خانواده يكي از اساسي ترين نهادهاي هر جامعه اي است كه تمامي صاحبنظران در مورد آن انديشيدهاند و ريشه تمام نابهنجاريها و كجرويها را در خانواده جستجو كرده اند و در واقع هيچ جامعهاي نمي تواند ادعاي سلامت كند مگر از خانواده اي سالم برخوردار باشد. اساس سعادت بشري زندگي خانوادگي است، چرا كه مبداء حيات خانوادگي، همسري زن و مرد است كه اساس خانواده را تشكيل مي دهند. خانواده پايه اساسي و سازنده مهمترين ساخت اجتماعي است و وجود همه نظامهاي ديگر اجتماع بستگي به مشاركت در نظام خانوادگي دارد، رفتارهاي ناشي از نقشي كه در خانواده فرا گرفته شده است، نمونه و سرمشق رفتار در ساير قسمتهاي جامعه خواهد بود. هدف اجتماعي كردن پاسداري از سنن فرهنگي جامعه است و خانواده با نقشي كه در انتقال آن به نسل بعد دارد، فرهنگ را زنده نگه مي دارد.(جي،1352، ص 23) رفتارهاي والدين و اعضاء خانواده در نوع بروز واكنشهاي افراد نيز موثر است. اين واكنشها در زمينه پيريزي شخصيتي فرد در دوران بلوغ سهم بسزايي دارد. تحقيق و پژوهش در مورد مسائل انساني از هر مطالعه ديگري بيشتر قابل توجه است و از اين رو مي توان علل رفتارهاي غير مطلوب و نابهنجار را مورد بررسي قرار داد. در واقع بروز رفتارهاي نابهنجار به جنبه هاي ارثي مربوط نمي باشد بلكه در برخورد با زندگي جمعي و فرهنگ جامعه شكل مي گيرد.
منبع :
پرسشنامه