همه چیز درباره ی روزه داری

[صدای رسا]

رمضان ماه ضیافت الله نزدیک است.
ماه عبادت ،ماه بندگی حق
اما شما از رمضان چه می دانید؟
آیا می دانید که در اوایل ظهور دین اسلام روزه وجود نداشته است؟
آیا می دانید که ثواب روزه داران چیست؟
آیا می دانید که نظر آیت الله طباطبایی در مورد اعلام جکم روزه چیست؟
آیا می دانید که یکی از پایه های اسلام روزه است؟

اطلاعات بیشتر در پست زیر
لطفا همراهمان باشید:



شاید تصور ما این باشد که اعمال عبادی اسلامی یا حداقل چند عمل واجب اصلی، از همان روز نخست تولد اسلام، به مسلمانان ابلاغ شده باشد. اما تاریخ، یا بهتر بگویم روش تربیتی اسلام، چیز دیگری میگوید.



گواه مطلب آن که تقریباً تا 14 سال پس از بعثت پیامبر گرامی اسلام یعنی تا سال دوم هجری، هنوز "روزه" بر مسلمانان واجب نشده بود. نوشته اند روز دوم ماه شعبان سال دوم هجری یا به نقلی هم روز بیست و هشتم این ماه، روزی است که خطاب آمد: "یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَیْكُمُ الصِّیامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُون. أَیَّاماً مَعْدُودات ..." (بقره، 183- 184) "اى كسانى كه ایمان آورده اید روزه بر شما نوشته شده است آن گونه كه بر امت هایى كه قبل از شما بودند نوشته شده بود شاید پرهیزكار شوید. چند روز معدودى را باید روزه بدارید..."


خطاب شیرین "یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا" ویژه ی آیات سوره های مدنی است. و سوره ی مبارکه ی بقره نیز که حاوی آیات فراوانی از احکام عبادی است، در مدینه نازل شده است.


با دقتی کوتاه در می یابیم که هر ظرافتی که برای ایده آل ترین تربیت لازم باشد، اسلام برای پروراندن امت پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله به کار بسته است. در جای لازم، صبورانه و با حوصله، شیوه ی "تدریج" را پیش می گیرد تا با فراهم شدن همه ی مقدمات لازم، احکام نورانی خود را در دل اهالی اسلام بنشاند؛ و گاهی در جای دیگر، قاطعانه و بی مهابا، یکی از پایه های فرهنگ شرک را در هم می شکند.


گویی اینجا برای برپایی حکم روزه، مقدمات چهارده ساله ای لازم بوده است. پیش از هجرت، 13 سال مکه فرصتی بود تا پایه های اعتقادی اسلام گذارده شود. سخن از توحید و معاد، و نفی اعتقادات شرک آمیز جاهلی، بیشترین تأکید آیات مکی است.


آنچه که از فرهنگ مشرکانه ی بت پرستی در وجود این امت ریشه دوانده بود، باید به تدریج جای خود را به ایمان توحیدی می داد. برخی از احکام عبادات، خیلی زودتر، همزمان با این تحول عظیم، و شاید برای تسریع این تحول عظیم، واجب شده بود. مثل نماز. اهالی مکه، یک مرد را می دیدند که به نماز ایستاده و یک بانو و یک نوجوان هم پشت سرش، آنچه را او بجا می آورد، انجام می دهند. یعنی از وقتی که اسلام، تنها سه طرفدار داشت (پیامبر و خدیجه و علی بن ابیطالب علیهم السلام) نماز ستون دین بود.


اما قصه ی روزه، جور دیگری رقم خورده است. به فرموده ی امام باقر علیه السلام روزه یکی از پایه های بنای اسلام است: "اسلام بر پنج پایه بنا شده است: برپا داشتن نماز، پرداخت زكات، روزه ماه رمضان، حج بیت اللّه الحرام، و ولایت ما اهل بیت" (الأمالی للمفید : ٣٥٣/٤- میزان الحکمه، ج5، ص 371)


از ظرافت های دیگر اینکه: آیه ای که حکم وجوب روزه را اعلام میکند، اشاره دارد که روزه گرفتن عبادتی مخصوص شما نیست؛ امتهای قبلی هم ملزم بوده اند که روزه بگیرند. انسان وقتی می فهمد کار سختی را که به عهده ی اوست، دیگران هم قبل از او انجام داده اند، انجام آن برایش آسانتر میشود. و دیگر اینکه، روزه، عملی است که زمان کوتاه و محدودی دارد؛ در سال، فقط 30 روز.

