ویژگی دوست خوب از دید اسلام

[صدای رسا]

ارزش دوستی را زمانی بهتر می‌توان فهمید که رنج تنهایی را تصور کنیم و از لذت مصاحبت محروم شویم.تنهایی از سخت‌ترین مصائب انسان است. حتی در جایی که تنها هستیم با یاد دوستان، خوش هستیم. البته فقط دوستی با اشخاص بزرگ و معروف، مفید نیست، بلکه دوستی اشخاص معمولی هم می‌تواند مفید باشد.

پیامبر(ص) می‌فرمایند: مومن در کنار مومن آرامش می‌یابد چنانچه تشنه کام از آب سرد.


امام علی(ع) می‌فرمایند: همنشینی با دوست خردمند مایه زندگی و شادابی روح است.


امام علی(ع) در حدیث دیگری می‌فرمایند: در پی به دست آوردن دوست با صدق و صفا باش، آن هم نه کم بلکه بسیار، که اینگونه دوستان ذخیره دوران رفاهند، و سپر روزگار بلا.


امام صادق(ع) در حدیث دیگری می‌فرمایند: قدرت انسان با داشتن برادر و دوست افزون می‌گردد.


امام صادق(ع) همچنین می‌فرمایند: آن که نخواهد دوست زیادی داشته باشد ضرر کرده است.


از پیامبر اکرم (ص) سوال شد کدام همنشین بهتر است؟ پیامبر فرمودند: کسی که دیدار او شما را به یاد خدا بیندازد و گفتار او بر دانش ما بیفزاید و کردارش آخرت را به یادتان آورد.


امام باقر(ع) نیز می‌فرمایند: دیدار با دوستان .... مایه باروری عقل (و اطلاع یافتن از دانش و تجربه‌های آنان) است، اگرچه کم و اندک باشد.

پی‌نوشت:

بحار 74/280

غررالحکم /202

بحار 74/234

امالی صدوق /182؛

بحار 74/87

تحف‌العقول /271

بحار 78/232

امالی صدوق 2/157؛

بحار 74/186

بحار 74/353

منبع:الحیات، محمدرضا حکیمی


برگرفته شده از ایسنا