کلاس استاندارد برای درس خواندن

[SIZE=4]در مبحث تدریس و آموزش محیطی که دانش آموز یا دانشجو در اون قرار داده از اهمیت ویژه ای برخورداره ، از اونجایی که من تو انواع کلاس های درس از جمله رسمی، غیر رسمی، مختلط، خصوصی و … شرکت کردم می خوام تجارب و علوم اثبات شده تو این قضیه رو براتون مطرح کنم تا شاید اگر روزی استاد شدید یا حداقل دوست دارید از کلاس حداکثر استفاده رو بکنید این موارد رو هم امتحان کنید.


متاسفانه کلاسهایی که اکثر در ایران برگزار می شن، استاد-محور هستند، یعنی استاد تدریس می کنه و همه به ایشون نگاه می کنند، این در صورتی هست که یک کلاس استاندارد باید تشکیل شده باشه از تلاش و فعالیت یکسان استاد و دانش جو.
نکته اول تعداد است، توجه داشته باشید که با افزایش تعداد دانشجو یا دانش آموز کیفیت تاثیر دروس طبیعتا کاهش خواهد یافت. دلایل زیادی رو می تونم براتون مثال بزنم، ولی مهمترینش رو می شه به کم بودن فرصت برای دانشجو برای ابراز عقاید و حرفهای خودش نام برد. دلایل دیگه ای شامل، ترس از مضحکه شدن در جمع، جو کلاس، تنفس سخت، سرو صدا و … نیز در این دسته اند. پس همیشه سعی کنید کلاس هاتون تعداد استانداردی دانش آموز داشته باشد. نسبت به اندازه کلاس، تعداد می تونه از ۸ نفر تا ۲۰ نفر متغیر باشه، ولی استثناهایی رو هم در این قضیه می شه وارد کرد که از بحث ما خارج هست.


نکته بعدی، رعایت اصول چیدمان هست. دقت کنید که هر دانش آموز باید به نسبت مشخصی فضای خالی برای خود داشته باشد، این فضا نه تنها به صورت ظاهری مورد استفاده قرار می گیرد بلکه در درون و روان او هم تاثیر بسزایی داره، هرچه ردیف ها یا صندلی ها به هم نزدیک باشند یک نوع احساس فشار درونی حس می شه. برای کلاسهایی که فعالیت های کلاسی نقش بسزایی داره توصیه میشه حتما از چیدمان نعل اسبی استفاده بشه. تو این چیدمان همه رو در روی هم هستند و می تونند به راحتی با هم ارتباط چشمی برقرار کنند. خوشبختانه دیده می شه که این نوع چیدمان روز به روز در کلاس های ایرانی بیشتر اجرا می شه و علاوه بر اینکه مزیت های فراوانی برای دانش آموز داره، کار کنترل کلاس رو هم برای استاد خیلی راحت تر می کنه.


یکی دیگه از مهمترین عوامل یک کلاس استاندارد، نور پردازی اصولی هست، به وفور یافت میشه دانش آموزانی که به طور نامحسوس به خاطر نور پردازی غلط کلاس عینکی شده اند. نوری که روی تخته سیاه یا وایت برد می افته باید کاملا ملایم باشه و از بالا به صورت غیر مستقیم وارد بشه، ما خودمون دوران دبیرستان علت اصلی دعوا سر کلاسمون نور خورشید بود که از بین پرده ها روی تخته می افتاد. طبیعتا این امر کاملا دید رو مختل می کنه و باعث حواس پرتی و عدم درک صحیح مطالب می شه. همچنین هنگام تاریکی نوری که روی کتابهای دانش آموزان می افته خیلی مهم هست، تابش غیر اصولی می تونه واقعا برای چشم ها مضر هست.


دید مناسب استاد هم از دیگر عوامل بسیار مهم در کلاس هست، دقت کنید هیچ دانش آموزی نباید برای دیدن استاد خودش رو روی صندلش جابجا کنه. همه باید به نوعی قرار بگیرند که استاد به راحتی دیده بشه. معمولا اگر کلاس ردیفی چیده شده، دانش آموزان قد بلند باید از آخر کلاس به ترتیب قد بشینند تا مشکلی پیش نیاد.


یکسری عوامل دیگه رو به صورت لیست می گم که زیاد به توضیح نیاز ندارن:

۱) برقراری آرامش و عدم نفوذ صداهای ناهنجار و خارج از کلاس به داخل

۲) استفاده مناسب از تصاویر و عناوین مهم در بولتن کلاس

۳) رنگ مناسب و ملایم کلاس ها

۴) عدم وجود هرگونه بوی نامطبوع در کلاس

۵) پوشش کف مناسب

۶) رسیدگی به نظافت کلاس بصورت مرتب ( گرد و خاک موجود در کلاس که به دفعات زیاد مشاهده شده بسیار خطرناک هست)

۷) جنس مرغوب و استاندارد صندلی

۸) رعایت موارد ایمنی (پوشش مناسب پریزها، ابزار هشدار خطر و…)

۹) پوشش و حفاظ مناسب برای پنجره ها

۱۰) تهویه مناسب کلاس

۱۱) ابزار تعادل دما، ( بخاری استاندارد، کولر، رادیاتور و … )

این ها قسمتی از روش ها و استانداردهای یک کلاس استاندار هستند. رعایت نکات فوق کیفیت آموزشی را به میزان قابل توجهی ارتقاء خواهند داد. پس شما به عنوان یک دبیر یا دانش آموز سعی کنید برای تحقق این موارد تلاش خود را بکنید، چون شما حق دارید به خاطر هزینه و زمانی که صرف می کنید، آموزش درخوری را دریافت کنید.

منبع: آکا ایران[/SIZE]