بهشت را دروازه اى است به نام «ریّان (سیراب) كه جز روزه داران از آن وارد نمى شوند

علامه طباطبایی(رحمةالله علیه) سه نکته ی زیبا در اعلام حکم روزه را چنین بیان نموده است:


1- بعد از آنكه در جمله: "یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَیْكُمُ الصِّیامُ"، مساله وجوب روزه بر مسلمانان را خاطرنشان كرد، بلافاصله فرمود:" كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِكُمْ" و فهمانید كه شما مسلمانان نباید از تشریع روزه وحشت كنید، و آن را گران بشمارید، چون این حكم منحصر به شما نبوده، بلكه حكمى است كه در امت هاى سابق نیز تشریع شده بود.


2- (لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ)، یعنى علاوه بر اینكه عمل به این دستور، همان فائده اى را دارد كه شما به امید رسیدن به آن ایمان آوردید، و آن، عبارت است از تقوا، و علاوه بر این، این عمل كه گفتیم در آن، امید تقوا براى شما هست، همچنان كه براى امتهاى قبل از شما بود،


3- عملى نیست كه تمامى اوقات شما را و حتى بیشتر اوقاتتان را بگیرد، بلكه عملى است كه در ایامى قلیل و معدود انجام مى شود، (أَیَّاماً مَعْدُوداتٍ) (ترجمه تفسیر المیزان، ج 2، ص5)


ظاهراً حکم روزه برای امت اسلام قدری آسان تر و سبک تر از امت های قبل تشریع شده است. این را در روایتی میخوانیم که سؤال دانشمند یهودی را از پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله نقل فرموده است:


از امام حسن بن علىّ بن ابى طالب علیهما السّلام روایت شده است، كه فرمود: تنى چند از یهود به نزد رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله آمدند، پس دانشمندترین ایشان درباره مسائلى از آن حضرت سؤال كرد، و از جمله سؤال هایش این بود كه گفت: خداى عزّ و جلّ به چه منظور سى روز روزه در ساعات روز را بر امّت تو واجب ساخته است و بر امّتهاى دیگر بیش از این فرض فرموده است؟


رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرمود: وقتى آدم علیه السّلام از آن میوه درخت خورد، سى روز اثر آن در شكم او باقى ماند، از این جهت خداى سى روز گرسنگى و تشنگى را بر نسل او فرض فرمود، و آنچه در شب می خورند تفضّلى از جانب خداى عزّ و جلّ در باره ایشان است. و كار بر آدم نیز بر همین گونه بوده است، و از این رو خدا آن را بر امّت من واجب ساخته است.


سپس این آیه را تلاوت فرمود: كُتِبَ عَلَیْكُمُ الصِّیامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ، أَیَّاماً مَعْدُوداتٍ . مرد یهودى گفت: راست گفتى یا محمّد، پس مزد كسى كه این ایام را روزه بدارد چیست؟ فرمود: هیچ مؤمنى نیست كه ماه رمضان را به قصد قربت روزه بدارد، مگر آنكه خداى تبارك و تعالى هفت خصلت را بر او واجب می سازد: نخست آنكه حرام را در بدنش ذوب میكند، و دوم آنكه او را به رحمت خداى تبارك و تعالى نزدیك می سازد، و سوم آنكه با این عمل خطاى پدرش آدم را جبران می كند، و چهارم آنكه فشارهاى بیهوش كننده جان دادن را بر او آسان می سازد، و پنجم آنكه او را از گرسنگى و تشنگى روز قیامت در امان می دارد، و ششم آنكه خدا برات آزادى از آتش جهنّم را به او عطا می كند، و هفتم آنكه خداى عزّ و جلّ او را از غذاهاى پاكیزه بهشت اطعام می نماید. گفت: راست گفتى، یا محمّد. (من لا یحضره الفقیه / ترجمه غفارى، على اكبر ومحمد جواد و بلاغى، صدر، ج 2، ص: 386)


در آخر:


حسن ختامی زیباتر از سخن رسول خدا صلی الله و علیه وآله در وصف پاداش روزه داران نیست که فرمود: "بهشت را دروازه اى است به نام «ریّان (سیراب)» كه جز روزه داران از آن وارد نمى شوند. (معانی الأخبار: ٤٠٩/٩٠. میزان الحکمه، ج2، ص 283)



منبع:tebyan.net

[صدای رسا]

مسواک زدن در ماه مبارک رمضان

مراجع عظام تقلید در این باره می فرمایند: مسواک زدن در حال روزه اشکالی ندارد، ولی نباید گذاشت آب یا خمیر دندان به حلق برسد، که در غیر این صورت روزه اش باطل می شود.

