سخنانی از امام محمد باقر علیه السلام
1. عالم ینتفع بعلمه أفضل من سبعین ألف عابد.
عالمی که به واسطه علمش به مردم بهره برساند بهتر از عابد است.
2. ما تنال ولایتنا إلا بالعمل و الورع.
عطا نمی شود ولایت ما مگر به سبب عمل کردن و ورع نمودن.
3. عندما سئل هل رأیت الله قال: بلی لم تره العیون بمشاهدة الأبصار، ولکن رأته القلوب بحقائق الإیمان، لا یعرف بالقیاس و لا یدرک بالحواس، موصوف بالآیات، معروف بالدلالات، لا یجور في حکمه ذلک الله لا إله الا الله.
هنگامی که از حضرت سئوال شد آیا شما خدا را دیده اید؟ فرمودند: بلی چشمان او را نمی بیند با دو چشم ظاهری ولی قلبها به سبب حقایق ایمان آن را می بیند، شناخته نمی شود با قیاس کردن و درک نمی شود با حواس وصف شده است با آیات و نشانه ها و شناخته شده است با دلالت ها، جایز نیست در حکمش آن خدایی که نیست جز او خدایی.
4. فوالله ما شیعتنا إلا من اتّقی الله و أطاعه.
پس به خدا قسم که نیست از شیعیان ما مگر کسی که تقوا پیشه کند و خدا را اطاعت نماید.
5. ثلاثة من مکارم الدنیا و الآخرة: أن تعفو عمّن ظلمک، و تصل من قطعک، و تحلم إذا جهل علیک.
سه چیز از بهترین ها در دنیا و آخرت است: عفو کنی آن را که به تو ظلم کرده و رفت و آمد کنی با کسی که با تو قطع رابطه کرده و حلم داشته باشی با کسی که جاهل است.
6. ما عرف الله من عصاه.
کسی که معصیت خدا را انجام دهد خدا را نشناخته است.
7. إن المؤمن أخ المومن لا یشتمه و لا یحرمه و لا یسيء به الظن.
به درستی که مؤمن برادر مؤمن است تا جایی که به او دشنام ندهد و او را محروم نکند و گمان بد به او نبرد.
8. صلة الأرحام تزکی الاعمال و تنمي الأموال و تدفع البلوی و تیسّر الحساب و تنسیء في الأجل.
رفت و آمد با محارم اعمال را پاک، مال را زیاد، بلا را از انسان دور، حسابرسی انسان را آسان و مرگ را از انسان دور می کند.
9. کفی بالمرء غشّاً لنفسه أن یبصر من الناس ما یعمی علیه من أمر نفسه أو یعیب غیره بما لا یستطیع ترکه أو یؤذي جلیسه بما لا یعنیه.
کافی است برای شخص پوشاندن بر نفس خودش آنچه را که می بیند از مردم چیزی را که در خود نمی بیند و عیب جویی می کند از غیر خودش به آنچه که نمی تواند آن را از خود دور کند و اذیت دهد همنشین خود را به آنچه که خود آزار می بیند.
10. لا صدقة و ذو رحم محتاج.
صدقه به غیر صحیح نیست در حالی که رحم (نزدیکان) انسان محتاج باشد.
منبع: تبیان
