خشونت علیه زنان

خشونت علیه زنان نوعی بیماری همه‌گیر جهانی است كه در سكوت پیشروی می‌كند و همه ملیت‌ها كم و بیش به آن مبتلا هستند. زنان همچنان با این زشت‌ترین نماد تبعیض و نابرابری در حقوق و در زندگی روزمره خود در سرتاسر جهان روبه‌رو هستند.خشونت علیه زنان هر گونه عمل خشن مبتنی بر جنسیت است كه موجب آزار یا صدمه جسمی، جنسی یا روانی گردد.خشونت علیه زنان به چند شكل دیده می‌شود .

1 - خشونت فیزیكی، جسمی و جنسی كه در خانواده رخ می‌دهد. مانند زدن و سوءاستفاده جنسی

2 - خشونتی كه توسط دولت‌ها رخ می‌دهد: مانند وضع قوانینی كه موجب خشم می‌شود مثل اجبار به عقیم كردن- اجبار به سقط و...

3 - خشونتی كه در اجتماع رخ می‌دهد: مانند آزار و اذیت جنسی- مزاحمت‌هایی در محیط كار و...

4 - خشونت فرهنگی؛گاهی آداب و رسوم فرهنگی نوعی از خشونت را به زن اعمال می‌كند. این فرهنگ شامل آداب و رسوم خاصی است كه در برخی مناطق وجود دارد. مانند محدودیتی كه برای زنان بیوه وجود دارد.

عواقب غیركشنده خشونت عبارتند از:

عوارض روانی:

اضطراب، افسردگی، ترس، كاهش اعتماد به نفس، مشكلات جنسی، وسواس، اختلال خوردن، اختلال خواب، سرزنش خود و اختلال در ایجاد ارتباط.افسردگی در 2 ماه اول پس از خشونت رایج است و اضطراب در یك سال اول.

عوارض فیزیكی:

شكستگی، آسیب به اندام‌های داخلی، بیماری‌های التهابی، عفونت، آسم و سردرد.خودكشی- دیگر كشی و ایدز از عواقب كشنده خشونت به شمار می‌آید.خشونت علیه زنان علاوه بر ایجاد مشكلات فردی مشكلات اجتماعی بسیاری به همراه دارد.خشونت پنهان آثار خشونت فیزیكی (معمولاً) قابل مشاهده است اما در مقابل، خشونت‌هایی وجود دارد كه آثار مخرب آنها به چشم نمی‌آید اما تحملشان بسیار دشوار است.

مانند دروغ گفتن، نفقه ندادن، به خواسته‌های زن بی‌توجه بودن، چشم‌چرانی، تعدد زوجات، انتقاد كردن به طور مداوم، جدا كردن زن از كودكانش، دوستان و فامیل، پرخاش كردن، وادار كردن زن به ترك خانه، تهمت زدن، وادار كردن زن به پوشش خاص بدون میل خود.علل پنهان ماندن خشونت با وجود گستردگی خشونت علیه زنان و تبعات زیان‌بار ناشی از آن، پنهان نگه داشتن اعمال خشونت و پرهیز زنان از واكنش فعال نسبت به آن، یكی از مشخصات خشونت علیه زنان در تمام جوامع است.

در فرهنگ سنتی، زنان ایرانی تا به اصطلاح كارد به استخوانشان نرسد لب به اعتراض باز نمی‌كنند.

در نظام فكری مردسالار، اشكالی از خشونت مردان در خانواده طبیعی محسوب می‌شود و به زنان می‌قبولانند كه زن با لباس سفید به خانه بخت می‌رود و با كفن سفید از آن بیرون می‌آید.

طبق آمار كمتر از 35 درصد خشونت‌های خانگی به پلیس گزارش می‌شود.در یك تحقیق 3 ماهه از 180 مورد شكایت خشونت خانگی 128 مورد حاضر به پیگرد قانونی مجرم نشده‌اند.

گاه به هنگام ضرب و جرح بین زن و شوهر معمولاً لحن قاضی حالت نصیحت به خود می‌گیرد و همه تلاش می‌كنند زن رضایت دهد و از شكایت خود صرف‌نظر نماید.در بسیاری از فرهنگ‌ها نه تنها خشونت خانگی تأیید می‌شود بلكه پنهان كاری زن از طرف جامعه مورد ستایش قرار می‌گیرد.

