صدای رسا
2015-09-09, 12:11
دحوالارض روزی که خداوند نعمتهای بی کران خود را به ما بندگان خود ارزانی می دارد. اما در این پست بیشتر با دحوالارض و خصوصیات آن آشنا خواهیم شد
لطفا همراه باشید:
دحو الارض چیست؟
25ام ماه ذی القعده روز دحوالارض است. دحوالارض را چنین معرفی می كنند "روزی كه زمین از زیر كعبه كشیده و گسترانیده شد".
گر چه این مطلب یعنی كشیده شدن و گسترانده شدن زمین در وحله اول عجیب به نظر می‌رسد اما تعریف واضح‌تر این موضوع این است كه گفته شود:
پس از آنكه تمام سطح كره زمین به مدت طولانی در زیر آب فرو رفته و خداوند خواست تا آن را از زیر آب بیرون آورد كه صحنه زندگی موجودات مهیا گردد، اولین نقطه‌ای كه از زیر آب سر بیرون آورد همان مكان مقدس كعبه و بیت‌الحرام بود.
این واقعه نشان دهنده اهمیت این نقطه و مركزیت آن برای همه عالمیان است.
در واقع دحوالارض روز شروع حیات بخشی خداوند به جهان خاكی است كه توجه به آن در روایات و تعیین اعمال خاص همچون روزه، عبادت، دعا و غسل و اهتمام به آن از سوی معصومین (ع) نشانگر عنایت حضرت حق به این روز با بركت است.
تعبیر به اینكه "در روز دحو الارض رحمت خدا منتشر گردیده و از براى عبادت و اجتماع به ذكر خدا در این روز، اجر بسیار است" و امثال آن ، مومنین را بر انجام مستحبات مخصوص این روز ترغیب می‌نماید.
معنای دحوالارض
«دَحو» به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کرده اند. منظور از دحوالارض (گسترده شدن زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب های حاصل از باران های سیلابیِ نخستین فراگرفته بود. این آب ها، به تدریج در گودال های زمین جای گرفتند و خشکی ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده تر شدند.
از سوی دیگر، زمین در آغاز به صورت پستی ها و بلندی ها یا شیب های تند و غیرقابل سکونت بود. بعدها باران های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره ها گستردند. اندک اندک زمین هایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشت و زرع پدید آمد. مجموع این گسترده شدن، «دَحو الارض» نام گذاری می شود.
دحوالارض در قرآن
در قرآن کریم به دحوالارض اشاره شده است. خداوند در آیه 30 سوره نازعات می فرماید: «و زمین را پس از آن (آفرینش آسمان و زمین) گسترش داد». بر پایه نظر بیشتر مفسران، منظور از «دَحیها» در این آیه، همان دحوالارض است.
درباره روزه این روز آمده است:
روزه در این روز همانند روزه هفتاد سال است.
روزه در این روز كفاره گناهان هفتاد سال است.
برای روزه دار این روز هر كه و هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار می كند.
از دیگر اعمال این روز شریف دو ركعت نماز است كه در آن حمد و پنج مرتبه سوره "والشمس" خوانده می‌شود و پس از نماز نیز دعایی است كه در مفاتیح آمده است و همچنین دعای "اللهم داحی الكعبه ..." از دعاهای مخصوص این روز است.
روایت است كه "امام رضا" (ع) فرموده‌اند: در شب 25 ماه ذى القعده حضرت ابراهیم (ع) و حضرت عیسى (ع) متولد شده‌اند و نیز در این روز رسول خدا صلى الله علیه و آله، به قصد حجة الوداع از مدینه به همراه 104 هزار یا 124 هزار نفر از راه شجره به مكه عزیمت نمودند كه حضرت فاطمه (ع) و تمامى زوجات آن حضرت نیز ایشان را همراهی می‌كردند.
منبع: farsnews.com
لطفا همراه باشید:
دحو الارض چیست؟
25ام ماه ذی القعده روز دحوالارض است. دحوالارض را چنین معرفی می كنند "روزی كه زمین از زیر كعبه كشیده و گسترانیده شد".
گر چه این مطلب یعنی كشیده شدن و گسترانده شدن زمین در وحله اول عجیب به نظر می‌رسد اما تعریف واضح‌تر این موضوع این است كه گفته شود:
پس از آنكه تمام سطح كره زمین به مدت طولانی در زیر آب فرو رفته و خداوند خواست تا آن را از زیر آب بیرون آورد كه صحنه زندگی موجودات مهیا گردد، اولین نقطه‌ای كه از زیر آب سر بیرون آورد همان مكان مقدس كعبه و بیت‌الحرام بود.
این واقعه نشان دهنده اهمیت این نقطه و مركزیت آن برای همه عالمیان است.
در واقع دحوالارض روز شروع حیات بخشی خداوند به جهان خاكی است كه توجه به آن در روایات و تعیین اعمال خاص همچون روزه، عبادت، دعا و غسل و اهتمام به آن از سوی معصومین (ع) نشانگر عنایت حضرت حق به این روز با بركت است.
تعبیر به اینكه "در روز دحو الارض رحمت خدا منتشر گردیده و از براى عبادت و اجتماع به ذكر خدا در این روز، اجر بسیار است" و امثال آن ، مومنین را بر انجام مستحبات مخصوص این روز ترغیب می‌نماید.
معنای دحوالارض
«دَحو» به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کرده اند. منظور از دحوالارض (گسترده شدن زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب های حاصل از باران های سیلابیِ نخستین فراگرفته بود. این آب ها، به تدریج در گودال های زمین جای گرفتند و خشکی ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده تر شدند.
از سوی دیگر، زمین در آغاز به صورت پستی ها و بلندی ها یا شیب های تند و غیرقابل سکونت بود. بعدها باران های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره ها گستردند. اندک اندک زمین هایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشت و زرع پدید آمد. مجموع این گسترده شدن، «دَحو الارض» نام گذاری می شود.
دحوالارض در قرآن
در قرآن کریم به دحوالارض اشاره شده است. خداوند در آیه 30 سوره نازعات می فرماید: «و زمین را پس از آن (آفرینش آسمان و زمین) گسترش داد». بر پایه نظر بیشتر مفسران، منظور از «دَحیها» در این آیه، همان دحوالارض است.
درباره روزه این روز آمده است:
روزه در این روز همانند روزه هفتاد سال است.
روزه در این روز كفاره گناهان هفتاد سال است.
برای روزه دار این روز هر كه و هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار می كند.
از دیگر اعمال این روز شریف دو ركعت نماز است كه در آن حمد و پنج مرتبه سوره "والشمس" خوانده می‌شود و پس از نماز نیز دعایی است كه در مفاتیح آمده است و همچنین دعای "اللهم داحی الكعبه ..." از دعاهای مخصوص این روز است.
روایت است كه "امام رضا" (ع) فرموده‌اند: در شب 25 ماه ذى القعده حضرت ابراهیم (ع) و حضرت عیسى (ع) متولد شده‌اند و نیز در این روز رسول خدا صلى الله علیه و آله، به قصد حجة الوداع از مدینه به همراه 104 هزار یا 124 هزار نفر از راه شجره به مكه عزیمت نمودند كه حضرت فاطمه (ع) و تمامى زوجات آن حضرت نیز ایشان را همراهی می‌كردند.
منبع: farsnews.com