-
سال نو مبارک دوستان
[CENTER][COLOR=#1F1F1F][FONT=Tahoma]یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#1F1F1F][FONT=Tahoma]یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ، نه آن گونه که می خواهم باشند[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#1F1F1F][FONT=Tahoma]یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#1F1F1F][FONT=Tahoma]که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم هیچ شخصی نمی تواند مرا با خود آشتی دهد[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#1F1F1F][FONT=Tahoma]یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#1F1F1F][FONT=Tahoma]چرا که شخصی که با خود مهربان نیست نمی تواند با دیگران مهربان باش
[/FONT][/COLOR][/CENTER]
[IMG]http://cfu.ac.ir/file/2/attach201403254923539825401.jpg[/IMG]
-
سالی خوش و زندگی با ارامش نصیبتان باد
زندگی فصل خوش شکفتن ماست اگر ان را دریابیم
-
[B][FONT="]نوروز سرآغاز زندگی نو[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]..... نوروز که قرنهای دراز است بر همه جشنهای جهان فخر می فروشد، از آن رو "هست" که یک قرارداد مصنوعی اجتماعی و یا یک جشن تحمیلی سیاسی نیست ؛ جشن جهان است و روز شادمانی زمین ، آسمان و آفتاب و جوش شکفتن ها و شور زادن ها و سرشار از هیجان هر "آغاز" ؛ جهان گرم از بهار ، روشن از آفتاب ، لرزان از هیجانِ آفرینش و آفریدن ، زیبا از هنرمندی باد و باران ، آراسته با شکوفه ، جوانه ، سبزه و معطر از بوی باران ، بوی پونه ، بوی خاک
شاخه های شسته ، باران خورده ، پاک چه افسانه زیبایی ؛ زیباتر از واقعیت ! راستی مگر هر کسی احساس نمی کند که نخستین روز بهار گویی نخستین روز آفرینش است .
اگر روزی خدا جهان را آغاز کرده است ، مسلما آن روز ، این نوروز بوده است ، مسلما بهار نخستین فصل و فروردین نخستین ماه و نوروز نخستین روز آفرینش است . هرگز خدا جهان را و طبیعت را با پاییز یا زمستان یا تابستان آغاز نکرده است . مسلما اولین روز بهار ، سبزه ها روئیدن آغاز کرده اند و رودها رفتن و شکوفه ها سر زدن و جوانه ها شکفتن ، یعنی نوروز .[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]بی شک روح در این فصل زاده است و عشق در این روز سر زده است و نخستین بار آفتاب در نخستین نوروز طلوع کرده است و زمان با وی آغاز شده است[/FONT][FONT="] [/FONT][/B]
-
[CENTER][CENTER][FONT="] [/FONT][FONT="][/FONT][/CENTER][/CENTER] [COLOR=#006600][FONT="]سال 1394 هم آمد[/FONT][/COLOR][COLOR=#006600][FONT="] !
آمدنش خجسته و فرخنده باد .
از صمیم دل آرزو میکنیم ، سالی که پیش رو داریم ، سرشار باشد از سلامتی ، صلح ، خوشبختی ، پیروزی ، آزادی ، عدالت ، امید ، زندگی برای شما ، برای خانواده ی محترم شما ، برای همه ی ملت شریف ایران برای همه ی مردم خوب دنیا .
سال نو آمدنش زیباست ، همه ما آمدنش را جشن می گیریم ، اما روی دیگر ماجرا اینست که یکسال دیگر هم از عمر ما گذشته است ، با همه ی خوبی ها و بدی هایش ، با همه ی خاطراتش و با همه ی آنچه برای ما بجا گذاشته است ، یکسال از عمر ما یعنی ، یکسال از فرصت کوتاه زندگی تمام شد!
راستی در سالی که گذشت چه کردیم ؟
چقدر به آنچه می خواستیم باشیم نزدیک شدیم ؟
چقدر برای آنچه می خواستیم داشته باشیم تلاش کردیم و چقدر برای آنچه می خواستیم باشیم ؟!
