-
حضرت خدیجه، سیده بطحا
درمیان بانوان دو جهان، در فضیلت و کمال کافی است: مریم، خدیجه، فاطمه و آسیه (علیهن السلام)»(8)
پیامبر اکرم (ص) در تفسیر (آیه 22 مطففین) «عینا یشرب بها المقربون، همان [B]چشمه بهشتی[/B] که مقربان از آن می‌نوشند.» فرمود:
«المقربون السابقون؛ رسول الله، و علی‌بن ابیطالب و الائمة، فاطمة و خدیجة»(9)
روزی پیامبر (ص) به علی (ع) فرمود: «[COLOR="#00FF00"][B]تو همسری مانند فاطمه (س) داری که من چنان همسری ندارم، تو مادر زنی مثل خدیجه (س) داری که من چنین مادرزنی ندارم.[/B][/COLOR]»(10)
[CENTER][IMG]http://s6.picofile.com/file/8255988842/85fad177_0548_46da_8f48_cb1e138d9030.jpg[/IMG][/CENTER]
روایت شده است؛ روزی جبرئیل به حضور پیامبر (ص) آمد و جویای خدیجه (ع) شد، پیامبر (ص) او را نیافت، جبرئیل گفت: «وقتی که او آمد، به او خبر برده که پروردگارش [B]به او سلام می‌رساند[/B].»(11)
پیامبر اکرم (ص) در چهل شبانه‌روز اعتزال از خدیجه (ع) توسط عمار یاسر به خدیجه چنین پیام داد:
«ان الله عز وجل لیباهی بک کرام ملائکته کل یوم مرارا؛
همانا خداوند متعال به افتخار وجود تو هر روز به طور مکرر به فرشتگان بزرگش افتخار می‌کند»(12)
روزی رسول خدا (ص) در مسجد در حضور مردم در شأن حسن و حسین (ع) مطالبی فرمود، از جمله چنین گفت: «ایها الناس الا اخبرکم بخیر الناس جدا و جده؛
ای مردم! آیا شما را خبر ندهم به بهترین انسانها ازجهت جد و جده؟»
حاضران عرض کردند: «آری، خبر بده!» فرمود:«الحسن و الحسین، جدهما رسول‌الله و جدتهما خدیجة بنت خویلد؛
آنها حسن و حسین (ع) هستند که جدشان رسول خدا محمد (ص) است و جده آنها خدیجه (ع) دختر خویلد می‌باشد»(13)
در آن هنگام که پیامبر (ص) در بستر رحلت قرار گرفت، حضرت زهرا(س) بسیار پریشان و گریان بود، پیامبر (ص) حضرت زهرا را به وجود پربرکت مولاعلی دلداری داد، و در فرازی ضمن یاد از خدیجه (ع) فرمود:
«دل خوش دار که: ان علیا اول من آمن بالله عزوجل و رسوله من هذه الامة، هو و خدیجة امک؛ همانا علی (ع) نخستین شخص از این امت است که به ذات پاک خدا و رسولش ایمان آورد، او و خدیجه (س) مادر تو اولین افرادی هستند که به اسلام پیوستند.»(14)
پیامبر اکرم بعد از وفات خدیجه کبری (ع) همواره از [B]خاطرات شیرین[/B] و ایثار آن بانوی گرامی به نیکی یاد می‌کرد و هرگاه به یاد او می‌افتاد، اشک فراق بر دیدگانش جاری می‌شد از جمله:
روزی پیامبر (ص) در نزد چند از نفر از همسران خود بود، ناگاه سخنی از حضرت خدیجه (ع) به میان آمد، پیامبر (ص) آن چنان آشفته و پراحساس شد که قطره‌های اشک ازچشمانش سرازیر گشت.
عایشه به آن حضرت گفت: «[B]چرا گریه می‌کنی[/B]؟ آیا برای یک پیرزن گندمگون از فرزندان اسد، باید گریه کرد؟»
پیامبر در پاسخ به او فرمود: «صدقتنی اذ کذبتم، و آمنت بی اذکفرتم، و ولدت لی اذ عقمتم؛
او هنگامیکه شما مرا تکذیب می‌کردید، تصدیق کرد و هنگامیکه کافر بودید، او به من ایمان آورد؛ و برای من فرزندانی آورد در حالی که شما نازا هستید.»(15)
[CENTER][IMG]http://s6.picofile.com/file/8255988900/57770069547756492444.gif[/IMG][/CENTER]
نیز روایت شده:
روزی پیرزنی نزد رسول اکرم (ص) آمد، آن حضرت او را مورد لطف سرشار قرار داد، وقتی آن پیرزن رفت، عایشه علت آن همه مهربانی به پیرزن را از پیامبر (ص) پرسید، او در جواب فرمود:
«انهاکانت تاتینا فی زمن خدیجة، و ان حسن العهد من الایمان؛
این پیرزن در [B]عصر زندگی خدیجه[/B](ع)، به خانه ما می‌آمد و از کمک‌ها و الطاف سرشار خدیجه(ع) برخوردار بود، همانا نیک نگهداری عهد و سابقه، از ایمان است.»(16)
و مطابق روایت دیگر عایشه گفت:
«هرگاه پیامبر (ص) گوسفندی ذبح می‌کرد، می‌فرمود: از گوشتش برای دوستان خدیجه (ع) بفرستید، یک روز در این باره با آن حضرت سخن گفتم، فرمود:
«انی لاحب حبیبها: [B]من دوست خدیجه (ع) را دوست دارم[/B].»(17)
پاورقی
8ـ کشف الغمه، ج 2، ص 71.
9ـ جمع‌البیان، ج 10، ص 320.
10ـ بحار، ج 40، ص 68 به نقل از خدیجه؛ اسطوره مقاومت و ایثار ص 190.
11ـ همان، ج 16، ص 8.
12ـ کشف‌الغمه، ج 2، ص 72.
13ـ بحار، ج 43، ص 302، به نقل از خدیجه، اسطوره مقاومت و ایثار، ص 198.
14ـ بحار، ج 22، ص 502.
15ـ همان، ج 16، ص 8.
16ـ خدیجه اسطوره ایثار و مقاومت، ص 207.
17ـ ریاحین الشریعه، ج 2، ص 206.
-
[IMG]http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/17073068041836710729.gif[/IMG]
-
[IMG]http://askdin.com/gallery/images//594/1_1217521646khadijeh.jpg[/IMG]
-
[IMG]http://yaspic.ir/wp-content/uploads/2013/07/Yaspic.ir-vafat-hazrate-khadijeh-1-7.jpg[/IMG]
-
[IMG]http://yaspic.ir/wp-content/uploads/2013/07/Yaspic.ir-vafat-hazrate-khadijeh-1-1.jpg[/IMG]
-
[IMG]http://img1.tebyan.net/Big/1394/09/57142531276423160247130199208588129210171.jpg[/IMG]
