سامان شده ولی خب بهتره از جایی اصلاح رو شروع کرد. هرچند قدم بسیار کوچکی باشه.
سبک های نوشتاری پر از غلط و اشتباه هم بالاخره روزی از جایی شروع شده و کم کم رایج شده بین همه. شاید بشه با اقدامات کوچک و آغاز اصلاح یک چنین جریانی رو ایجاد کرد که درست نویسی جا بیافته.

البته لازم به ذکره بعضی اشتباهات مد نظر من هم در زمره ی اشتباهاتی قرار می گیرن که از قبل رایج بوده. مثل استفاده از درب به جای در که حتی در ادارات و غیره هم دیده می شه. دیگه به گمانم وقتشه که اشتباه ننویسیم.

سلام شب خوش
درباره ادبیات فارسی و ادبیات محاوره ای و هینطور گویش های مختلف ایران زمین می توان گفت : ابتدا باید هویت سازی صورت بگیرد . اگر زبان را هم جزئی از این هویت بپنداریم حتما جایگاه ان سبب خواهد شد
تا ادبیات فارسی را پاس بداریم و از ان مراقبت کنیم

جمله معروفي از پوپر است كه مي گويد «هيچ چيز در دنيا ساده تر از ثقيل نويسي نيست»