تعلیم و تربیت کودک

در تعلیم و تربیت کودک چند موضوع مورد توجه اسلام است:
1-معارف دینی ؛ مانند : عقاید ، اخلاق ،قرائت ،دانستن احکام و انجام عبادات
2-ادب و مهارت های اجتماعی
3-ادب و مهارت های دفاعی که برخی از آن ها گذشت و به برخی دیگر اشاره می شود :

پاداش تعلیم قرآن و احکام دین

رسول اکرم (ص) فرمود: هر کس به فرزندش قرآن بیاموزد روز قیامت پدر و مادر او را فرا می خوانند و دو جامه بر آن دو می پوشانند که از نور آن چهره های بهشتیان روشن می شود.(1)
رسول خدا (ص) می فرمود: قرآن روز قیامت مردی رنگ پریده را می آورد و به پروردگارش می گوید: این شخص، کسی است که من روزش را با تشنگی و شبش را به بیداری گرفته بودم و طمع او را به رحمت تو قوی کرده بودم و آرزوهایش را به مغفرت تو گسترد بودم، پس بر اساس گمان من درباره اش عمل کن . خدا می فرماید :مُلک را به دست راستش و جاودانگی را به دست چپش دهید .. پدر و مادرش را زیوری دهید که تمام دنیا با آنچه در آن است به ارزش آن نباشد ، پس همه مردم روز قیامت به آن پدر و مادر می نگرند و آن دو را عظیم می شمارند و خودشان نیز از این مقامشان به شگفتی فرو می روند و می پرسند : پروردگارا! این عظمت از کجاست؟ خدا می فرماید: این عظمت به سبب آموختن قرآن به فرزندتان و تربیت او بر اساس اسلام و محبت پیامبر (ص) و علی (ع) است . (2)

کیفر ترک آموزش دینی فرزندان

پیامبر (ص) به برخی از کوداکن نگریست و فرمود:وای بر فرزندان آخر الزمان از ناحیه پدرانشان ! پرسیده شد: ای رسول خدا! آیا ازآن رو که پدرانشان مشرک اند ؟ فرمود : نه ، بلکه از پدرانی که مومن اند و به فرزندانشان چیزی از واجبات دینی نمی آموزند، بلکه آنان را از آموختن منع می کنند و به سود اندکی از دنیا که از فرزندانشان به ایشان می رسد ، رضایت می دهند و من از آن ها بیزارم و آنان نیز از من بیزارند . (3)

تعلیم مهارت های دفاعی و اجتماعی

رسو ل خدا (ص) فرمود: به فرزندان خود شنا کردن و تیراندازی بیاموزید.(4) همچنین فرمود : فرزندانتان را گرامی بدارید و آنان را نیکو تربیت کنید که آمرزیده می شوید .(5 ) و نیز فرمود: ای علی !حق فرزند بر پدرش این است که به وی ادب آموزد و در جایگاه شایسته ای قرارش دهد .(6)


پاورقی ها
1-الکافی .ج6.ص 49
2-التفسیر المنسوب الی الامام العسکری (ع) ص 450 ؛ بحار الانوار .ج89.ص 32
3-جامع الاخبار . ص 106
4-الکافی .ج6.ص 47
5-مکارم الاخلاق . ص 222
6-الفقیه .ج4.ص 49