چقدر به آنچه به دیگران "امر " میکنیم عمل کردیم ؟
چقدر از آنچه دیگران را "نهی " می کنیم در عمل دور بودیم ؟
چقدر حالمان تغییر کرد ؟
نکند یکسال گذشته باشد و ما کردارمان به زیبایی گفتارمان نشده باشد .
نکند یکسال گذشته باشد و ما اندیشه مان از حالمان غافل مانده باشد .
نکند میز ها و سمت ها به ما اجازه داده باشند ، رفتارهای اشتباهی کرده باشیم و آنها را توجیه کنیم .
نکند "قدرت" های بی دوام دنیایی ما را دچار توهم برتری کند .
نکند "حقی " را نا حق کرده باشیم .
نکند "نا حلالی" را به بهانه و توجیهی به داشته هایمان اضافه کرده باشیم .
...
خدا نکند که چنین باشد ، اما این تعطیلات فرصت خوبی است که به "حساب " خودمان برسیم ... قبل ازآنکه دیر شود ...
خوش به حال آنها که این "حسابرسی " را جدی میگیرند و یادشان می ماند که حتی اگر برای خودشان " حساب سازی" کرده باشند آنکه باید بفهمد ، می فهمد ....و
آنکه داور اصلی است ، توجیه و بهانه و حساب سازی را حتی از پیامبرانش نمی پذیرد !
خوش به حال آنها که "حقیقت " را فدای مصلحت نکرده اند .
خوش به حال آنها که برای پرداخت حق دیگران به خودشان تخفیف نداده اند .
خوش به حال آنها که تعادل را در همه امورشان رعایت کردند .
خوش به حال آنها که رفتارشان تایید گفتارشان است .
خوش به حال آنها که "صداقت" را فدای "سیاست" نمی کنند .
خوش به حال آنها که حق خانواده شان را ، حق همسایه شان ، حق همکارانشان را ، حق پرسنلشان را،حق شهروندانشان ، حق نسل های بعد را فدای بی توجهی خود نکردند .
چقدر ساده است بی توجهی به حقوق انسانی اعضای خانواده وقتی حتی نگذاشتن وقت کافی برای آنها ، نشنیدن حرف آنها ، نشناختن روح آنها می تواند ظلمی بزرگ محسوب شود .
چقدر ساده است پایمال کردن حقوق همسایه ها وقتی حتی بلند کردن صدای تلویزیون و ضبط ، رعایت نکردن حقوق هم ، نظافت ، بی توجهی به امکانات مشترک یا احوال هم می تواند ظلمی بزرگ محسوب شود .
چقدر ساده است با نداشتن وقت کمی برای تامل در خود ، به خود هم ظلم می کنیم !!
چقدر ساده است وقتی با ایجاد هر نوع آلودگی صوتی ،فیزیکی ، آب - هوا و خاک شهر مان را ناپاک میکنیم ، وقتی با نا مهربان بودن باهم ، سلامت روان همه ی هم شهری هامان را آسیب می زنیم و نه فقط به نسل خود که به نسل بعد از خود نیز ظلمی بزرگ می کنیم .
چقدر ساده با قضاوت های سطحی حق الناس بر گردن خود قرار میدهیم .
چقدر ساده حق الناسی که بر گردن داریم را فراموش می کنیم.
[/FONT][/COLOR][B][FONT="]
به قول دوستی که می گفت : [/FONT][/B][FONT="]
[B]به تقویم ها ؛ اعتباری نیست ، هروقت خودت متحول شدی نوروزت فرخنده باد ... !!![/B]
[B]به امید آنکه حال همه ما و همه ی ملت ایران و همه مردم دنیا به بهترین حال تغییر یابد [/B][/FONT]
-
[FONT="]نوروز این رفاقت را نگاهبانی می کند که باور کنیم[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]قلبهامان جای حضور دوستانمان هستند[/FONT][FONT="] [/FONT]