آشنايي با ورزش تنيس روي ميز(پينگ پنگ)

شکل کوچکي از تنيس را ارائه کردند که روي ميز انجام مي شد و به تنيس روي ميز يا پينگ پنگ معروف شد.


[B]پيشينه[/B]

زادگاه اين ورزش انگلستان است. در سال هاي 1890-1880 شاهزادگان انگليسي براي فرار از آفتاب سوزان، به فکر انجام ورزشي افتادند که علاوه بر تحرک بتوان آن را در زير سقف اجرا کرد. بنابراين شکل کوچکي از تنيس را ارائه کردند که روي ميز انجام مي شد و به تنيس روي ميز يا پينگ پنگ معروف شد.

[B]چگونگي بازي[/B]

فرد آغاز کننده، با استفاده از راکت بايد به گونه اي به توپ ضربه بزند که ابتدا توپ به نيمه ي زمين خود و پس از عبور از روي تور، به نيمه ي زمين فرد مقابل برخورد کند. در ضربه هاي بعدي توپ بايد فقط در نيمه ي زمين طرف مقابل به زمين بخورد.

[B]ترتيب بازي[/B]

اين ورزش مي تواند به صورت انفرادي ( تک به تک ) يا گروهي ( دو به دو ) انجام شود. در بازي هاي انفرادي، زننده سرويس، يک سرويس صحيح را اجرا مي کند. سپس گيرنده ي سرويس يک برگشت صحيح را اجرا مي کند و به همين ترتيب زننده و گيرنده به طور متناوب به توپ ضربه مي زنند.

در بازي هاي دو نفره، ابتدا زننده سرويس، يک سرويس صحيح را اجرا مي کند. سپس گيرنده ي سرويس توپ را برگشت داده، بعد، هم بازي زننده ي سرويس يک برگشت صحيح انجام مي دهد. پس از آن نفر دوم گيرنده ي سرويس، توپ را بر مي گرداند. به اين ترتيب هر بازيکن به نوبت و به طور متوالي به توپ ضربه مي زند تا يک نفر خطا کرده، طرف مقابل امتياز کسب کند.


[B]سرويس درست[/B]

در آغاز يک سرويس، توپ بايد بدون حرکت روي کف دست آزاد زننده سرويس قرار داشته باشد. دست بازي، دستي است که راکت را مي گيرد و دست آزاد، دستي است که راکت نمي گيرد. سپس زننده سرويس توپ را تقريباً با حالت عمودي و به سمت بالا بدون چرخش پرتاب خواهد کرد؛ به صورتي که توپ پس از رها شدن حداقل 16 سانتي متر بالا بيايد.

زماني که توپ پايين آمد، زننده سرويس به نحوي ضربه مي زند که توپ ابتدا با زمين خود و سپس بعد از عبور از روي تور مستقيماً با زمين حريف برخورد کند.

توپ بايد کروي شکل و قطر آن 40 ميلي متر باشد. وزن توپ 2/7 گرم است. جنس توپ از سلولوئيد يا مواد پلاستيکي مشابه و رنگ آن سفيد مات يا نارنجي مات و بدون انعکاس نور است.

در بازي هاي دو نفره ابتدا توپ بايد به نيمه سمت راست زمين زننده سرويس و گيرنده ي سرويس برخورد کند. بازيکن بايد طوري سرويس بزند که داور يک کمک او قادر به مشاهده ي رعايت مقررات صحيح از جانب او باشند.

هر مسابقه ي تنيس روي ميز يک داور و يک کمک داور دارد که کمک داور در زمان تصميم گيري هاي ويژه به داور کمک مي کند.


[B]گيم[/B]

بازي از پنج گيم يازده امتيازي تشکيل مي شود. هر بازيکن يا زوجي که زودتر به امتياز 11 دست يابد، برنده گيم خواهد بود، مگر آن که به امتياز مساوي 10 دست يابند. در اين صورت برنده، بازيکن يا زوجي خواهد بود که دو امتياز پي در پي بيش تر از حريف خود کسب کند.


[B]امتياز[/B]

در موارد زير بازيکن يک امتياز کسب مي کند:

- اگر حريف او نتواند يک سرويس صحيح اجرا کند.

- اگر حريف او نتواند يک برگشت صحيح اجرا کند.

- اگر حريف مانعي غير از راکت بر سر راه توپ ايجاد کند.

- اگر حريف دو مرتبه ي متوالي به توپ ضربه بزند.

- اگر بدن بازيکن به ميز ( سطح بازي ) بر خورد کند؛ به طوري که ميز را حرکت دهد.

- اگر بدن بازيکن با تور برخورد کند.

- اگر دست آزاد بازيکن به ميز ( سطح بازي ) برخورد کند.

- در مسابقه هاي دو نفره اگر بازي کنان خارج از نوبتي که اولين زننده ي توپ و اولين گيرنده ي توپ تعيين شده است به توپ ضربه وارد کنند.

[B]ميز[/B]

سطح روي ميز که سطح بازي ناميده مي شود، بايد به صورت مستطيل بوده، طول آن 2/74 متر و عرض آن 1/52 متر باشد. ارتفاع پايه هاي ميز بايد 76 سانتي متر باشد. سطح بازي بايد داراي رنگي يک نواخت و به صورت تيره و مات و بدون بازتاب نور باشد. خط سفيد کناره ي ميز به عرض 2 سانتي متر موازي با طول ميز و خط سفيد انتهايي به عرض 2 سانتي متر موازي عرض ميز کشيده مي شود. سطح بازي با يک تور عمودي به دو قسمت مساوي تقسيم مي شود. هر زمين با يک خط مياني سفيد به عرض 3 ميلي متر، به دو قسمت مساوي به نام « نيم زمين » تقسيم مي شود.


[B]مجموعه ي تور
[/B]
مجموعه ي تور شامل تور، ضمائم آن، پايه ها و گيرنده هايي است که مجموعه اي تور به ميز متصل مي کند. تور بايد با طنابي که طرفين آن به دو پايه ي عمودي به ارتفاع 15/25 سانتي متر بسته شده متصل شود. ارتفاع تور از سطح ميز بايد 15/25 سانتي متر باشد.


[B]توپ[/B]

توپ بايد کروي شکل و قطر آن 40 ميلي متر باشد. وزن توپ 2/7 گرم است. جنس توپ از سلولوئيد يا مواد پلاستيکي مشابه و رنگ آن سفيد مات يا نارنجي مات و بدون انعکاس نور است.


[B]راکت[/B]
راکت نمي تواند به هر شکل، اندازه و وزن مورد استفاده قرار بگيرد. تيغه و سطح آن بايد صاف و محکم باشد. چوب راکت ( تيغه ) بايد از چوب طبيعي باشد. براي استحکام تيغه ي راکت از موادي مانند الياف کربن، الياف شيشه يا کاغذ فشرده استفاده مي کنند. سطح راکت بايد يک نواخت بوده و داراي ضخامت يکساني باشد. يک طرف راکت به رنگ قرمز روشن و مات و طرف ديگر آن سياه و بدون انعکاس نور باشد. هر طرف تيغه يا چوب راکت که براي ضربه زدن به توپ مورد استفاده قرار مي گيرد بايد از جنس لاستيک معمولي آج دار باشد. لاستيک آج دار معمولي عبارت است از يک لاستيک بدون منفذ از نوع طبيعي يا مصنوعي که آج هاي آن به طور يکنواخت قرار گرفته اند.

منبع: تبيان