۷۰۰ اثرِ هنری بر پیکرِ تهران
[B]
[COLOR=#ff0000]بیلبوردهای میلیون تومانی برای [/COLOR][/B][COLOR=#ff0000][B]۱۰[/B][/COLOR][B][COLOR=#ff0000] روز مهربان شدهاند[/COLOR]
[/B]
تهران برای ۱۰ روز تبدیل به بزرگترین نگارخانهی دنیا میشود" جملهای است که این روزها زیاد شنیده میشود و اغلب رسانههای دنیا به آن پرداختهاند. یک "ترین" به داشتههای کلانشهر تهران اضافه شده است. در این مدت بیلبوردهای شهر تهران خالی از تبلیغات شده و بالغ بر ۷۰۰ اثر از هنرمندان سرشناس داخلی و خارجی را نمایش خواهند داد.
[B]شرق [/B]این موضوع را یک "اتفاق خیلی خوب برای شهر" خوانده؛ شهری که بیلبوردها و تابلوهای تبلیغاتیاش مدام در حال گوشزد قوانین شهرنشینی یا نمایش آگهیهای حوصلهسربر تبلیغاتی است. مسعود کوثری، دانشیار ارتباطات اجتماعی دانشگاه تهران در نوشتهای این پدیده را "جشن بزرگ خط و حرکت" خوانده که عموم مردم را دعوت به تماشای آثار هنری میکند. وی با تمسک به ایدهای از "ژاک رانسیر" از سه کارکرد مهم هنر یاد میکند: کارکرد ارتباطی، کارکرد انتقادی و کارکرد زیباییشناختی- آگاهیبخشی. در نهایت نیز با ادای جملهای احساسی و پرشور، نوشتهی شرق به پایان میرسد:
[B][COLOR=#008000][I]غرقِ غرق زندگی روزمره و همه کسالتها و تکرارهایش شدهایم و این دعوت بزرگ برای پیوستن به ریتم نامعمول زندگی، برای چترها را فروگذاشتن و زیر باران قدمزدن، برای یک شب را بیرونزدن، یک عصر را قدمزدن، بدون چشمگرداندن برای خرید چیزی، یک روز خود را رهاکردن است. به این ریتم پرتپش زندگی بپیوندیم.[/I]
محور اصلی نوشتهی نیویورک تایمز در این رابطه شهردار تهران است که او را "پشتیبان [ناگهانی] هنر" میخواند. گاردین نیز در بخشی از گزارشی که به این موضوع پرداخته، نوشته:
[I]امروز در بزرگراه مدرس- که نام یک روحانی معروف را بر خود دارد- شاهکار "ادوارد مونک" یعنی"جیغ" نمایش داده شده است. خیابانی دیگر میزبان "پسر انسان" اثر "رنه مگریت" سورئالیست بلژیکی است، البته در کنار اثری از هنرمند و شاعر معروف ایرانی"سهراب سپهری".
[/I][/COLOR][/B]
واکنشها به این اقدام متفاوت بوده است. سرشناسانی چون [URL="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%84%DB%8C%D9%84%DB%8C_%DA%AF%D9%84%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86"][B]لیلی گلستان[/B][/URL] و [URL="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86_%D9%85%D8%AD%D8%AC%D9%88%D8%A8%DB%8C"][B]حسین محجوبی[/B][/URL] این اقدام را ستودهاند و آن را گامی در راستای ارتقای فرهنگی پایتخت دانستند. در مقابل نیز افرادی به مخالفت و نکوهش این طرح برخاستهاند.
از ۱۵ تا ۲۶ اردیبهشت، تهران تبدیل به چیزی میشود که رسانهها از آن با عنوان "[B][COLOR=#ff0000]نگارخانهای به وسعت یک شهر[/COLOR][/B]" نام بردهاند. اقدامی که تلاش دارد با ترکیب عجیب و غریبی از آثار هنری، فضای عمومی شهر را بک "نگارخانه" بخواند و نوع دیگری از برخورد با اثر هنری را نمایش میدهد. اثری که [احتمالاً] با نقض حقوق مؤلف در ابعاد بیلبوردهای تهران تعریف شده و داعیهی ارتقای سلیقهی بصری شهروندان تهرانی را دارد؛ لذت بصری با سرعت ۷۰ کیلومتر بر ساعت.
[B] برگرفته از سایت اتود[/B]