تفاوت خون حجامت با خون اهدا شده

پاسخگوي سئوالات زير آقاي حسين خيرانديش، رئيس انجمن تحقيقات حجامت ايران مي باشد.

- جناب آقاي خيرانديش، بفرماييد با وجود شتاب علم در دنياي امروزي، مي توانيم از "حجامت" به عنوان يك روش درماني استفاده كنيم؟
هر روش درماني كه سابقه ي بيشتري داشته باشد، از نظر علمي معتبرتر به حساب مي آيد، زيرا تجربيات درماني مثبت يا منفي به معناي حيات انسان ها يا اتلاف جان انسان هاست.
وقتي گفته مي شود يك روش درماني هزار ساله يا هفت هزار ساله، يعني ميلياردها انسان در طول سال هاي متمادي، اين روش درماني را تجربه كرده اند و از آن بهره گرفته اند، بنابراين ما حق نداريم تجربياتي را كه به قيمت جان انسان ها تمام شده است، به راحتي زير پا يا كنار بگذاريم.
اين كه برخي مي گويند روش درماني قديمي به جرم قديمي بودن منسوخ است، از نظر علمي استدلال غيرعقلايي و غيرعلمي است، زيرا اگر بخواهيم هر روشي را جايگزين كنيم، بايد دوباره جان انسان ها را ملاك تجربه قرار دهيم تا بعد از سال ها بفهميم اين روش درماني مفيد هست يا خير؟
2- در بين روش هاي طب سنتي، چه روشي مي تواند براي درمان همواره مورد استفاده قرار گيرد؟
در بين مجموعه ي روش هاي طبي كه شامل استفاده از گياهان دارويي، داروهاي معدني و حيواني و رفتارهاي درماني است، تنها رفتار استراتژيك، فراگير و عميق مورد استفاده در تمامي طول عمر از طفوليت تا كهنسالي، "حجامت" است كه به منظور درمان يا پيشگيري انجام مي شود.
انسان براي پيشگيري از ابتلا به بيماري ها مي تواند با سالي حداقل يك يا دو مرتبه حجامت کردن، بسيار كمتر در معرض بيماري قرار گيرد و براي درمان به تناسب نوع بيماري، مزاج و طبع خود مي تواند از يک نوع حجامت خاص به صورت حجامت گرم و خشك (بادكش) يا حجامت تر(خون گيري) استفاده کند.
در مؤسسه ي تحقيقات حجامت ايران بيش از40 طرح براي حجامت گرم و خشك و حدود 70 طرح براي حجامت تر طراحي شده و هم اكنون توسط پزشكان اجرا مي شود.
بنابراين اولاً همه ي حجامت ها خون گيري نيست. ثانياً ميزان دفع خون نقش اساسي در درمان ندارد، به طوري كه حتي با گرفتن تنها 3 سي سي خون مي توانيم به درمان برسيم و بالاترين حجم خون در حجامت 30 تا 50 سي سي است و جريان خون بعد از آن قطع مي شود.
پس نگراني در مورد كاهش حجم خون بي مورد است. ضمن اين كه درمان به وسيله ي حجامت براي بيماري هاي مختلف فرق دارد. مثلاً حجامت بيمار مبتلا به سردرد ميگرني با بيمار ديابتي يا بيمار داراي ديسكوپاتي (بيماري هاي مربوط به ديسک) با بيمار سياتالژي(مربوط به عصب سياتيک) متفاوت است.
خون اهدا شده هم مورد استفاده قرار مي گيرد، در حالي كه خون حجامت دور ريخته مي شود؟ آيا خون وريد(اهدا شده) با خون حجامت تفاوتي دارد؟
در طرحي پژوهشي كه در بيمارستان لقمان حكيم تهران انجام شد، فاكتورهاي بيوشيمي موجود در خون وريدي(خون اهدا شده) را با خون حجامت، هم زمان مقايسه کرديم كه تفاوت هاي فاحشي مشاهده گرديد. طوري كه فقط ميزان كلسترول خون حجامت، 5/2 برابر بيشتر از خون وريد بود، بنابراين براي كاهش ميزان كلسترول خون، انجام حجامت بسيار مفيد است.
هم زمان سم موجود در خون حجامت را با سم خون وريدي مقايسه كرديم كه دريافتيم سم موجود در خون حجامت 23 برابر سم خون وريدي بود كه با توجه به فراواني مسموميت هاي غذايي، شيميايي، آلرژيك و تنفسي كه بر اثر پراكندگي سرب و آلاينده هاي ديگر در محيط هاي صنعتي و عمومي و شهرهاي بزرگ وجود دارد، حجامت براي مقابله با اين تهديدات جاني كافي است.

جالب است بدانيد كه پيامبراكرم(ص)، حضرت علي(ع) و امام صادق(ع) اين موضوع را متذكر شده اند كه "سم از هر كجا وارد بدن شود، از محل حجامت خارج مي شود" يا "از موضع حجامت، چيزي جز سم دفع نمي شود".

ميزان كلسترول خون حجامت، 5/2 برابر بيشتر از خون وريدي است، بنابراين براي كاهش ميزان كلسترول خون، انجام حجامت بسيار مفيد است. همچنين سم موجود در خون حجامت 23 برابر سم خون وريدي است.
بر اساس طب سنتي انسان هاي داراي مزاج دموي، صفراوي و معتدل بيشتر به حجامت تر (خون گيري)، انسان هاي بلغمي به حجامت گرم و خشك (بادكش) و انسان هاي سوداوي مزاج با تمهيدات دارويي به حجامت تر نياز دارند.
نمونه هاي ديگري از بيماري ها وجود دارد که با حجامت درمان شده اند؛ مثلاً براي درمان يک كودك 2 ساله که داراي بيماري هيدروسفاليك (سر بچه بزرگ مي شود و در طب كلاسيك با گذاشتن "شنت" آب مغز را به طور مستمر دفع مي كنند) بود، سه مرحله حجامت در طول سه ماه، با حجم خون گيري 3 سي سي در هر مرحله انجام شد و كودك درمان گرديد.
در مورد ديگري حجامت باعث تقويت هورمون رشد براي افزايش قد در 50 نفر شد.
بسياري از پزشكان تعجب مي كنند و مي گويند: " مگر مي شود چنين بيماراني را درمان كرد؟" جواب اين است كه بله، اين کار شدني است.
بنابراين حجامت روشي به ظاهر ساده و در واقع فوق العاده پيچيده است كه مزاج فرد، موضع حجامت، تعداد خراش، ميزان خراش، ميزان بادكش، زمان حجامت و تمهيدات آن نقش مهمي در درمان و پيشگيري از بيماري دارند.
بر اساس طب سنتي انسان هاي داراي مزاج دموي، صفراوي و معتدل بيشتر به حجامت تر (خون گيري)، انسان هاي بلغمي به حجامت گرم و خشك (بادكش) و انسان هاي سوداوي مزاج با تمهيدات دارويي به حجامت تر نياز دارند.