علت دیگر پنهان نگه‌داشتن خشونت خانگی این است كه قانونی به نام خشونت خانگی وجود ندارد، نه قانونی برای تعیین مجازات و نه قانونی برای نحوه رسیدگی به جرم. نگاهی به آمار خشونت علیه زنان در جهان نشان می‌دهد كه در نقاط مختلف دنیا بین 16 تا 25 درصد از زنان با خشونت‌های جسمی توسط شركای زندگیشان در رنج بوده و حداقل یك زن از هر پنج زن در زندگی خود مورد تجاوز یا در معرض آن قرار گرفته است.بانك جهانی در سال 1993 اعلام كرد كه تجاوز و خشونت خانگی موجب از دست رفتن 5درصد(5/2 سال) از سال‌های زندگی در زنان 42-15 ساله می‌شود.30-25 درصد زنان آمریكایی مورد آ‌زار جسمی شوهران خود قرار می‌گیرند.25-15 درصد این زنان حتی در هنگام بارداری نیز مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند.41 درصد زنان هند بر اثر آزار جسمی شوهران خود دست به خودكشی می‌زنند.62 درصد از مقتولان زن در سال 1987 میلادی در كانادا توسط شوهران خود كشته شده‌اند.

در آمریكا هر هجده دقیقه یك زن مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد به طوری كه علت مراجعه 22 تا 35 درصد زنان به بخش‌های اورژانس بیمارستان‌ها خشونت خانگی است.بدیهی است برای داشتن جامعه‌ای سالم و افرادی متعادل در جامعه نمی‌توان نسبت به روابط خشونت‌آمیز درون خانواده سرپوش نهاد.سازمان دفاع از قربانیان خشونت، امسال مراسم روز جهانی امحاء خشونت علیه زنان را در مریوان از استان كردستان برگزار خواهد كرد.

كارشناسان مسائل اجتماعی معتقدند كه عدم آگاهی زنان از حقوق خود، احساس بیش از حد زنان نسبت به دوام خانواده و به خصوص فرزندان خود، ‌كمبود احساس مسئولیت مردان و عدم ابراز اعلام خشونت از طرف زنان به دلایل فرهنگی از دلایل اصلی خشونت علیه زنان در استان كردستان و سایر استان‌ها می‌باشد.مراسم روز جهانی خشونت علیه زنان در قالب دو كارگاه آموزش مهارتهای زندگی و ارتباط بدون خشونت با هدف توانمندسازی زنان برگزار می‌گردد.سازمان دفاع از قربانیان خشونت ضمن اعلام انزجار خود از پدیده همسر آزاری راهكارهای ذیل را با آرزوی محو خشونت علیه زنان ارائه می‌دهد

1 - آموزش:

افزایش آگاهی زنان سهم بسیاری در كاهش خشونت‌های خانگی دارد. از آنجایی كه غالباً زنان به علت عدم شناخت كافی از حقوق خود عدم تسلط به مهارت‌های ارتباطی، مهارت‌های حل مسئله و مهارت‌های زندگی خشونت‌پذیر می‌شوند لذا آموزش زنان در این ابعاد بسیار مهم تلقی می‌گردد. حقوقدانان معتقدند عمده‌ترین علت خشونت علیه زنان عدم آگاهی از حقوق زنان می‌باشد. در عین حال روانشناسان معتقدند مهمترین علت، عدم آموزش قبل از ازدواج و یادگیری مهارت‌های ارتباطی می‌باشد. لذا روانشناسان ضمن اهمیت دادن به آموزش، معتقدند مردان آزارگر و زنان آزاردیده هر دو به درمان نیاز دارند

2 - تغییر الگوهای قانونی

3 - بسترسازی فرهنگی:

برای دفاع از زن لازم نیست با مرد برخورد قانونی شود بلكه باید زمینه فرهنگی را تغییر دهیم.

4 - تأسیس ارگان‌های مشورتی و حمایتی برای حمایت از زنان و كودكان به شكل یك نهاد با ساختار مشخص

.5 - مداخلات قضایی و انتظامی در موارد همسرآزاری.

6 - آگاهی زنان از وجود مراكز حمایت كننده.

[CENTER][IMG]http://vista.ir/include/articles/images/20771d9df361649501e10db1b65296d4.jpg[/IMG]


[/CENTER]


[URL="http://www.irannaz.com/"][COLOR=#000000]پایگاه فرهنگی تفریحی ایران ناز[/COLOR][/URL]