-
گریه نوزاد
گريه کردن، شيوه اصلي کودک براي مطلع کردن اطرافيان در مورد وجود ناراحتي اوست. نوزاد نمي‌تواند از خود مراقبت کند، پس گريه مي‌کند تا به ديگران بگويد که نياز به کمک دارد. چالش مهم در اين زمينه اينست که نوزاد چه نيازي دارد؟ و چه چيز مي‌تواند او را آرام کند؟ نوزادان معمولا در هفته‌هاي اول زندگي بيشتر گريه مي‌کنند و گاهي آرام‌کردن آن‌ها ساده هم نيست.
اگر نوزاد بيش از حد ناراحت است و به مدت خيلي طولاني گريه کرده يا گريه او متفاوت از گريه‌هاي معمول اوست و يا گريه همراه با نشانه‌هايي مانند مشکل تنفسي، غذا نخوردن، تب، استفراغ يا اسهال است بايد با پزشک تماس گرفته شود.
گريه طبيعي نوزادان
والدين غالبا احساس مي‌کنند که نوزاد آن‌ها بيش از سايرين گريه مي‌کند يا بيشتر از آنچه آن‌ها انتظار داشتند گريه مي‌کند. ميزان گريه در کودکان کاملا متفاوت است، برخي بيشتر از بقيه گريه مي‌کنند و دليل خاصي هم براي آن وجود ندارد. معمولا نوزادان در شبانه‌روز 1يا2 بار گريه مي‌کنند و برخي رفتارهاي توام با ناراحتي و ناآرامي هم در طي روز نشان مي‌دهند. مطالعات نشان مي‌دهد نوزادان بطور متوسط در شبانه‌روز 2ساعت بهانه‌گيري و گريه مي‌کنند، البته برخي کمتر و برخي بيشتر و گريه آن‌ها عمدتا در ساعات پاياني روز يا در طول شب بيشتر رخ مي‌دهد. اگرچه الگوي گريه کودکان با يکديگر متفاوت است اما ميزان گريه نوزادان معمولا تا 6 هفتگي آن‌ها افزايش مي‌يابد و پس از 3 ماهگي شروع به کاهش مي‌کند.
چرا نوزاد گريه مي‌کند؟
1) گرسنگي يکي از دلايل گريه نوزادان است. بخصوص نوزاداني که از شيرمادر تغذيه مي‌کنند نياز به خوردن شير به دفعات بيشتر دارند.
2) مدفوع کردن نيز براي برخي کودکان ناراحت کننده است حتي وقتي مدفوع، نرم و روان است.
3) گرما، سرما يا بيدارماندن طولاني نوزاد معمولا ناراحتي و گريه او را به دنبال دارد.
4) برخي نوزادان ترجيح مي‌دهند در فضاي ساکت و تاريک بخوابند و برخي محيط همراه با کمي سروصدا و فعاليت را براي استراحت ترجيح مي‌دهند.
5) هواي موجود در دستگاه هاضمه معمولا باعث گريه کودکان ميشود، به همين دليل گرفتن بادگلوي کودک بخصوص پس از تغذيه بصورت يک سنت در خانواده‌ها درآمده است.
6) نشانه‌هاي بيماري مانند تب، درد يا گرفتگي بيني نيز باعث گريه نوزاد ميشود.
7) گاهي گريه نوزاد به دليل عدم تماس لمسي کافي اوست، چراکه نوزاد به تماس نزديک بدني مادر، پدر يا مراقبت‌کننده اصلي خود نياز مبرم دارد.
براي گريه نوزاد چه مي‌توان کرد؟
نوزاد در ماه‌هاي اول زندگي نياز دارد تا ياد بگيرد که دنيا جاي امني براي اوست و مي‌تواند به مراقبت‌کنندگانش اعتماد کند. اگرچه مثلا مادر شايد نتواند هربار با در آغوش گرفتن نوزادش او را بلافاصله آرام کند اما بغل‌کردن او و توجه به نيازهايش به نوزاد کمک مي‌کند تا با ناراحتي‌هاي خود کنار بيايد.
تحقيقات نشان مي‌دهند که وقتي نوزادان در هفته‌هاي اوليه، از سوي والدين بيشتر آرام مي‌شوند به هنگام بزرگتر شدن کمتر گريه مي‌کنند. نکته مهم در زمينه گريه کودکان يافتن دلايل آن و رفع نياز آ‌ن‌هاست اما برخي راه‌ها مي‌تواند به آرام‌کردن سريع‌تر کودک کمک بيشتري کند.
گذاشتن کودک در گهواره يا تختي که داراي حرکت آرام است يا گذاشتن او روي پا و حرکت مداوم و آرام او معمولا در توقف گريه نوزادان موثر است. موزيک ملايم يا صداي ريتميک آرام به برخي از کودکان آرامش مي‌دهد.
بسياري از نوزادان در صورتي‌که براي پياده‌روي در کالسکه گذاشته شوند و بيرون روند، آرام شده و استراحت مي‌کنند. گاهي هم نجوا کردن در گوش کودک و خواندن يک شعر توجه نوزاد را جلب کرده و به سرعت او را آرام مي‌کند.
به هرحال اگر نوزاد گريه مي‌کند نياز به کمک والدين دارد و بايد مطمئن باشيد که پاسخ به او و در آغوش گرفتنش او را لوس نمي‌کند.
گريه زياد نوزاد و کنارآمدن با احساسات شخصي
معمولا گريه طولاني و شديد کودکان و آرام‌نگرفتن آن‌ها والدين را نااميد، خسته، درمانده، آشفته و گاهي عصباني مي‌کند و آرام و صبور ماندن را برايشان دشوار مي‌سازد.
شما بعنوان والدين بايد در چنين مواردي داشتن چنين احساساتي را بپذيريد و آن‌ها را غلط نپندارند. توجه کنيد که گاهي داشتن احساس خشم نسبت به نوزادي که ساعت‌ها بطور مداوم گريه کرده با عشق به او مغايرتي ندارد.اما بهتر است در چنين شرايطي به خود يادآوري کنيد که کودک نمي‌تواند گريه‌اش را کنترل کند و قصد او هم آزار شما نيست. ضمنا او لوس نشده و توجه به او هم لوس‌کردنش نيست.
نکته ديگر اين‌که اگر کسي دو و بر شما هست از او بخواهيد که مدت کوتاهي هم که شده به نوزاد شما برسد تا شما بتوانيد قدري نفس بکشيد. اما اگر تنها هستيد و کودک با گريه‌هايش شما را به شدت خسته کرده و احساس مي‌کنيد ديگر نمي‌توانيد او را تحمل کنيد، نياز به آرامش داريد. پس او را در جاي امني بگذاريد و براي چند دقيقه از او دور شويد. براي خود چاي بريزيد، چيزي بخوريد و نفس عميق بکشيد. وقتي آرام‌تر شديد نزد او برگرديد و به او برسيد. اگر شما در نگهداري از کودکتان تنها هستيد بايد بيشتر به خود برسيد و از هرگونه پيشنهاد کمکي که به شما ميشود حتما استقبال کنيد.
