حضرت ابوالفضل عباس(ع) در کلام ائمه معصومین(ع)

[CENTER][IMG]http://www.shia-news.com/files/fa/news/1390/4/15/8818_896.jpg[/IMG]
[/CENTER]



[SIZE=4][B]حضرت بقیّةالله ارواحنا فداه: [/B]



«اَلسّلامُ عَلى الْعَبّاسِ بنْ امیرِالمُؤْمِنینْ اَلْمُواسى‏ اَخاهُ بِنَفْسِه اَلْاخِذُ لِغَدِهْ مِنْ اَمْسِهِ، الفادى‏ لَهُ الْواقى‏.»[۱]

سلام بر عباس فرزند امیر مؤمنان، که جانش را در راه مواسات با برادرش تقدیم کرد، دنیایش را براى تحصیل آخرت صرف کرد و

جانش را براى حفظ برادرش فدا کرد.
[/SIZE][RIGHT][SIZE=4]

[/SIZE][/RIGHT]
[SIZE=4] [/SIZE][RIGHT][SIZE=4][B]آفتاب آمد دلیل آفتاب[/B][/SIZE][/RIGHT]
[SIZE=4]
گفتار معصومان(ع) سرآمد سخن انسانهاست. عبارات زرّین شخصیتهاى سترگى که از تابش دانش الهى بهره برده‏اند، از هر افراط و تفریطى

پیراسته است و حقیقت را چنانکه باید می‏نمایاند.

سخنان این قدسیان معصوم پیرامون شخصیت حضرت ابوالفضل(ع)گستره‏اى وسیع در برابر دیدگان انسان میگشاید و آدمى را به بلنداى عظمت

آن سردار دلاور رهنمون میسازد. این فصل نورانى را با آفتاب سخن زهراى مرضیه(س) آغاز میکنیم تا آفتابى، دلیل بر آفتاب شخصیت او باشد:

[COLOR=#008080]اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر [/COLOR][/SIZE]




[URL]http://www.njavan.com/forum/showthread.php?110054-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3%28%D8%B9%29-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%A6%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%B9%D8%B5%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%86%28%D8%B9%29[/URL]

[SIZE=3][B]در نگاه حضرت زهرا(س)[/B]
پیامبر اکرم(ص) روز قیامت على(ع) را طلبیده، می‏ فرماید: نزد فاطمه برو و به او بگو تا آنچه براى شفاعت – گناهکاران – در این روز بزرگ

فراهم ساخته، حاضر کند.

امیر مؤمنان نزد حضرت زهرا(س) آمده، می فرماید: اى فاطمه، براى چنین روزى چه ذخیره‏ اى، جهت شفاعت، آماده کرده‏ اى؟

آن پاک بانوى والا مقام در جواب على(ع) می‏فرماید:

«یا امیرَالمؤمنین، کَفانا لَاِجْلِ هذا اَلْمَقام اَلْیَدان اَلْمَقَطْوُعَتانِ مِنْ اِبْنى‏ الْعَبّاس»[۲]

اى امیر مؤمنان، دو دست بریده پسرم عباس براى مقام شفاعت من کافى است.

برخى از اندیشمندان شیفته، درباره مقام ابوالفضل نزد حضرت زهرا(ع)چنین گفته‏ اند: یکى از دلباختگان فرزند فاطمه(ع) هر روز، در سه وقت،

به زیارت سیدالشهدا(ع) می‏ رفت و در حرم امام حسین(ع) به مرقد مطهر آن حضرت عرض ارادت میکرد، اما کمتر به زیارت حضرت ابوالفضل(ع)

موفق می‏شد و گاهى پس از بیست روز به حرم ملکوتى عباس(ع)مى‏رفت. شبى در عالم رؤیا دخت رسول‏الله(ص) را دید و به آن بانو سلام کرد،

اما با تعجب بسیار متوجه شد که بى ‏بى روى گردانید و به او اعتنا نکرد!

به آن حضرت گفت:

پدرم و مادرم فداى شما باد، آیا خطایى از من سر زده که بى ‏اعتنا هستید؟!

فاطمه زهرا(س) فرمود: به خاطر کوتاهى در زیارت فرزندم!

مرد با حیرت فراوان گفت: من هر روز سه بار به حرم فرزند شما مى ‏روم و امام حسین(ع) را زیارت می‏کنم.

