PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : آبرسانی



بهمن پور
2013-04-14, 15:58
سبک زندگی اسلامی از کتاب مفاتیح الحیاه تالیف حضرت آیت العظمی جوادی آملی ( دام ظله العالی )

آب مایۀ اصلی حیات و زندگی است و رساندن آن به موجودات زنده موجب بقای آن هاست ، از همین رو در آیات و روایات بر آبرسانی برای کارهای مختلف مانند سیراب کردن انسان ، حیوان و گیاه تاکید شده و برای آن آثار و برکات و پاداش های دنیوی و اخروی در نظر گرفته شده که در اینجا به برخی از آن ها اشاره می شود .

فضیلت سیراب کردن تشنگان

پیوستن به ولایت الهی
امام صادق(ع) فرمود: یکی از حقوق مومن بر مومن این است که نباید او سیراب و برادر مومنش تشنه باشد که اگر چنین کند از ولایت الهی خارج می شود و اگر حق او را ادا کرد ولایت او را به ولایت خود و لایت خود را به ولایت الهی پیوند داده است . (1)

با فضیلت ترین کار
پیامبر (ص) فرمود: از جمله برترین کارها نزد خدای بزرگ سرد کردن جگر تفتیده [ : تشنه] است .(2)

عبادت مورد علاقۀ جبرئیل
جبرئیل فرمود: ای محمد ! اگر عبادت ما بر روس زمین بود ، سه کار می کردیم : به مسلمانان آب می رساندیم ، به عیالمندان رسیدگی می کردیم و گناهان را می پوشاندیم . (3)

نحستین پاداش اخروی
از امیرمومنان (ع) روایت شده است که در قیامت ، نخستین چیزی که پاداش آن داده می شود صدقه آب است . (4)

در سایۀ عرش الهی بودن
امام باقر (ع) می فرماید : خدای متعالی خنک کردن جگر تشنه را دوست دارد و کسی که به جگری تشنه از چارپا با غیر آن آب رساند در روزی که سایه ای جز سایه عنایت خدا نیست زیر سایه عنایت خدا خواهد بود . (5)
امام صادق (ع) می فرماید : برترین صدقه ، خنک کردن جگر تشنه ای است و کسی که به جگر تشنه چارپا یا غیر آن آب رساند در روزی که سایه ای جز سایه عنایت خدا نیست در سایه عنایت به سر خواهد برد . (6)

زنده کردن انسان ها
امام صادق (ع) فرمود: در جایی که دسترسی به آب هست ، اگر کسی به دیگری آب دهد مانند کسی است که بنده ای را آزاد کرده است و در جایی که به آب دسترسی نیست کسی به دیگری آب دهد ، مانند کسی است که انسانی را زنده کرده است و کسی که یک نفر را زنده کند [ : از مرگ نجات دهد ] گویا همه مردم را زنده کرده است . (7)


پاورقی ها
1-کتاب الخصال . ص 350-351
2-الامالی . طوسی 595
3-تنبیه الخواطر و نزهة النواظر .ج1.ص 39
4-الکافی .ج4.ص 57
5-الکافی .ج4.ص 58
6-عدة الداعی.ص 102؛ ر.ک، الکافی.ج4.ص 57
7-الکافی .ج4.ص 57