-
تربیت با سکوت
[COLOR=#003300][FONT=Tahoma]شخصي به حضور امام سجاد (ع) آمد، و نسبت به آن حضرت جسارت كرده و سخنان درشت و ناسزا گفت . امام سجاد (ع) سكوت كرد، و هيچ سخني به او نگفت ، او رفت (با توجه به اينكه آن شخص در يك جريان شخصي نسبت به امام ناراحت شده بود، و مربوط به كيان دين نبود).
امام به همراهانش فرمود: شنيديد كه اين مرد، با من چگونه برخورد كرد؟ اينك دوست دارم ، با من نزد او برويم تا بنگريد جواب او را چگونه خواهم داد؟. همراهان با امام حركت كردند، شنيدند كه آن حضرت در مسير راه ، مكرر اين آيه را مي خواند: والكاظمين الغيظ: از ويژگي هاي پرهيزكاران اين است كه ، خشم خود را فرو مي برند (آل عمران - 134). همراهان دريافتند كه امام با او برخورد شديد نخواهد كرد.
[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#003300][FONT=Tahoma]وقتي امام سجاد (ع) به در خانه او رسيد، او را صدا زد، او از خانه بيرون آمد، در حالي كه تصور مي كرد با برخورد شديد امام ، روبرو خواهد شد، برخلاف انتظار شنيدند امام (ع) به او فرمود: برادرم ! اگر آنچه به من گفتي ، در من وجود دارد، از درگاه خدا، طلب آمرزش مي كنم ، و اگر در من وجود ندارد، از خدا مي خواهم كه تو را بيامرزد. آن مرد بين دو چشم امام را بوسيد و عرض كرد: آنچه گفتم در وجود تو نيست بلكه من به آن سزاوارترم.
[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#003300][FONT=Tahoma]منبع: داستان دوستان[/FONT][/COLOR]