چرا باید «فلسفه ای برای زندگی» را بخوانیم؟

در این دوره و زمانه ی مشوش میل به حکیمانه زندگی کردن شاید احمقانه به نظر برسد. اما هر کسی که به دنبال خوب زندگی کردن باشد از رجوع به حکیمان بی نیاز نیست.

[URL="http://www.bartarinha.ir"] [/URL]


[COLOR=#800000][B]فلسفه ای برای زندگی (رواقی زیستن در دنیای امروز)[/B][/COLOR]


[LIST][*][B]ویلیام اروین[/B][*][B]ترجمه ی محمود مقدسی[/B][*][B]نشر گمان[/B][*][B]چاپ اول: 93[/B][/LIST]

[CENTER][URL="http://bartarinha.ir"][IMG]http://cdn.bartarinha.ir/files/fa/news/1394/1/17/497647_239.jpg[/IMG][/URL]
[/CENTER]

در این دوره و زمانه ی مشوش میل به حکیمانه زندگی کردن شاید احمقانه به نظر برسد. اما هر کسی که به دنبال خوب زندگی کردن باشد از رجوع به حکیمان بی نیاز نیست.

شاید عنوان این کتاب باعث شود تصور کنید که این کتاب فقط به کار علاقه مندان به فلسفه بیاید. اما در اصل «فلسفه ای برای زندگی» برای تمام کسانی نوشته شده است که در پی زندگی خوب هستند.

نویسنده اهمیت داشتن فلسفه ای برای زندگی را در این می داند که این فلسفه موجب خواهد شد تا یک استراتژی برای رسیدن به مطلوب نهایی تان در زندگی داشته باشید.

این روزها فلسفه به تخصصی دانشگاهی تبدیل شده است. اما در روزگار باستان فیلسوفان معتقد بودند که هدف اصلی فلسفه یافتن راهکاری برای سعادتمندانه زیستن است. ویلیام اروین هدفش از نوشتن این کتاب را چنین بیان می کند: «هدفم این است که این فلسفه را در زندگی ام به کار ببندم و دیگران را هم به پیروی از آن تشویق کنم. به گمان من فیلسوفان رواقی باستان ما را به هر دوی این تلاش ها دعوت کرده اند، اما تأکید اصلی شان بر ضرورت مطالعه ی فلسفه رواقی به این دلیل است که آن را در زندگی مان به کار ببندیم.»
[COLOR=#800000][B]
فیلسوفان رواقی چه کسانی بودند؟[/B][/COLOR]

زنون نخستین فیلسوف رواقی عادت داشت که درس های فلسفه اش را در رواقی پر نقش و نگار آموزش دهد. از این رو این مکتب فلسفی نام «رواقی» به خود گرفت.

«فلسفه زنون عناصر اخلاقی، فیزیکی و منطقی داشت. کسانی که مطالعه ی مکتب رواقی را نزد او آغاز می کردند، نخست به سراغ منطق می رفتند، سپس به یادگیری فیزیک می پرداختند و در نهایت به اخلاق می رسیدند.»

اخلاق مهم ترین بخش فلسفه رواقی است. دغدغه اصلی رواقیون فضیلتمندانه زیستن و در نتیجه زندگی خوب بود.

فلسفه رواقی در سال 140 میلادی از یونان به روم باستان هجرت کرد. «رومی ها پس از پذیرفتن مکتب رواقی آن را با نیازهای خودشان وفق دادند. نخست آن که به منطق و فیزیک توجه کمتری نشان دادند. هدف اصلی اخلاق رواقی یونانی کسب فضیلت بود. اما رومی ها به آن «کسب آرامش» افزودند.

مهم ترین فیلسوفان رواقی رومی سنکا، موسونیوس روفوس، اپیکتتوس و مارکوس آورلیوس بودند که زندگی نامه مختصری از آن ها را در این کتاب خواهید خواند.
[COLOR=#800000][B]
[/B][/COLOR][CENTER][URL="http://bartarinha.ir"][COLOR=#800000][B][IMG]http://cdn.bartarinha.ir/files/fa/news/1394/1/17/497648_425.jpg[/IMG][/B][/COLOR][/URL]
[COLOR=#800000][B][/B][/COLOR][/CENTER]
[COLOR=#800000][B]
نگاهی به ساختار کتاب فلسفه ای برای زندگی[/B][/COLOR]

این کتاب دارای چهار بخش است پس از مقدمه نویسنده بخش اول «ظهور رواقی گری» است. در این بخش «رواقیون نخستین» و «مکتب رواقی رومی» معرفی می شود. در بخش دوم «راهکارهای روان شناختی رواقی» نویسنده به ترتیب «فکر کردن به اتفاقات ناگوار»، «دوگانه اختیار»، «تقدیرگرایی»، «پرهیز از لذت»، «مراقبه و تأمل» را از دید فلسفه رواقی تشریح می کند.

در بخش سوم نوبت به «توصیه های رواقی» می رسد. در این بخش توصیه های رواقیون درباره ی: وظیفه، روابط اجتماعی، توهین اندوه و ماتم، خشم و... خواهید خواند.

بخش چهارم با عنوان «رواقی زیستن در زندگی مدرن» به افول مکتب رواقی، فلسفه رواقی بازنگری شده، رواقی زیستن و در آخر برنامه مطالعه بیشتر را خواهید خواند.
[COLOR=#800000][B]
برشی از کتاب «فلسفه ای برای زندگی»[/B][/COLOR]

رواقی زیستن کار آسانی نیست. مثلاً فکر کردن به اتفاقات ناگوار زحمت دارد. و تمرین فداکاری از آن هم سخت تر است. رها کردن اهدافی چون دستیابی به شهرت و ثروت و جایگزین کردن آنها با آرامش، هم زحمت دارد و هم اراده ی محکمی می خواهد.

بعضی از افراد وقتی می فهمند داشتن فلسفه ای برای زندگی مستلزم تلاش و کوشش است، بلافاصله داشتن آن را از سر بیرون می کنند. رواقیون در واکنش به چنین کاری می گویند اگر رواقی زیستن زحمت دارد، رواقی نزیستن از آن به مراتب دشوارتر است. به همین منوال، چنان که پیش تر هم دیدیم، موسونیوس عقیده داشت وقت و توانی که افراد صرف روابط نامشروع می کنند به مراتب بیشتر از توانی است که یک رواقی صرف خویشتنداری لازم برای پرهیز از این روابط می کند.

موسونیوس در ادامه ی همین مطلب می گوید اگر به جای این همه کار و تلاش برای رسیدن به ثروت یاد بگیریم به آنچه داریم راضی باشیم؛ اگر به جای جستجوی شهرت، اشتیاقمان را به شنیدن تعریف و تمجید دیگران را مهار کنیم؛ اگر به جای صرف وقت و برنامه ریزی برای آسیب زدن به کسی که به او حسادت می کنیم، وقت مان را صرف غلبه بر حسادت مان کنیم؛ و اگر به جای آن که خودمان را برای محبوب شدن هلاک کنیم، تلاش کنیم روابط مان را با دوستان حقیقی مان حفظ کنیم و بهبود بخشیم، در این صورت حال و روزمان به مراتب بهتر از این خواهد بود.
[URL]http://www.bartarinha.ir/fa/news/192303/n0z[/URL]