دعا برای امام زمان (علیه السلام)
از تعقیبات مهم نماز ظهر، اقتدا به حضرت صادق علیه السلام در دعا براى حضرت مهدى علیه السلام است (هم او كه حضرت محمد، رسول خدا صلى الله علیه و آله در روایات صحیح بشارتش را به امت خود داده، و نوید داده كه حضرتش در آخر زمان ظهور مىنماید) چنان كه عباد بن محمد مداینى مىگوید: در مدینه به حضور امام صادق علیه السلام وارد شدم، در حالى كه از نماز واجب ظهر فراغت پیدا نموده و دستانش را به سوى آسمان بالا برده و مىفرمود:
«أى سامع كل صوت، أى جامع كل فوت، [أى جامع كل شمل]، أى بارئ كل نفس بعد الموت، أى باعث، أى وارث، أى سید السادة، أى إله الآلهة، أى جبار الجبابرة، أى ملك الدنیا و الآخرة، أى رب الأرباب، أى ملك الملوك، أى بطاش، أى ذى البطش الشدید، أى فعالا لما یرید، أى محصى عدد الأنفاس و نقل الأقدام، أى من السر عنده علانیة، أى مبدئ، أى معید، أسألك بحقك على خیرتك من خلقك و بحقهم الذى أوجبت لهم [على نفسك]، أن تصلى على محمد و أهل بیته، و أن تمن على الساعة بفكاك رقبتى من النار، و أنجز لولیك و ابن نبیك الداعى إلیك بإذنك، و أمینك فی خلقك، و عینك فی عبادك، و حجتك على خلقك- علیه صلواتك و بركاتك- وعده، اللهم، أیده بنصرك، و انصر عبدك، و قو [یا: وفق] أصحابه، و صبرهم، و افتح لهم من لدنك سلطانا نصیرا، و عجل فرجه، و أمكنه من أعدائك و أعداء رسولك، یا أرحم الراحمین.»
- اى شنونده هر صدا، اى گرد آورنده هر امرى كه از دست رفته باشد [اى گرد آورنده امور پراكنده] اى آفریننده هر جاندار بعد از مرگ، اى برانگیزاننده، اى وارث، اى سرور سروران، اى معبود معبودها، اى سركش بر سركشان، اى فرمانرواى دنیا و آخرت، اى پروردگار پروردگاران، اى پادشاه پادشاهان، اى خدایى كه سخت با سلطه و چیرگى مىگیرى، اى خدایى كه هر چه را بخواهى بىدرنگ انجام مىدهى، اى شمارنده شماره نفسها و گامهاى برداشته شده، اى خدایى كه نهان در نزد تو آشكار است، اى آغازگر، اى برگرداننده، به حقى كه بر برگزیدگان از خلقت دارى و به حقى كه نسبت به ایشان بر خود
واجب فرمودهاى، از تو مسألت دارم كه بر محمد و اهل بیت او درود فرستى، و در همین لحظه به آزادىام از آتش جهنم منت نهى و به وعده ولىات و پسر پیامبرت كه به اذن تو بندگان را به سویت مىخواند، و امین تو در میان خلق، و حجت و راهنماى تو بر خلق مىباشد- كه درودها و بركاتت بر او باد- وفا نمایى، خداوندا، به یارى خویش او را یارى فرما، و آن بندهات را یاورى كن، و یارانش را نیرومند [یا: موفق] فرما، و آنان را شكیبا گردان و از جانب خویش تسلط یارىگرى براى ایشان عنایت فرما، و در فرج و ظهور او تعجیل فرما، و او را بر دشمنانت و دشمنان رسولت چیرهگردان، اى مهربانترین مهربانان.
عرض كردم: فدایت شوم، آیا براى خودتان دعا نمودید؟ فرمود: براى نور آل محمد و راهبر ایشان، هم او كه به فرمان خدا از دشمنانشان انتقام مىگیرد دعا نمودم. عرض كردم: خداوند مرا فداى تو گرداند، آن بزرگوار كى ظهور خواهد نمود؟ فرمود: هر گاه خداوند- كه خلق و امر به دست اوست- بخواهد. عرض كردم: آیا او نشانهاى پیش از ظهور خواهد داشت؟ فرمود: بله، نشانههاى گوناگون، عرض كردم: مانند چه؟ فرمود: خروج پرچمى از مشرق زمین، و پرچمى از مغرب زمین، و فتنه و آشوبى كه بر اهل زوراء (و بغداد) سایه مىافكند، و خروج مردى از فرزندان عمویم «زید» در «یمن»، و به غارت و تاراج رفتن پوشش و پرده خانه خدا.
خداوند هر چه بخواهد انجام مىدهد.»
دب حضور (ترجمه فلاح السائل)، ص: 303