مظلومیتی بزرگتر از عاشورا
تمام اهل بیت علیهم السلام مظلوم بودند و در این میان امام حسن علیه السلام فوقالعاده مظلوم است، چنانچه شیخ راضی آل یاسین، از علمای بزرگ شیعه، که کتابی به نام صلح امام حسن علیه السلام نوشته، و مقام معظم رهبری نیز سالها پیش از انقلاب، آن را ترجمه کرده است، در مقدمه کتابش مینویسد: «مظلومیت روز ساباط امام حسن علیه السلام از روز عاشورای امام حسین علیه السلام بیشتر است».
امام حسن علیه السلام همانند پدرش، به مدت 10 سال، خار در چشم و استخوان در گلو، وضعیت را می دید و تحمل میکرد.
در ماجرای ساباط امام حسن مجتبى علیه السلام، در حال حرکت از تاریکى هاى ساباط مدائن بود، که ملعونى از قبیله بنى اَسد، بنام جرّاح بن سِنان رسید و به حضرت گفت: اى حسن آیا کافر شدى؟ سپس، خنجرى مسموم، به ران حضرت زد. حضرت از شدت درد دست بر گردن او انداخت و هر دو به زمین افتادند. همراهان حضرت، آن ملعون را به هلاکت رسانده و امام حسن علیه السلام را به مدائن، خانه والى مدائن، به نام سعد بن مسعود (عموى مختار) بردند. سعد جرّاحى آورد و جراحت آن حضرت را مداوا نمود. (وقایع الایام، صفحه 317)
از دیگر مصیبتهای امام حسن علیه السلام این است که وقتی ایشان صلح را میپذیرد، از طرف نزدیکترین افرادش، مورد توهین قرار میگیرد. چنانکه خطاب به حضرتش میگویند: «السلام علیک یا مذلّل المۆمنین» سلام ای خوار کننده مۆمنین!
امام مجتبی علیه السلام مجبور است این کنایهها را تحمل کند و از طرفی هم برای تفهیم این افراد، می گوید: مَثل من بر شما، مَثل خضر و موسی است. پذیرش صلح من حکمت دارد، که شما نمی دانید. اگر من این صلح را نمی پذیرفتم، شما و معدود شیعیان ما، از بین میرفتید و حکومت ظلم نیز همچنان پا بر جا میماند.
منبع : tebyan.net