استفاده از واژههای به قولی دهانپُرکُن در نشریات امروز بسیار معمول است. واژههایی چون اتمسفر که به راحتی میتوان واژهای چون فضا را جایگزین آن کرد یا واژهی رصد کردن روزنامهها که استفاده از آن اخیرا رایج شده است. رصد کردن به معنای چشم دوختن، مراقب بودن یا مطالعات ستارگان است. زمانی که سازمانهای مختلف میتوانند به راحتی واژهی بررسی را به کار برند، چرا باید لقمه را چند دور، دورِ سر بچرخانند و به جای بررسی، مطالعات ستاره شناسی روی نشریات انجام دهند؟!
چرا گمان میکنیم با استفاده از واژگان ثقیل، متونِ زیباتری خلق میکنیم؟
این تفکر از کجا ناشی میشود؟ آیا باید اشتباهاتِ رایج را تکرار کنیم؟