استفتائات و نظرات مراجع تقلید راجع به مسواک زدن در ماه رمضان:

آیت الله خامنه ای

سوال: آیا مسواك كردن با خمیر دندان، در حال روزه اشكال دارد؟

جواب: اشكال ندارد؛ ولى باید از فرو رفتن آب دهان كه آغشته با خمیر دندان و آب است جلوگیرى شود.


آیت الله بهجت

سوال: آیا مسواك كردن با خمیر دندان در حال روزه، اشكال دارد؟

جواب: اگر چیزى به حلق نرسد، اشكال ندارد.


آیت الله تبریزی

سئوال: اگـر روزه دار یـقین كند كه خمیر مسواك به حلق نمى رسد، آیا مى تواند همراه مسواك از خمیر استفاده نماید؟

جواب: بسمه تعالى مانعى ندارد، واللّه العالم .


آیت لله مکارم شیرازی

سؤال: آیا در هنگام روزه مى توان داندانها را مسواك كرد؟ اگر مسواكِ مرطوب شده، در اثر تماس با آب دهان مجدّداً براى تمیز كردن دندانها به كار رود، چه حكمى دارد؟


جواب: مسواك كردن در حال روزه، مانعى ندارد. ولى اگر رطوبت پیدا كند و مسواك را بیرون آورده و به دهان بازگرداند و رطوبت آن در آب دهان مستهلك نگردد، جایز نیست، و در صورتى كه با خمیر دندان مسواك كند، باید دهان را بعد از آن كاملا بشوید.

استفاده از قطره دارويي، در سه فرض؛ اول، فقط جنبه تقويتي، دوم، جنبه درماني و تقويتي و سوم، جنبه غير تقويتي داشته باشد از طريق چشم، گوش، يا بيني چه حکمي دارد؟


جواب: اگر به حلق وارد نشود، يا شک داشته باشيم، اشکالي ندارد.

آيت ا... العظمي سيستاني

جواب: دارو در چشم و گوش ريختن، روزه را باطل نمي کند، اگر چه مزه آن به گلو برسد. و اگر در بيني بريزد اگر به حلق نيز نرسد روزه را باطل نمي کند.


آيا ريختن قطره در چشم با توجه به اينکه مقداري از آن از راه مجراي اشکي وارد دهان مي شود روزه را باطل مي کند؟ استفاده از اسپري ريه براي آسم چطور؟


جواب: در هر دو مورد روزه صحيح است، مگر اينکه در اسپري علم پيدا کند که آن ماده که اسپري مذکور مشتمل بر آن است، وارد دستگاه هاضمه مي شود.



مسواک زدن بعد از اذان صبح با خمير دندان هاي موجود چه حکمي دارد؟

جواب: مانعي ندارد ولي رطوبت آن را نبلعد.


آيت ا... العظمي صافي گلپايگاني

حکم استفاده از قطره بيني براي بازکردن مجاري تنفسي و درمان که در بعضي موارد يقيناً وارد حلق مي شود، چگونه است؟

جواب: اگر وارد حلق شود، مبطل روزه است.


مسواک کردن در روزهاي ماه رمضان، آيا مبطل روزه است يا خير؟

جواب: اگر آبي که از خمير دندان توليد شده يا آب خارجي وارد حلق نشود و آن را بيرون بريزد، اشکال ندارد. وا... العالم


آيت ا... العظمي علوي گرگاني

کسي که روزه دارد، مي تواند مسواک بزند؟

جواب: مسواک زدن جايز است ولي بايد مراقب باشد که آب و مايع مسواک به داخل حلق فرو نرود.



منبع:

porseman.mihanblog.com

entekhab.ir

[صدای رسا]

ماه رمضان و پذیرش قاعدگی

برخورد بانوان با مسئله قاعدگی در ماه مبارک رمضان اشکال مختلفی دارد.



