تجاوز و قتل؛ پیامدهای تلخ فرار از خانه

هر چند وقت یک بار خبر غمناک و تأسف‌آور فرار دختری از منزل و متعاقب آن گرفتاری در دام اعتیاد و تجاوز و دربه‌دری و شاید قتل او تیتر صفحات جراید و سایت‌های خبری علاقه‌مند به مسائل اجتماعی و حوادث می‌شود. این معضل اجتماعی هرچند خوشبختانه با آموزش همگانی و آگاه‌سازی‌های سالیان اخیر توسط نهادهای اجتماعی از جمله در مدارس و صدا‌و‌سیما روند رو به کاهش به خود گرفته است ولی در جامعه اخلاق محور حتی یک مورد آن هم تلخ و غیرقابل هضم است.واکاوی و تفحص در تمامی پرونده‌ها محققین را به دو واژه مشترک می‌رساند. تحقیر و رهاشدگی عاطفی، جنگ اعصاب و یا محیط پر اضطراب.شاید عده‌ای فکر کنند فقط تنها علت فرار از منزل در نهایت فقر اقتصادی باشد ولی چنین نیست! زیرا افراد متمول و ثروتمند برای حفظ آبرو و رهایی از وجدان درد با قدرت پول فقط شکل قضیه را حل کرده‌اند.دختران دارای خلاء عاطفی و یا محیط پرتنش و جهنم گونه در جماعت پول دار بجای انتخاب فرار جغرافیایی از خانه به فرار از خانواده روی آورده‌اند. یعنی اینکه با دوستان واقعی و فضای مجازی، مدل خودرو و حیوانات و مسافرت‌ها و پارتی‌ها و موضوعات مورد علاقه خود مشغول اند و در ازای این هزینه‌ها؛ والدین آنها دل خوش اند که آنها در دسترس‌اند (البته از طریق تلفن همراه)؛ هر چند قصد این نوشتار محاکمه طبقات اجتماعی نیست. فقط هدف این بود که والدین گناه تمام کاستی‌ها را طبق معمول به جمله مشهور «پدر بی‌پولی بسوزه که هرچی می‌کشیم از اونه» حواله ندهند.والدین خصوصا پدران باید ملکه ذهن نمایند که دختران به تعبیر زیبای متون دینی «ریحانه اند» و این یعنی که با موجودی سر کار دارند به غایت لطیف ولی زیبا و خوشبو که در برابر باد و باران خارجی تاب و توان مقاومت دارد به شرطی که خاک و جای آن مساعد باشد و آفت داخلی ریشه و ساقه هایش را به بلا دچار نسازد.بسیار خوانده و شنیده ایم که پیامبر اکرم(ص) در سرزمینی که دختران خود را زنده به گور می‌کردند چنان احترامی به دخترش می‌کرد که باعث تعجب مردم زمان خود و تاریخ گشته است و صد البته بجز اشاره به مقام شامخ حضرت فاطمه زهرا(س) منظور الگوسازی برای پیروان بهترین و ختم ادیان نیز بوده است.یادم نمی رود در هم صحبتی که با یکی از افسران ارشد اهل شهرستان کاشان داشتم به نکته ظریفی اشاره کردند. ایشان بیان داشت که آمار فرار از منزل در آن شهرستان برای سکنه بومی نزدیک به صفر است و برابر بررسی‌ها تنها علت آن سنت پسندیده احترام و محبت زیاد به دختران در فرهنگ سنتی و جداً در جد مردم این شهرستان است و اضافه می‌کرد: این اظهار علاقه علنی و واقعی به طوری است که گاهی در سنین کودکی پسربچه‌ها را به حسادت و واکنش وا می‌دارد که با توضیح پدر و مادر خود برادر نیز در آینده یکی از حامیان پر و پا قرص خواهر می‌شود.در خاتمه باید مواظب باشیم که صمیمیت و احترام به فرزندان را با باج دادن و تسلیم شدن در برابر خواسته‌های غیرمنطقی و غیرشرعی اشتباه نگیریم.

منبع: روزنامه مردمسالاری