آیا میدانید آداب تلاوت قرآن چیست؟
[SIZE=4]
پرسش: آداب تلاوت قرآن در كلام معصومین چیست؟
پاسخ: پیامبر گرامی (ص) فرمودند: «خانه های خود را با تلاوت قرآن نورانی كنید.»1
قرائت قرآن، آدابی دارد كه به برخی از آنها اشاره می شود:
الف) مسواك زدن كه پیامبر (ص) بر آن دستور داده است؛2
ب) وضو و طهارت داشتن هنگام تلاوت قرآن؛3
ج) پناه بردن به خداوند پیش از قرائت قرآن: قرآن كریم می فرماید: «وقتی قرآن می خوانی، از [شر] شیطان رانده شده به خداوند پناه ببر.» (نحل، 98)
د) قرائت از روی قرآن كه پیامبر (ص) فرمود: «قرائت قرآن از روی مصحف بهترین اعمال امت من است.»4
هـ) قرائت قرآن با صدای خوش كه خاتم پیامبران (ص) فرمود: «هر چیزی زیوری دارد و زیور قرآن، صوت نیكو است.»5
و) قرائت قرآن همراه با خشوع: قرآن می فرماید: «آیا وقت آن نرسیده است كه دلهای مؤمنان در برابر ذكر خدا و آنچه از حق نازل شده، خاشع گردد؟» (حدید، 16)
ز) قرائت همراه با حزن و با حالت اندوه: پیامبر خدا (ص) فرمود: «براستی قرآن همراه با حزن نازل شده است؛ بنابراین، هنگامی كه قرآن می خوانید گریه كنید و اگر گریه نكردید، حالت گریه به خود بگیرید.»6
ح) تلاوت قرآن همراه با ترتیل: قرآن می فرماید: «و رتل القرءان ترتیلاً؛ (مزمل، 4) قرآن را با دقت و تأنی بخوان.»
ی) یعنی قاری قرآن تنها به خواندن الفاظ، بدون توجه به معانی آن، اكتفا نكند؛ بلكه همراه با قرائت آن در معانی قرآن اندیشه كند. از آیاتش پند گیرد؛ چنان كه امیرمؤمنان علی (ع) در وصف پرهیزكاران می فرماید: آنان در شب به پا خاسته و قرآن را شمرده و با تدبر تلاوت می كنند. جان خویش را با آن محزون می سازند و دوای درد خود را از آن می گیرند. هرگاه به آیه ای برسند كه در آن تشویق باشد، با علاقه و امید به آن روی می آورند و روح و جانشان با شوق بسیار درآن خیره می شود و آن را همواره «نصب العین» خود می سازند، و هرگاه به آیه ای برخورد كنند كه در آن بیم باشد، گوش های دل خود را برای شنیدن آن باز می كنند و صداهای ناله و برخورد زبانه های آتش در گوششان طنین انداز است7.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
.1 كافی، محمد بن یعقوب كلینی، ج 2، ص 574، باب 461، حدیث 1، نشر دارالتعارف، بیروت.
2- بحارالانوار، ج 89، ص.213
3- ر.ك: بحارالانوار، ج 89، ص 210، حدیث.2
4- بحارالانوار، ج 89، ص.202
5- كافی، ج 2، ص.615
6-جامع الاخبار، ص 57- بحارالانوار، ج 92، ص 210 و.216
7- نهج البلاغه، خطبه 193- معجم المفهرس، ص 12، نشر مؤسسه امیرالمؤمنین (ع).
منبع: ایران ناز[/SIZE]