حضرت فرمود: تو فرزندم حسین را زیارت می‏کنى، ولى به زیارت پسرم عباس نمی‏روى.[۳]


[IMG]http://www.uplooder.net/img/image/77/d99370024c8753caa24884f5e84fad97/hassan_ali_ebraheme_said_(5).jpg[/IMG] [/SIZE]

[SIZE=3] [/SIZE][SIZE=3] [/SIZE][INDENT][SIZE=3] [B]صحیفه‏اى از کلام امام سجّاد(ع)[/B]



روزى نگاه مهر آفرین حضرت سجّاد(ع) به عبیداللّه، فرزند حضرت ابوالفضل(ع)، افتاد. اشک غم از چشمان مبارک امام(ع) جارى شد و فرمود:

… خداوند عمویم عباس بن على را رحمت کند؛ به تحقیق که ایثار و جانبازى کرد، جنگ نمایانى نمود و خود را فداى برادرش ساخت تا

اینکه دستانش قطع شد. خداوند در برابر این فداکارى – به‏ سان عمویش جعفر طیّار – دو بال به او عنایت کرد تا به یارى آنها همراه ملایکه

در بهشت پرواز کند
.
همانا عباس نزد خداوند تبارک و تعالى مقامى دارد که جمیع شهدا، در روز قیامت، بر او غبطه[۴] مى‏ خورند و رسیدن به آن مقام را آرزو

مى‏ کنند.[۵]

امام سجّاد(ع)، که در صحنه‏هاى مختلف، شهامت و جانبازى عمویش را نظاره کرده است، در این بخش از سخن خویش رحمت خداوند را براى

عمویش آرزو مى‏ کند و به مقام والاى وى در جهان دیگر اشاره مى‏ کند؛ مقامى که همه شهیدان آن را آرزو مى‏ کنند.

جایگاه کم نظیر عباس(ع) در آخرت، حضرت را بر آن داشت تا پس از حضور در کربلا خود دفن پدر عزیزش امام حسین(ع) و عموى فداکارش عباس(ع) را

بر عهده گیرد. آن بزرگوار در پاسخ بنى‏ اسد، که از یارى وى در خاکسپارى این دو جسد مطهر سخن به میان آوردند، فرمود:

با من هستند کسانى که یارى‏ ام دهند.

این در حالى است که بدن «امام» را تنها باید امام غسل دهد و دفن کند.

آرى آن سخنان آسمانى امام سجّاد(ع) و این برخورد ملکوتى حضرت با پیکر عموى خویش مقام والاى ابوالفضل(ع) را نشان مى‏ دهد.[۶] [/SIZE][/INDENT][SIZE=3] [/SIZE]
[SIZE=3] [/SIZE]

[SIZE=3] [COLOR=#008080]اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر

[IMG]http://www.uplooder.net/img/image/1/e837858219385ec42028429785030281/hassan_ali_ebraheme_said_(4).jpg[/IMG]

[/COLOR][/SIZE]

[SIZE=3][B]سپیده سخن امام صادق(ع)[/B]


امام صادق(ع)، که عظمت جهان افروز مقامش بسیارى از کور باطنان را وادار به تسلیم کرده است، شخصیّت عباس(ع) را از زاویه‏ اى

دقیق بررسى کرده، صفات برجسته عمویش را به‏ طور گسترده بیان مى‏ فرماید. سخنان آن حضرت را مى ‏توان به سه بخش تقسیم کرد:

الف) صفات بیست گانه ابوالفضل(ع) با عبارات مختلف؛

ب) درود و سلام امام به مقام پر ابهّت عباس(ع)؛

ج) لعن و نفرین به دشمنان ابوالفضل(ع) و تجاوزگران به حریم شخصیّت او.

اینک بخش اول کتاب معرفت امام صادق(ع) را مى‏ گشاییم و از زبان خلیفه خدا در زمین و امام به‏ حق ناطق، صفات ارزشمند عباس(ع) را در

مى‏ یابیم. آن بزرگوار فرمود:

عموى ما عباس‏بن على(ع) چنین صفاتى داشت:

۱- بصیرت نافذ،

۲- بینش عظیم،

۳- ایمان بسیار و شدید،

۴- جهاد در محضر امام حسین(ع)،

۵- جانبازى و ایثار،

۶- شهادت در راه امام خود.[۷]

امام صادق(ع) در ادامه زیارت ابوالفضل(ع) بخشى دیگر از خصوصیات برجسته علمدار کربلا را، با عبارت «شهادت مى ‏دهم»، بر مى ‏شمارد و

مى ‏فرماید: شهادت مى ‏دهم که تو:

۷- [در برابر جانشین رسول اکرم(ص)] در مقام تسلیم بودى،

۸- امام حسین(ع) را تصدیق کردى،

۹- به حجت خدا وفادار ماندى،

۱۰- خیرخواه امام خود بودى.[۸]


[IMG]http://www.uplooder.net/img/image/32/4b3119683b0297f547e39d3d6cecd4b4/masihyt___._hasan_ali_ebrahimi_said.jpg[/IMG]
[/SIZE]

[SIZE=3]امام ششم(ع) سپس عباس(ع) را چون جنگاوران و شهداى بدر خوانده، مى ‏فرماید:

۱۱- من شهادت مى ‏دهم و خدا را نیز گواه مى‏گیرم که تو راه جنگاوران و شهداى بدر را پیمودى.[۹]

آنگاه امام(ع) از میزان تلاش ابوالفضل(ع) در راه خشنودى خداوند پرده برمى ‏دارد و مى‏ فرماید:

۱۲- شهادت مى ‏دهم که تو در خیرخواهى تا آخرین حد تلاش کردى و آنچه در توان داشتى به انجام رساندى.

