|
|
|
|
راه کج بود نشد تا به دیارم برسم
فال من خوب نیامد که به یارم برسم
بیقراری رسیدن رمق از پایم برد
نشد آخر سر ساعت به قرارم برسم
شهریاری پر از اندوه ثریا هستم
شاید آخر سر پیری به نگارم برسم
استخوان سوز سیاهی زمستان شدهام
بلکه نوروز بیاید به بهارم برسم
عشق هرروز دلم را به کناری میبرد
عشق نگذاشت سرانجام به کارم برسم
مرگ دلبستگی آخر دنیای من است
میروم شاید روزی به مزارم برسم
شاعر: استاد شهریار
لیست موضوع های تصادفی این انجمن :
- شهریار اقلیم شعر و شوریدگی
- در وصف قیصرشعر ایران
- به بهانه سالروز تولد ملكالشعرای بهار، پدر شعر دانشگاهی
- روز بزرگداشت سعدی مبارک
- یا علی گفتیم و عشق آغاز شد...
- عشق "سیمین دانشور"
- زندگی نامه جلال آل احمد مجموعه: زندگینامه شعرا و دانشمندان
- مرگ «احمد شاملو» از زبان سید علی صالحی
- تشنه جلوه اي از ناز توام
- قلب جغد پیر شکست
- سبک عراقی
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)