آثار فردی و اجتماعی اعتکاف

[I][B]آثار فردی اعتکاف[/B][/I]


[I][B]الف) پاکی و نجات[/B][/I]


اعتکاف آثار معنوی بسیاری دارد که پاک شدن از گناهان و دوری از عذاب خداوند، گوشه ای از آن می باشد. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: «وقتی معتکف از عملش فارغ می شود و اعتکافش تمام می گردد، به او می گویند: از گناه خویش خارج شو، همانند روزی که از مادر به دنیا آمدی». هم چنین درباره دوری از عذاب الهی، در روایتی می خوانیم: «هر کس برای رضایت خداوند یک روز معتکف شود، خداوند بین او و آتش جهنم سه مانع بزرگ قرار می دهد». در روایتی دیگر آمده است که گناهان معتکف زدوده می شود و اجر کسی را به او می دهند که تمام نیکی ها را به جا آورده است.

[I][B]ب) فرصتی برای خدایی شدن[/B][/I]


اعمالی که انسان در اعتکاف انجام می دهد، هر کدام چنان تحولی در وجودش ایجاد می نماید که گویی خدا را در قلبش می بیند. اعتکاف ، بهترین فرصت برای انس با خدا و درک شیرینی و لذت بندگی اوست و به راستی که بنده او از تمام بندها آزاد است. اعتکاف، بهترین میدان برای به زمین زدن وابستگی ها و زدودن عشق به دنیاست. معتکف بعد از اعتکاف ، دنیا را طور دیگری می بیند. خدا را همه جا احساس می کند. سبک بال است. از طرفی نشاط در وجودش پر می کشد و از طرفی اشک در چشمانش حلقه می زند و مانند کسی است که می خواهد با ماه مبارک رمضان خداحافظی کند. حال و هوای دیگری دارد و آرزو می کند که ای کاش همیشه در محضر دوست باشد. آری، اعتکافْ انسان ساز است. نفس کشیدن در جمع معتکفان، غبار از آینه دل می زداید، تا جایی که جمال یار را به روشنی می توان در قلب معتکف دید. او دیگر خدایی شده است.

[I][B]ج) گاه تأمل[/B][/I]


ذهن انسان همیشه با پرسش ها و مشکلاتی درگیر است که به طور معمول در جامعه شلوغ و پر ترافیکِ افکار و وقایع ، به آسانی نمی شود در مورد آن مشکلات و مسایل اساسی اندیشید. ولی تنهایی چند روزه، بهترین فرصت برای رویش نهال تفکر در انسان است؛ تفکر در مبدأ وجود انسان و شناخت نقاط قوت و ضعف و چاره جویی برای ضعف ها. از این روست که عاقلان و عالمان با خلوت و تنهایی مأنوس اند. اعتکاف، زمینه تفکر و اندیشه را فراهم می آورد و عبادت همراه با تفکر، دگرگونی انسان را به ارمغان خواهد آورد.



[I][B]آثار اجتماعی اعتکاف[/B][/I]



[I][B]الف) دعوت به خوبی ها[/B][/I]


امر به معروف و نهی از منکر، همانند نماز و روزه از فروع دین هستند و آیات و روایات بسیاری در حرمت ترک این دو مهم وجود دارد و ترک این ها، صدمات جبران ناپذیری بر جوامع اسلامی وارد می سازد. در جامعه کنونی که به هر عنوانی می شود انزوای معنویت را نه احساس بلکه مشاهده نمود، عده ای در زمان خاصی در پاکیزه ترین مکان ها یعنی مسجد جامع شهر گرد هم می آیند و خدا را صدا می زنند و از گناهان خویش توبه می کنند. این، امر به معروف و نهی از منکر عملی است که به یقین از امر و نهی زبانی برنده تر و کارسازتر است. چه قلب های ناپاکی که با اعتکاف پاک می شود و چه نفس های شیطانی که با عمل معتکف، به یاد خدا می افتد و با توبه خدایی می شود و خدا با اعتکاف، چه زیبا دست گناهکاران را می گیرد.

[I][B]ب) سنتی نیکو برای جامعه[/B][/I]


از آن جا که کار و تلاش در زمینه اعتکاف، احیای سنت پیامبر صلی الله علیه و آله است، از برترین اعمال به شمار می آید. چنانکه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمودند: «هر کس سنت نیکی را پایه ریزی کند، خداوند پاداش آن سنت را و نیز اجر همه کسانی را که به آن عمل کنند و او ارزانی می دارد، بدون آن که از ثواب عمل کنندگان به آن چیزی کاسته شود».

[I][B]ج) دفاع از ارزش ها[/B][/I]

با تحقق انقلاب اسلامی، دست تمام ابرقدرت ها قطع شده و سفره ای که کارگزاران سرسپرده برای آنان گسترده بودند، جمع گردید. دشمنان آن چنان عصبانی شدند که نتوانستند خشم خود را فرو برند و توطئه ها، کودتاها، جنگ تحمیلی و محاصره سیاسی ـ اقتصادی، آثار همین خشم و عصبانیتشان بود. آخرین تیری که در کمان گذاشتند و به سمت کشورمان پرتاب کردند، شبیخون و تهاجم فرهنگی است که ارزش ها را نشانه گرفته است. ولی هر بار که مساجد از جوان ها پر می شود، دشمنان در می یابند که هنوز با آمال و آرزوهای خویش که در خواب های پریشان خود می بینند، بسیار فاصله دارند. آری، شرکت جوانان در اعتکاف، افزون بر بی ارزش کردن لذت های زود گذر دنیایی، پیامی به جهانیان می دهد که اسلام آن چنان در وجود آنان ریشه دوانده که به این راحتی ها نمی شود جوانان را از خدا، اسلام و انقلاب جداکرد.

[I][B]راهکارهایی برای گسترش اعتکاف[/B][/I]


با توجه به اهمیت و آثار فراوان اعتکاف، راهکارهایی برای گسترش آن وجود دارد که عبارت است از:


1. تبلیغ اعتکاف و برشمردن آثار آن در رسانه های دیداری ، شنیداری و نوشتاری؛

2. استفاده از مجامعی مانند دبیرستان ها و دانشگاه ها برای تبلیغ اعتکاف؛

3. تبیین سازندگی اعتکاف و در عین حال سادگی و عدم دشواری آن و بیان احکام اعتکاف؛

4. پاسخ دادن به شبهه هایی که درباره اعتکاف وجود دارد.


منبع:qazvin.irib.ir