حضرت صادق(ع) در پایان این فصل از زیارت، به تبیین جایگاه والاى عباس(ع)مى‏ پردازد و مى‏فرماید که، در برابر این فداکاریها، خداوند بزرگ:

۱۳- تو را در جمع شهدا قرار داد،

۱۴- روانت را با ارواح نیکبختان همنشین ساخت،

۱۵- وسیعترین منزل بهشتى و برترین غرفه فردوس را به تو عطا کرد،

۱۶- یادت را در ملأ اعلى بلند ساخت.

ششمین جانشین رسول خدا(ص) در زیارت نیمه رجب نیز خطاب به شهیدان والا و عموى بزرگوارش مى‏ فرماید:

۱۷- اى «هدایت یافتگان»!

۱۸- اى «پاکان از هر پلیدى»!

۱۹- … شما پاک و طیّب هستید و زمینى که در آن دفن گشتید پاک و طیّب شده است.[۱۰]

امام صادق(ع) در فصلى دیگر از سخنانش به عظمت مقام ابوالفضل(ع)درود مى‏ فرستد و مى‏ فرماید:

سلام خدا و سلام فرشتگان مقرّبش و سلام پیامبران مرسل و بندگان شایسته الهى و سلام همه شهدا و صدّیقان، سلام هاى

پاک و طیّب در صبحگاهان و شامگاهان، بر تو باد اى فرزند امیرالمؤمنین.[۱۱]

در بخشى دیگر از سخنان حضرت صادق(ع)، شاهد نفرین بر دشمنان بى ‏شرم عباس(ع) هستیم که با عبارات مختلف بیان مى‏ شود:

خدا لعنت کند آن را که حق تو را نشناخت و حرمت تو را پاس نداشت.

… خدا لعنت کند کسى را که حق تو را نشناسد و مقام تو را سبک بشمارد.

… خداوند لعنت کند مردمى را که حرامهاى الهى را در شأن تو حلال شمردند و با کشتن تو حرمت اسلام را زیر پا نهادند.[۱۲]


[IMG]http://www.uplooder.net/img/image/98/372bbb414d8f47743a7985f698c2e04e/hassan_ali_ebraheme_said_%D8%AD%D8%B3%D9%86%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%DB%8C%D9%85%DB%8C__%D8%B3%D8%B9%DB%8C%D8%AF_(4).jpg[/IMG]
[/SIZE]

[SIZE=3]سخنان آسمانى معصومان را با دُرّ واژه‏ هاى یگانه دُردانه الهى حضرت مهدى(ع)ختم مى‏ کنیم. امام عزیزى که در زیارت ناحیه، خطاب به

عموى شهید خود حضرت ابوالفضل(ع) مى ‏فرماید:[۱۳]

سلام بر ابوالفضل عباس، پورِ امیرمؤمنان(ع) کسى که:

جان خود را نثار برادرش کرد،

دنیا را وسیله آخرت خود قرار داد،

فداى برادرش شد،

نگهبان بود و سعى بسیار کرد تا آب را به لب تشنگان برساند،

دو دستش در جهاد فى سبیل ‏اللّه قطع شد،

خداوند قاتلان او یزید بن رقاد و حکیم بن طفیل طائى را لعنت کند.[۱۴]



آرى، ماهتاب وجود ابوالفضل(ع) و آفتاب نگاه امامان معصوم(ع)چنان ثمرآفرینى کرده که صدها سال است قلوب شیعیان و شیفتگان در سراسر

عالم به سوى نام و یاد و صحن و سراى عبّاس پر مى‏ کشد. از کودکان خردسال تا انسانهاى کهنسال نام ابوالفضل، عباس و قمربنى‏ هاشم را

ذخیره صداقت سخنان خود و پشتوانه صحت اعمال خویش مى‏ دانند[۱۵] و با قسم به نام فرزند ام‏ البنین، خویشتن را از گرداب ابهام و تردید

دیگران خلاصى مى ‏بخشند. آنان جانها، اموال، فرزندان و زنان خاندان خود را در پرتو این اسم مبارک و مقدس ایمن مى‏ دانند، بر این باور الهى

روزها و هفته‏ هاى خود را مى‏ گذرانند و لب به سپاس خداى سبحان مى‏ گشایند. از این‏رو دشمنانِ آگاه جرأت، برابرى و مبارزه با چنین باورهاى

پاک و آسمانى را در خود نمى ‏یابند و پلید پیکران ناآگاه نیز تن به ذلّت و خوارى داده، شکست حقیرانه را بر مى ‏گزینند.






