محمدحسین میگوید: تجارتِ الکترونیک به نظرم بسیار خوب است و میتواند از لحاظِ اقتصادی یاریرسان باشد. اگر ایران در این حوزه نتواند پیشرفت کند، قطعا از جهان عقب میافتد. من البته از سایتهای خاصی خرید میکنم. مثلِ دیجیکالا که البته اول در بازار اجناس را بررسی میکنم و اگر در دیجیکالا تخفیف خورده باشد یا ارزانتر باشد خرید میکنم. به همین ترتیب یک مودم را ارزانتر خریداری کردهام. بعضی سایتها از نظر خرید و کیفیت و خدماتی که به مشتریان میدهند، مطمئنتر هستند و امتحانِ خود را پس دادهاند. اما ترجیح میدهم برای خریدِ لباس، به مغازه مراجعه کنم و قبل از خرید لباس را بپوشم. البته از صفحهی بامیلو خرید میکنم اما از بقیهی صفحاتِ لباسفروشی مطمئن نیستم. این صنعت هنوز در ایران جای پیشرفت و کار دارد. هنوز قانونی در خصوص تجارت الکترونیک در کشور وجود ندارد و همین موضوع سببِ راهاندازی سایتها و صفحاتِ مجازی بسیار شده که فعالیتِ اقتصادی و بازاریابی شدهاست.
بهنوش 28 سال دارد و مدتی در امریکا زندگی کرده است. میگوید: خریدِ اینترنتی در کشورهای خارجی بیشتر جا افتاده است و راحتتر میتوان به این اجناس اعتماد کرد. خریدِ اینترنتی را دوست دارم چون میتوانی به راحتی سایت و فروشگاهِ موردِ نظر را انتخاب و کالای موردِ نیاز را سفارش دهی. از طرفی سایتهای معتبر، ضمانت برای کیفیتِ کالا در اختیارِ مشتریان قرار میدهند و اگر پس از تحویل کالا را نپسندی، میتوان بدونِ هزینهی اضافی، آن را پس بدهی. البته باید بگویم خریدِ حضوری هم مزایای خود را دارد. میتوانی کالاهای مختلف را از نزدیک ببینی، به خصوص در موردِ لباس یا کفش که از سایزش مطمئن باشی. برای کالاهای اینترنتی گاهی تخفیفهای ویژهای در نظر گرفته میشود و گاه خدماتِ پُستِ رایگان هم به برخی کالاها تعلق میگیرد که استقبالِ مردم از این نوع خرید را بیشتر میکند. بعضی اوقات خریدِ حضوری سبب میشود بیش از حدِ نیاز خرید کنید و تنوعِ اجناس، آدم را برای خریدِ بیشتر اِغوا میکند.
علی به جز لباس، کیف و کفش، هر کالای دیگری به ویژه لوازم جانبی کامپیوتر را به صورتِ آنلاین خریداری میکند.
نگین تجارت الکترونیک و بازاریابی الکترونیک را نسلی جدید و پیشرفته از بازاریابیها میداند و میگوید: این ایده را میپسندم چرا که کمهزینهتر از روشهای معمولِ بازاریابی و تجارت است اما در ایران هنوز کامل جا نیافتاده است. مردم به صاحبانِ کالا در فضای مجازی، سختتر اعتماد میکنند و اصولا ذهنیتی از فروشنده و کالای ارائهشده توسطِ آنان در فضای حقیقی ندارند. اما این موضوع کمکم در ایران جا میافتد. زمانی بود که هیچکس به فکرِ چنین بازاریابی اینترنتی نیافتاده بود اما اکنون تعدادِ این سایتها و صفحاتِ مجازی روزبهروز بیشتر از قبل میشود. من به ندرت خریدِ اینترنتی میکنم مگر اینکه مشابهِ کالای موردِ نیازم را در مغازهها نتوانم پیدا کنم. اما حضوری خرید کردن را بیشتر دوست دارم چون لذتش برایم بیشتر است.
