تاریخچه تئاتر

تتاتر یکی ازهنرهای هفتگانه است .کسانی که درباره بوجود آمدن تئاتر جستجو کرده اند میگویند سر چشمه آن از آیین هاست . آیین به مراسم مذهبی و اجتماعی می گویند . مثل مراسم عروسی یا مراسم سینه زنی در ماه محرم در ایران و مراسم رقص های مخصوص در کشورهای دیگر انسان همیشه دوست داشته است به اتفاقاتی که خارج از اراده و میل اوست تسلط داشته باشد و این ویژه گی اصلی تئاتر است. تئاتر در مقایسه با هنرهای دیگر امکانات زیادی دارد برای اینکه از هنرهای دیگر مثل نقاشی ، ادبیات ، معماری ، موسیقی و ... در آن استفاده می شود کلمه تئاتر (theater ) در اصل از کلمه تآترون (theater on) است که قسمت اول آن تیه ((thea تماشاگران و یا محله تماشا است. درزمان های قدیم ، تماشاگرن در سرازیری تپه ها می نشستند و مراسم مذهبی را که با آداب وتشریفات مخصوص در پایین همان تپه یا کناره معبد که محل عبادت بوده ، تماشا می کردند. موسیقی ، رقص ، گفتار ، صورتک ، لباس ، اجراکنندگان ، تماشگر و صحنه در اجرای آیین آرایش توسط رنگ ، خاکستر یا جوهر که سطح بدن را می پوشاند برای کامل کردن صورتک و لباس بکار می رود آنطور که گریم در تئاتر این کار را انجام می دهد بازیگران آیین باید بسیار ماهر و با انظباط باشند مثل بازیگران تئاتر برای اجرای آیین یکی پیشکسوتان یا سالمندان آشنا به آیین تمرین سختی را برای اداره ی اجرای خوب آیین بکار می گیرد که کاملا با کارگردانی تئاتر قابل مقایسه است . با اینکه سرچشمه آیینی امروز پذیرفته ترین نظریه درباره ی بوجود آمدن تئاتر است اما جستجوگرانی هم اعتقاد دارند سرچشمه تئاتر داستانسرایی است . آنها می گویند که گوش کردن و رابطه برقرار کردن با قصه ها جزو بزرگترین خصوصیات انسان است . برخی می گویند تئاتر از رقص و حرکات ضربی و ژیمناستیک و یا تقلید حرکات و صدای حیوانات آغاز شده است . اما نه خصوصیت داستانسرائی انسان و نه علاقه ی او به تقلید ، هیچکدام نمی تواند او را بسوی آفریدن هنر تئاتر راهنمائی کرده باشد ، چرا که اسطوره ها و داستانها هم در اطراف آیین ها بوجود آمده اند و تقلید از حیواناتی که اندیشه و عقل ندارند هم نمی توانسته سرچشمه تئاتر باشد چرا که آیین ها از اندیشه و اعتقادات و میزان شناخت انسان شکل گرفته است است .
منبع:خانه تئاتر