عشقتان را ابراز کنید

[SIZE=4][FONT=arial][COLOR=#333333]پدرم دلواپسِ آینده‌ی خواهرم است، اما حتی یک‌بار هم اتفاق نیفتاده که با هم بیرون بروند، در خیابان قدم بزنند و گاهی بلند بلند بخندند.
[/COLOR][COLOR=#333333]خواهرم نگرانِ فشارِ کاریِ پدرم است، اما حتی یک‌بار هم نشده که خواسته‌هایش را به تعویق بیاندازد تا پدر برای مدتی احساسِ آرامش کند.
[/COLOR][COLOR=#333333]مادرم با فکرِ خوشبختیِ من خوابش نمی‌برد.
اما حتی یک‌بار هم نشده که با من در موردِ خوشبختی‌ام صحبت کند و بپرسد: پسرم چه چیزی تو را خوشحال‌ می‌کند؟
[/COLOR][COLOR=#333333]من با فکرِ رنج و سختیِ مادرم از خواب بیدار می‌شوم.
اما حتی یک‌بار هم نشده که دستش را بگیرم، با او به سینما بروم، با هم تخمه بشکنیم، فیلم ببینیم و کمی به او آرامش بدهم.
[/COLOR][COLOR=#333333]ما از نسلِ آدم‌های بلاتکلیف هستیم. از یک‌طرف در خلوتِ خود، دلمان برای این و آن تنگ می‌شود، از طرف دیگر، وقتی به هم می‌رسیم، لال‌مانی می‌گیریم!
انگار نیرویی نامرئی، فراتر از ما وجود دارد که دهانمان را بسته تا مبادا چیزی در موردِ دل‌تنگی‌مان بگوئیم!
[/COLOR][COLOR=#333333]تکلیفمان را با خودمان روشن نمی‌کنیم.
یکدیگر را دوست می‌داریم اما آنقدر شهامت نداریم که دوست‌ داشتن‌ مان را ابراز کنیم.
ما آدم‌های بیچاره‌ای هستیم![/COLOR][/FONT][/SIZE]

در تاریخ فکر این ملت تابو های هست که گریزی از بودن ان ها نیست
وقتی دعوا و پرخاش را در اغلب خانواده های ما بچه های می بینند ولی محبت و بوسه و نوازش را چون نباید در جمع باشد بچه در بین پدر و مادر نمی بینند
بهتر از این نیز توقع نمی شود داشت نسلی که همواره افراط و تفریط دیده

مهربان باشیم شاید فردایی نباشد

[COLOR=#000000][FONT=tahoma]می‌دانم ...[/FONT][/COLOR]

[COLOR=#000000][FONT=tahoma]نگاه کن مرا که چشم کم کم نایاب می‌شود[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=tahoma]مهارت دوست داشتن در زبان مادری گُم می‌شود[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=tahoma]پس یاد کنیم از برفی که بر بام است[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=tahoma]از شاخه‌ای که در باد است[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=tahoma]می‌دانم تو در خانه‌ام چشم از بام و یاد از شاخه را گُم کردی[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=tahoma]می‌دانم دور از آینه کسی را نمی‌شناسم[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=tahoma]و پارهٔ ابر را در لباس تو گُم می‌کنم[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=tahoma]روزی مُبهم است، نه اَبریست، نه آفتاب دارد[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=tahoma]از من مهلت بخواه که خبرهای دور را با هم بشنویم[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=tahoma]پیش از آنکه بمیریم به خانه رویم[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=tahoma]لباس‌های تابستانی هنوز در خانه ذخیره است[/FONT][/COLOR]

چقدر مهربانی خوبه . من دلم مهربانی می خواد . آنقدر که کسی از آن منتی نداشته باشه