برخی زنان که دارای گرایشات مذهبی بیشتری بوده، از تحمل قاعدگی در ماه رمضان وحشت داشته و آن را مانعی در مسیر کسب فیوضات فراوان این ماه می‏دانند در حالی که پذیرش و تحمل قاعدگی اگر به عنوان تسلیم بودن در برابر حکم خدا صورت گیرد ممکن است موجب خشوع و خضوع بیشتر شده و انگیزه تلاش بیشتر و توجه و تضرع عمیق‏تر فرد را به پروردگار در پی داشته باشد و چه بسا تحمل قاعدگی بیش از نماز و روزه، موجب استکمال و ترقی زن در مسیر رشد شود.



مخصوصا که در بینش اسلامی زنان حائض از حرکت در مسیر رشد باز نمی‏مانند، بلکه می‏توانند از طریق برخی اعمال مستحبی، ثواب آنچه را که در ایام قاعدگی از انجام آن ممنوع شده‏ اند، به دست آورند.



«درست است که زن در دوران عادت از برخی عبادات محروم است، اما همه آنها جبران‏ پذیر است. زیرا قضای روزه‏ ها را بجا می ‏آورد و برای جبران نماز، اگر با وضو در مصلای خود و رو به قبله بنشیند و به اندازه زمان نماز ذکر بگوید، از ثواب نماز بهره می‏ برد، مانند مسافری که پس از خواندن دو رکعت نماز واجب، با سی بار تکرار تسبیحات اربعه، جبران آن دو رکعت ساقط شده را می‏نماید؛ پس اینگونه از فضائل جبران‏پذیر است.»(1)



قرآن خواندن نیز [به استثنای سوره ‏های دارای سجده واجبه [ممنوع نیست. بلکه مکروه است و کراهت آن به معنای ثواب کمتر است نه اینکه قرآن نخوانند بهتر باشد. در هر حال قرآن خواندن بهتر است.(2)



این قبیل توضیحات اگر چه بسیار رضایت‏بخش و موجب خرسندی زنان است باز هم پروردگار لطیف و مهربان به آن بسنده نکرده و بیش از اینها به حائض لطف نموده است. به همین جهت بشارتی بالاتر و سخاوتمندانه ‏تر نیز در روایات دیده می ‏شود که نه تنها موجب دلجویی و روشنی چشم است، بلکه چنان فرح‏بخش و نویددهنده است که جای هیچ‏گونه تأسفی باقی نمی‏گذارد.



این دسته از روایات مبین آنند که انسان در هنگام بیماری و در هنگام مسافرت اجر و پاداش آن اعمالی که در هنگام سلامتی و اقامت انجام می‏داد، را دارد. حیض هم بیماری است که زن را از انجام دادن واجبات باز می‏دارد. پس اگر در حالی که به عبادت خو گرفته به عادت ماهانه رسید همان اجر و پاداش قبلی را بدون کم و کاستی می‏گیرد. به عنوان نمونه در روایتی زیبا چنین آمده است:



«پیامبر خدا سر به آسمان برداشت و لبخندی زد، علت را پرسیدند، فرمود: از دو فرشته‏ای تعجب کردم که از آسمان به زمین فرود آمدند و به سراغ بنده مؤمن درستکاری در مصلایش که در آن نماز می‏ خواند رفتند تا عمل او را بنویسند اما وی را در نمازگاهش نیافتند. پس به آسمان رفتند و عرض کردند ای پروردگار ما به سراغ بنده مؤمنت در مصلایش رفتیم تا اعمال او را بنویسیم اما او را در دام (بیماری) تو یافتیم. سپس خدای عزوجل فرمود: برای بنده من تا زمانی که در دام من است، مانند خیر و ثوابی را بنویسید که در زمان سلامتی‏اش انجام می‏داده است. زیرا بر من است که وقتی سلامتی را از او باز می‏گیرم اجر کاری را که در زمان تندرستی‏اش می‏کرده است، بدهم.»(3)



حیض به تعبیر قرآن بیماری است و بنابر روایات خداوند به حکمت خود آن را برای دختران آدم مقرر فرمود. (... یسئلونک عن المحیض قل هو «اذی»(4) کلمه «اذی» در اکثر کتب تفسیری به رنج و بیماری ترجمه شده است.) بنابراین همچون بیماری‏های دیگر بیمار را مأجور نموده و کفاره گناهان وی می‏باشد. «اذا مرض المسلم کتب‏اللّه‏ له کاحسن ما کان یعمله فی صحته و تساقطت ذنوبه کما یتساقط ورق الشجر؛(5) هنگامی که مسلمانی بیمار شد خداوند بهترین اعمالی را که در زمان تندرستی انجام می‏داد، برای او می‏نویسد و گناهانش را می‏ریزاند همچنان که برگ از درخت می‏ریزد.»