پی نوشت‌ :
[۱]- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۲۷۰ .
[۲]- مولد العباس بن على(ع)، ص ۸۸٫
[۳]- مولد العباس بن على(ع)، ص ۸۸ .
[۴]-غبطه: درخواست نعمت براى خود به همراه بقاى آن براى دیگرى.
[۵]- بطل العلقمى، ج ۲، ص ۱۰۸ – ۱۰۹؛ خصال صدوق، ج ۱، ص ۶۸؛ بحارالانوار، ج ۲۲، ص ۲۷۴ .
[۶]- بطل العلقمى، ج ۳، ص ۲۲۴ – ۲۳۳؛ سردار کربلا، ص ۲۴۰ .
[۷]- العباس بن على، باقر شریف قرشى، ص ۳۶ – ۳۹ .
[۸]- مولدالعباس‏بن على(ع)، ص ۹۷؛ العباس بن على، ص ۳۶ – ۴۲ .
[۹]- العباس، ص ۲۱۳؛ مولد العباس بن على(ع)، ص ۹۸؛ العباس بن على، ص ۴۰ .
[۱۰]- العباس بن على، ص ۴۰ – ۴۱؛ مولد العباس بن على(ع)، ص ۲۲۰ – ۲۸۵ .
[۱۱]- العباس بن على، ص ۳۸٫
[۱۲]- العباس، ص ۲۱۳ و ۲۲۰ و ۲۲۱٫
[۱۳]- السلام على ابى‏الفضل العباس بن امیرالمؤمنین، المواسى اخاه بنفسه الآخذ لغده من امسه الفادى له الواقى الساعى الیه بمائه المقطوعة یده، لعن‏اللّه قاتله یزیدبن رقاد الجهنى و حکیم بن الطفیل الطائى.
[۱۴]- بطل‏العلقمى، ج ۲، ص ۳۱۱؛ مولد عباس‏بن على(ع)، ص ۹۸؛ العباس‏بن على، ص ۴۱ – ۴۲ .
[۱۵]- ر.ک: اسرارالشهاده، ص ۳۴۱ .

[URL="http://rahel14.persianblog.ir/"]منبع [url]http://www.njavan.com/forum/showthread.php?110054-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3%28%D8%B9%29-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%A6%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%B9%D8%B5%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%86%28%D8%B9%29[/url]

[IMG]http://www.uplooder.net/img/image/81/5800da490a36c8c251d5728c4157793b/____________________________________________.jpg[/IMG]

[/URL][/SIZE]

[CENTER][SIZE=4][COLOR=#ff3333]كاش‌ مي‌گشتم‌ فداي‌ دست‌ تو [/COLOR]
[COLOR=#3366ff]تا نمي‌ديدم‌ عزاي‌ دست‌ تو [/COLOR]

[COLOR=#669933]خيمه‌هاي‌ِ ظهر عاشورا هنوز [/COLOR]
[COLOR=#336633]تكيه‌ دارد بر عصاي‌ دست‌ تو [/COLOR]

[COLOR=#6633ff]از درخت‌ِ سبزِ باغ‌ِ مصطفي‌ [/COLOR]
[COLOR=#cc3333]تا فتاده‌ شاخه‌هاي‌ِ دست‌ تو [/COLOR]

[COLOR=#ff3333]اشك‌ مي‌ريزد ز چشم‌ اهل‌ دل‌ [/COLOR]
[COLOR=#663333]در عزاي‌ غم‌فزاي‌ دست‌ تو
[/COLOR]
[COLOR=#333399]يك‌ چمن‌ گلهاي‌ سرخ‌ نينوا [/COLOR]
[COLOR=#9933ff]سبز مي‌گردد به‌ پاي‌ِ دست‌ تو [/COLOR]

[COLOR=#33cc33]در شگفتم‌ از تو از دست‌ خدا [/COLOR]
[COLOR=#cc33ff]چيست‌ آيا خونبهاي‌ دست‌ تو




[IMG]http://www.uplooder.net/img/image/27/4784657523396175a0ab7be4b8fb1d13/__________________________________________3_.jpg[/IMG]
[/COLOR]
[/SIZE][/CENTER]