بیتا میگوید: خریدِ اینترنتی به خصوص برای افرادی که وقتِ چندانی برای بیرون رفتن ندارند، خیلی خوب است اما در موردِ لباس و کفش باید حساسیتِ بیشتری نشان داد تا دقیقا سایزِ موردِ نیاز خریداری شود. همینطور باید از صاحبانِ کالا مطمئن بود. به نظرم با توجه به بیشتر شدنِ مشغلههای کاری افراد، به زودی تجارتِ الکترونیک جایگزینِ تجارتِ سنتی میشود. به ویژه در شاخهی لوازمِ دیجیتال، برقی و پوشاک و لوازمِ خانه. اما به شخصه خریدِ حضوری را ترجیح میدهم چون برایم لذتبخشتر است و اطمینانِ بیشتری دارم.
علی 32 ساله است و در خصوصِ تجارت الکترونیک میگوید: ترجیحِ خریدِ اینترنتی یا حضوری به صاحبِ کالا بستگی دارد و سایتِ فروشِ اینترنتی که چهقدر قابلِ اعتماد است. به عنوانِ مثال، دیجیکالا از جمله سایتهای مطمئن است که علیرغمِ اینکه قیمتها کمی بالاتر است، اما به دلیلِ کیفیتِ زیاد، ارزشِ خرید دارد. دلیلش هم این است که نظراتِ افراد و نقد و بررسی کالاها را همراهِ خودِ کالا در سایت ارائه میدهد و این برای مشتری بسیار سودمند است. با این حال باز هم خریدِ حضوری را ترجیح میدهم چرا که قدرتِ انتخاب در آن بالاتر است.
محسن عقیده دارد که خرید و فروشِ اینترنتی تا حدودِ زیادی در ایران جا افتاده است. بعضی خوب عمل میکنند و بعضی سایتهای فروش بسیار نامطلوب و بد هستند که این موضوع به سیستمِ فروش بازمیگردد که اصولا از سایتهای خارجی کپیبرداری کردهاند. به این ترتیب میتوان گفت کالاهای اُریجینال در ایران وجود ندارد. البته در سیستمِ خرید و فروش این موضوع قابلِ قبول است چون سیستم بسیار محدود است. در زمینهی کاری خودم که در حوزهی کارهای نرمافزاری است، کپیکاری زیاد شده و این موضوع زننده است. خریدِ اینترنتی را در پایتخت بیشتر ترجیح میدهم. البته بستگی به محصول هم دارد. به طورِ مثال خوراکی، اگر میوه یا خوارکیای کمیاب باشد، یا لباسی که خلاقیتِ خاصی داشته باشد، خریدِ اینترنتی خوب است.
نیلوفر 26 ساله میگوید: لباس را هیچوقت اینترنتی نمیخرم چون از جنسِ پارچه مطمئن نیستم. ترجیح میدهم با مراجعه به فروشگاهها و مغازهها لباس بخورم. اما گوشی، عطر و اجناسی از این قبیل را از اینترنت و از جاهای معتبر میتوانم پیدا کنم و از کیفیت مطمئن باشم.
صرفهجویی در وقت از نکاتیست که
سمیه به آن توجه میکند. میگوید:خریدِ اینترنتی ویژگیهای مثبتِ بسیار دارد و میتوانی به راحتی قیمتها را با هم مقایسه کنی. اما من ترجیح میدهم در بازار خرید کنم. لباس و کفش و کیف را اینترنتی نمیخرم اما وسایلِ الکترونیکی را در صفحاتِ مجازی از سایتهای معتبر خریداری میکنم.
مهرو 29 ساله میگوید: بارِ اول اعتماد کردن به سایتهای اینترنتی برای خریدِ کالا سخت است. به خصوص در مشاغلِ خانگی. مزایای خریدِ اینترنتی زیاد است. البته به جنس هم بستگی دارد. تا به حال موبایل، هارد اکسترنال، ساعت، غذا و ... را به صورت آنلاین خریدهام و کاملا راضی هستم.
نگارنده: نسترن کیوانپور