با توجه به این همه لطف و مرحمت پروردگار، دیگر جایی برای این باور نادرست که حیض را موجب حقارت و عقب‏ماندگی زن از قافله صالحین می‏داند، باقی نمی‏ماند. طبیعی است که باور نادرست روح زن را می‏ آزارد و واکنشی غیر منطقی به دنبال می‏آورد. حتی ممکن است سبب سوءظن به ساحت مقدس پروردگار شده و یأس و نومیدی و بی‏ حوصلگی را در پی داشته باشد. زنانی که دریافت درستی از مسئله قاعدگی ندارند، مجبورند یا با بغض و نومیدی، قاعدگی را تحمل نمایند و یا با برنامه ‏ریزی حساب شده به مبارزه با این پدیده طبیعی پرداخته و با مصرف قرص‏های ضدبارداری آن را تا بعد از ماه مبارک به تأخیر بیندازند.

مصرف قرص های ضد بارداری در ماه رمضان میتواند دارای عوارض جانبی باشد

گفتنی است که برخی از مراجع به فرض اینکه این قرص‏ها برای مصرف کننده، متحمل ضرری نباشد، این اقدام را بلااشکال می‏دانند. اما باید توجه داشت که اولاً: اثبات اینکه این داروها با وجود عوارضی که دارند برای هر فردی زیان ‏آور هستند یا نه، کار مشکلی است، ضمن آنکه با گذشت زمان مطالب بیشتری درخصوص ضرر و زیان داروهای شیمیایی کشف می‏شود، ثانیا: این کار برخلاف طبیعت بوده و نیز مخالف با قاعده تسلیم و رضا در برابر خواست پروردگار است.



خداوند به زنان دستور داده که روزه نگیرید چنانچه به دیگران دستور داده که روزه باشند. پس خداوند پذیرفتن تخفیف‏ ها را مانند انجام دادن واجبات دوست دارد و بنده را به خاطر گردن نهادن به دستورها و تخفیف‏ ها پاداش می‏دهد و به همین جهت است که سحری خوردن هم مانند روزه گرفتن اجر دارد.(6)



گاهی اوقات نیز روی ‏آوردن زنان به مصرف قرص و تأخیر انداختن در قاعدگی، دلیل دیگری دارد. برخی از زنان اصرار دارند که همه روزه‏ هایشان را در همین ماه مبارک بگیرند و از قضا کردن روزه در ماههای بعد اکراه دارند چرا که جو مناسب ماه مبارک برای روزه ‏داری و هماهنگی مردم و اعضای خانواده در این ماه، موجب دلپذیری و تسهیل روزه‏ داری در ماه رمضان می‏شود.



چنین برداشتی نیز نادرست است. زیرا پروردگار حکیم که خود خالق ما و مدبر امور و آگاه به مصالح انسان‏هاست، بهتر از هر کسی برای ما برنامه ‏ریزی نموده که فقط با گام برداشتن در مسیر طبیعی و فطری می‏توان از آن برنامه بهره برد.



تسلیم خواست و اراده پروردگار بودن از هر جهت به نفع بندگان است. هر کس برخلاف مسیر طبیعی زندگی خویش، عمل نماید حتی اگر مجاز باشد، بی ‏جهت از مسیر صلاح خویش دور شده است.



بنابر این، قاعدگی از مهم‏ترین عوامل حفظ سلامتی بدن زنان محسوب می‏شود و از این جهت نعمت بزرگی است و نباید به دلائل غیر موجه از پیش‏آمد آن جلوگیری نمود. «برخی از دانشمندان معتقدند که علت طول عمر بیشتر زنان نسبت به مردان همین تصفیه خونی است.»(7) پس اگر حفظ سلامتی از جمله حکمت‏های روزه ‏داری است، نباید به خاطر آن مرتکب عملی شد که ممکن است سلامتی را مخدوش نماید.



