هرمز یا قشم؟
هرمز جزیرهای كوچك است از توابع شهرستان قشم، به همین دلیل بسیاری از مسافرین كه قصد سفر به قشم را دارند، از جزیره هرمز به عنوان یك سایت یك روزه بازدید میكنند كه البته كمبود اماكن اقامتی و پذیرایی نیز این موضوع را تشدید كرده است، اما در هر صورت جذابیتهای این جزیره كوچك 5/5 كیلومتری آن قدر هست كه بسیاری از جهانگردان اقامت در اماكن روستایی یا مثلا تاسیسات اداره تربیتبدنی یا چادرهای موقت را برای سپری كردن زمان طولانیتر در جزیره هرمز ترجیح دهند.
هر چند جزیره هرمز از توابع شهرستان قشم محسوب میشود، اما در راه آبی مواصلاتی این جزیره، خط ثابتی وجود ندارد و همین امر در بسیاری از موارد سبب سردرگمی مسافران هرمز میشود كه البته در نهایت مجبور میشوند با كرایه قایق تندرو و پرداخت هزینه بیشتر این كمبود را جبران كنند.
اگر آب یاری كند، خلیج نیلگون همیشه فارس طوفانی نباشد، ابری نبارد، موجهای بلند بیتابی نكنند و سراسیمه خود را بر حاشیهها و كرانهای ساحل نكوبند، میتوان با صرف حدود نیم ساعت با استفاده از قایقهای تندرو خود را به جزیره هرمز رساند. فاصله جزیره هرمز و جزیره قشم آنقدر كم است كه تقریبا میتوان جزیره را از همان ساحل قشم ملاحظه كرد، اما بستگی به جهت باد دارد و اگر باد مخالف نباشد، باید دقایقی چند هنگامی كه قایقران بومی به سمت هرمز میراند، تو چشم به موجها بدوزی، گاهی اوقات كژ شوی و مژ شوی و گاهی خود را در میان انبوه كشتیهای آواره در میان آبها سرگردان ببینی تا در نهایت به جزیره هرمز برسی.
سفر به جزیره هرمز از طریق بندرعباس، كمی زمانبرتر است و زمانی بیش از نیمساعت را میطلبد اما به سبب اهمیت بندرعباس و مركزیت استان آن خط قایقهای مسافربری بین جزیره و بندرعباس همواره برقرار است و قایقرانان غیور بندری تا پیش از آنكه آفتاب تا فردایی دیگر و روزی دیگر دامن برچیند، بر ساحت آب میتازند و با مهربانی جنوبیشان میهمانان جزیره و بومیان مهماننواز را جابهجا میكنند.
سرزمین خاكهای سرخ؛ فرش خاك هرمز
وقتی كه وارد جزیره هرمز میشوی، چهره بومیان تو را كمی به یاد بلوچها میاندازد، كمی هم به یاد هندیان، دختران در پس برقع، در پس چادرهای بندری و موج دریا، آن قدر جزیره كوچك است كه هر جا باشی اگر سكوت باشد، میتوانی صدای دریا را بشنوی، شرجی دریا كه گویی در كف دستانت آرمیده است. هرمز معروف است به ساحلهای رنگین و خاك رنگینتر از ساحل جزیره، ساحلهای طلایی و نقرهای بكر؛ خاك سرخ جزیره هرمز نیز زبانزد است و همه?ساله جهانگردان زیادی را به خود جلب میكند؛ دره نمكی و نمكهایی كه هنگام بارندگی با تركیبی از رنگهای سپید و سرخ و طلایی حالت روان به خود میگیرند.
فراموش نكنید؛ «خاك» یكی از دیدنیهای هرمز است؛ ذره ذره خاكش، تركیب افق، ساحل رنگی و نقش خلیجفارس؛ وقتی كه میگوییم نقرهای و طلایی و سرخ، فقط واژه است، نقرهای خود طیفی میشود كه با رنگ آفتاب بازی میكند، گاهی كمرنگتر و گاهی پررنگتر، گاهی از فرط روشنایی به رنگ آسمانها نزدیك میشود و گاهی از فرط تیرگی گویی میشود ذرهای از دل شب كه نور مهتاب بر آن میتابد.بقیه رنگها نیز همین است، خاك سرخ فقط یك تمثیل است تا تو را به دنیای آرزوها و دنیای رنگها ببرد. خاك است و آفتاب و رنگ، آنقدر پرتلالو كه نقش خیال میزند و بسیاری كه نقش هنر در ذهن دارند، در مناسبتهای مختلف بر ساحل این جزیره گردهم میآیند و فرشی از خاك با طرحهای بكر ترسیم میكنند. حدود 3 سال پیاپی است كه به مناسبتهای مختلف فرش خاكی هرمز كه با استفاده از خاكهای رنگارنگ جزیره ترسیم میشود، بهانهای است تا هنرمندان گردهم آیند و نقش خاك را بر دل زمین بزنند. زمان برگزاری دقیق این مراسم همه?ساله مشخص نیست، ولی اصولا در نیمه دوم سال كه بیشتر فصل سفر به جنوب است و یا در اردیبهشت ماه به مناسبت روز ملی خلیجفارس این برنامه تكرار میشود.