پاداش آب رسانی

سبک زندگی اسلامی از کتاب مفاتیح الحیاه تالیف حضرت آیت العظمی جوادی آملی ( دام ظله العالی )

[B]دستیابی به عمل بهشتی[/B]
شخصی از پیامبر (ص) پرسید : با چه کاری می توانم به بهشتم درآیم ؟ آن حضرت فرمود: مَشکی نو بخر و با آن آبرسانی کن تا کهنه و مندرس گردد . هنوز آن مَشک از بین نرفته ، تو با این کار به عمل بهشتی دست یافته ای.(1)

[B]بازبودن دیوان محاسبات[/B]

پیامبر (ص) فرمود: پنج دسته از مردم در حالی که در گورها هستند به نامۀ اعمال آنان ثاوب جاری می شود : کسی که نخلی بنشاند ، آن که چاه آبی بکند ، کسی که برای خدا مسجدی بسازد، آن که قرآنی بنویسد و کسی که فرزندی صالح بر جای گذارد . (2)
امام صادق (ع) فرمود: مومن از چند چیز پس از مرگش بهره می برد : فرزند نیکوکاری که برایش آمرزش طلبد ، قرآنی بر جای گذارد (به چاپ و نشر برساند ) که مورد استفاده قرار گیرد، چاه آبی حفر کند ، نهالی بکارد ، آبی جاری سازد (که مردم از آن بهره گیرند ) یا روش نیکویی پایه گذاری کند که پس از او از آن پیروی شود .(3)
نکته : چنان که قبلا بیان شد هر عمل سودمند و ماندنی از کسی صادر شود تا آن آثار موجود است ثاوب آن به صاحب عمل می رسد ، هرچند آن شخص مرده باشد .

[B]برخی از مصادیق آبرسانی[/B]

[B]مومنان تشنه [/B]
پیامبر (ص) می فرماید : کسی به مومنی که به آب دسترسی دارد جرعه ای آب بنوشاند ، خدا برای هر سربت آب هفتاد هزار حسنه به او عطا می کند .(4)
پیامبر (ص) فرمود: کسی که مومن گرسنه ای را طعام دهد خدا او را از میوه های بهشتی طعام می دهد و کسی که مومن تشنه ای را سیراب کند خدا او را از رحیق مختوم [ شراب سر به مهر بهشتی ] سیراب کند .(5)

[B]برادران دینی [/B]
پیامبر (ص) فرمود: کسی که برادر دینی اش را از غذا سیر و از آب سیراب کند ، خدا به اندازۀ هفت خندق که میان دو خندق پانصد سال فاصله باشد او از آتش دور سازد . (6)

[B]آبرسانی به موجود زنده در همه جا[/B]
پیامبر (ص) فرمود: کسی که چاه آبی حفر کند یا بیابان برای استفاده مردم آب انباری آماده سازد فرشتگان آسمان بر او درود می فرستد و به پاداش هر انسان یا پرنده یا چارپایی که از آن آب بنوشد ، هزار حسنه قبول شده و آزادی بنده از فرزندان حضتر اسماعیل و هزار قربانی شتر برای او نوشته می شود . بر خداست که او را در حظیره قدس (بهشت ) ماوا دهد . (7)
[B]
آبرسانی برای امور عبادی[/B]
امام صادق (ع) می فرماید : روز قیامت بنده ای را می آورند که هیچ کار نیکی ندارد ، به او می گویند : به یاد بیاور ، آیا حسنه ای را داری که از آن نام ببری ؟ می گوید: پروردگارا! حسنه و کار نیکی ندارم. مگر اینکه فلان بندۀ مومن تو برمن گذشت و از من آبی خواست تا با آن وضو بگیرد و نماز بگزارد ، پس به او آبی دادم ؛ آن گاه آن بنده مومن را می آورند و از او می پرسند و او هم تصدیق می کند ، پس پروردگار می فرماید : تو را آمرزیدم ، بنده ام را به بهشت درآورید .(8)

پاورقی ها
1-الامالی. طوسی .ص 310؛ وسائل الشیعة .ج9.ص474
2-جامع الاخبار .ص 105. بحار الانوار .ج101.ص 97
3-الامالی . صدوق ص 169
4-الکافی .ج2.ص 201
5-قرب الاسناد .ص 57
6-جامع الاخبار . ص 86
7-مستدرک الوسائل . ج12.ص 386
8-مصادقة الاخوان .ص 54