ضمنا زنان می‏توانند با برنامه ‏ریزی درست، روزه‏ داری در ایام دیگر سال را نیز دلپذیر و آسان نمایند. روزه گرفتن در چند روز بعد از عید فطر مستحب بوده و به دلیل باقی ماندن حال و هوای ماه رمضان و عادت بدن به روزه، دلپذیر بوده و در حفظ سلامتی نیز مؤثرتر است. همچنین روزه در برخی ایام سال که ثواب روزه در آن ایام زیاد است همچون چهار روز برگزیده سال و ایام ماه رجب و شعبان که به دلیل سفارشات فراوان موجب تقویت انگیزه می‏ شود نیز آسان‏تر و شیرین‏ تر است. مخصوصا که با روزه گرفتن در این ایام هم قضای روزه رمضان جبران می‏شود و هم ثواب روزه مستحبی برای شخص منظور می‏گردد.



عوارض قرص‏های ضد بارداری


قرص‏ های ضد بارداری از نظر پزشکی اجمالاً بی ‏اشکال است، اما این داروها نیز مانند هر داروی دیگری دارای عوارض می‏باشند. عوارض این قرص‏ها هر چند در افراد کمی دیده شوند عبارتند از خونریزی قاعدگی غیر طبیعی، تهوع، افزایش وزن، سردرد و سرگیجه، درد پستان، تغییر در خلق و خو و لخته شدن خون به همین اساس همه زنان نمی‏توانند و یا حتی نباید از قرص استفاده کنند زیرا برخی از بیماری‏ها و یا مصرف بعضی داروها، استفاده از این قرص را پرخطر و یا غیر مؤثر می‏سازد. مثلاً برخی از زنانی که اشکالات انعقاد خون دارند و کسانی که فشار خون بالا داشته یا از برخی سرطان‏ها و یا از سردردهای میگرنی رنج می‏برند و یا دیابت کنترل نشده دارند، بهتر است از قرص‏های ضد بارداری استفاده نکنند.(8) و در هر صورت مصرف این قرص‏ها باید با تجویز و صلاحدید پزشک باشد.


یک هشدار!


یادمان باشد که ماه رمضان ماه خداست. هر کس در این ماه به بندگان خدا خدمت کند به خداوند نزدیکتر است. اگر چه زنی حائض باشد که این مسئله هیچ از اجر او نمی‏کاهد بلکه چون با رنج و بیماری خدمت می‏کند، بیشتر مورد رحمت ایزد منان قرار دارد لذا زنان باید مراقب باشند تا حریم فکر و دلشان متأثر از افکار ملال‏ آور و بعضا وسوسه‏ های شیطانی نگردد. اندیشه سالم برای یک زن امری بسیار مهم و ضروری است. شادابی و طراوت خانواده در گرو شادی و نشاط زن است. نگرانی‏های بی‏مورد زن می‏تواند همه اعضای خانواده را آشفته نماید.



این مهم نیست که زن در ماه مبارک، ایامی را از نماز و روزه دست بکشد که همه جبران‏پذیر است. بلکه مهم آن است که زن در همه حال برای دیگر اعضای خانواده موجب رحمت و مسرت باشد و این رسالت زن است. رعایت اوقات افطار و سحری، تغذیه دلپذیر و مناسب با روزه‏داری، بخشیدن حال و هوای معنوی به محیط خانه، از جمله فعالیت‏هایی است که هم اجر عظیم اخروی به دنبال دارد و هم موجب فیض بردن بیشتر اهل خانه می‏گردد و ماه مبارک را دلپذیرتر و مؤثرتر می‏نماید و خداوند عادل بوده و شاهد همه چیز است.


===================================
پی‏ نوشتها:
1. زن در آینه جمال و جلال، آیت‏اللّه‏ جوادی آملی، ص337.
2. استفتائات آیت‏اللّه‏ مکارم شیرازی.
3. کافی، ج3، ص113.
4. بقره، آیه 222.
5. ثواب‏الاعمال و عقاب الاعمال، ص194.
6. سایت نوگرا؛ ماه رمضان و زنان حائضه.
7. شیوه کارگزاری زن، سازمان امور اداری و استخدامی کشور، ص15.
8. سایت علمی دانشجویان ایران، پزشکی.

منبع:hawzah.net