نقش تفکر مثبت در زندگی

همه ما روزمره با مسائلی دست و پنجه نرم می کنیم، این برخورد با مشکلات دو نمونه است: یا با آگاهی و یا ناخودآگاه و غافلانه. گاهی اوقات آنقدر مشکلات به ما فشار روحی وارد می کند که متاسفانه طاقت ما تمام می شود و به زمین و زمان بد می گوییم و بدبین می شویم و شروع به افکار نا مثبت و مخرب می کنیم.

اولاً می خواهم به شما دوست عزیزی که هم اکنون در حال خواندن این مطلب هستید بگویم که آیا شما از رسالت خود در این جهان آگاهید؟ آیا می دانید برای چه به این دنیا آمده اید و به کجا خواهید رفت؟ . خبر خوشحالی من به شما دوستان عزیزم این است که اگر بتوانید به این سه سؤال پاسخ صحیحی بدهید تمامی مسائل و مشکلات زندگی از زندگی و دنیای بیرون و درونتان رنگ باخته و محو و نابود می شوند. این سه سؤال را با حدیثی زیبا از مولای متقیان امام علی علیه السلام نقل می کنم.

این عزیز بزرگوار می فرمایند: خداوند رحمت کند به کسی که به این سه سؤال جواب دهد: مِن این؟ فی این؟ و الی این؟ از کجا آمده؟ در کجا هست و به کجا خواهد رفت.

تمامی مشکلات ما در زندگی از آنجا نشأت می گیرد که نمی دانیم رسالتمان در این دنیای با شکوه و زیبا چیست؟ و اصلاً چرا حضرت دوست ما را در این دنیا آفریده؟

در این شماره قصد دارم که نقش مشکلات را در زندگی بررسی کنیم و ببینیم که اصولاً مشکلات می توانند چه نقشی در زندگی ما داشته باشند؟

گاهی وقتها می گوییم خدایا من زندگی زیبایی می خواهم، همسر زیبایی می خواهم، خانه و اتومبیل زیبا و شیکی می خواهم، کمکم کن تا به این اهداف برسم. خدای مهربان هم برای اینکه شما را به اهدافتان برساند، یک سری قانونمندی ها[1][1] را در این دنیا آفریده که باید بر اساس آن قانونمندی ها فعالیت کنید تا به هدف مورد نظر برسید. لذا در طول مسیر یکسری موانع نیز بوجود می آیند (لازمه تکامل انسان) که باید برای رسیدن به هدف مورد نظر آن مانع را رد کرد. اما ما درست در چند قدمی هدفمان که موانع بروز می کنند، به جای اینکه خوشحال باشیم که این مانع بیانگر این است که خدای رزاق دعای ما را مستجاب کرده، شروع به افکار نا مثبت کرده و زمین و زمان را زیر سؤال می بریم، که این کار ضررهایی دارد از این قبیل که اولاً شکر نعمت نعمتت افزون کند، کفر نعمت از کفت بیرون کند. (و ان شکرتم لازیدنکم و ان کفرتم ان عذابی لشدید.) با این افکار نا مثبت باعث بستن درهای رحمت الهی می شویم. دوماً با اینگونه افکار انگیزه خود را برای تلاش بیشتر و از بین برداشتن موانع از بین برده و به تلاشمان ادامه نمی دهیم. سوماً دنیای خود را خراب می کنیم. تازه با همه این کارها می گوییم خدایا تو که گفتی بخواهید تا به شما بدهند. پس چرا به من آنچه را که می خواستم ندادی! و درنهایت بزرگترین زهری که با این افکار به خود می زنیم، دچار یاس و نا امیدی می شویم و خدای نکرده دست به کارهایی که نهایتشان پشیمانی است می زنیم.

دوستان و همراهان عزیزم، بیایید به خودمان و خدای خودمان قول دهیم که هرگز به مشکلات و موانع ننالیم، بلکه به آنها ببالیم و خوشحال باشیم که اگر مشکل و مسئله ای در زندگیمان رخ داد، آنرا نشانه استجابت دعای خود بدانیم و از این بابت هم شاکر و سپاسگزار خدای مهربان باشیم.

یادم می آید، همسایه ای داشتیم که تاکسی داشت و با این تاکسی شکم خود و زن و 3 بچه خود را سیر می کرد. روزی اتفاقی افتاد که همه ما را ناراحت کرد و آن این بود که این همسایه ما با تنها ماشینش تصادف کرد، به گونه ای که ماشینش بطور کامل از کار افتاد. فقط خودش جان سالم به در برد. همه ناله کردند که این چه بلایی بود که بر سر این همسایه مهربان آمدو حتی او می گفت: خدایا من چه گناهی کرم که تو اینگونه مرا عذاب می کنی!؟ (العیاذ بالله) تا اینکه به علت همین اتفاق چه بسا به ظاهر زشت، از طرف شرکت بیمه به او وامی تعلق گرفت که در کمتر از یک ماه پیکان چند سال کار کرده ایشان به سمندی نو تبدیل شد. حال به نظر شما تصادف این بنده خدا چقدر برایش خوشایند بود؟

شاید شما این سؤال درذهنتان ایجاد شده که خب، خدای مهربان اگر می خواست سمندی به این آقا بدهد، پس چرا آنرا با واقعه ای بد به ایشان داد؟ در جواب خواهم گفت که برادر و خواهر عزیزم، قدر عافیت آن داند که به مصیبتی گرفتار آید. به عبارتی اگر آن مرد بدون تصادف به سمند دلخواهش می رسید، چه بسا قدر آنرا نمی دانست و حتی شاکر خدا هم نمی شد، اما وقتی خداوند نعمتش را در قالب حادثه ای به ایشان داد، ایشان خدا را شکر کرد که اولاً سلامت است و ثانیاً صاحب اتومبیلی بس بهتر و زیباتر است.

پس بیایید از این به بعد تصمیم بگیریم که مشکلات را بعنوان مشکل و مانعی تلقی نکنیم، بلکه آنها را مسائلی بدانیم که قابل حل هستند و به آنها بتازیم و با جرئت تمام آنها را از میان برداریم تا شاهد در آغوش گرفتن موفقیت خود باشیم.



منبع: fekrbartar.blogfa.com