مدرسه و نقش تربیتی آن

[رها شعبانی]

مکانی که تربیت رسمی در آن انجام می گیرد مدرسه نامیده می شود.مدرسه، سازمان و نهاد بسیار مهمی است که اجتماع آن را به وجود می آورد تا تربیت رسمی کودکان، نوجوانان و جوانانش را به عهده گیرد و مهارت ها و معارف لازم را در سطوح و مقاطع مختلف و در رشته های مورد نیاز به آن ها بدهد.بنابراین مدرسه، آموزش فرزندان جامعه را در مراحل مختلف تحصیلی به عهده دارد، امکانات افراد را رشد و گسترش می دهد، نیازهای جامعه را ارضا می کند.هر اجتماعی تنها هنگامی پایدار، مترقی و در حال پیشرفت خواهد بود که همیشه به فکر پرورش تمام اعضای خویش باشد برای رسیدن به این مهم به جز مدرسه هیچ وسیله مثبت و موثر دیگری در اختیار ندارد.
جان دیوئی فیلسوف تربیتی معروف در خصوص نقش مدرسه در ایجاد محیط تربیتی ساده می گوید: زندگی اجتماعی امروز بشر بسیار پیچیده تر از گذشته است و فهم درک آن در صورت فعلی برای کودکان و نوجوانان غیر ممکن است، ولی مدرسه می تواند آن را ساده کرده و به شکلی در آورد که آن ها بتوانند مسائل زندگی اجتماعی معاصر را در یابند.
مدرسه در صورت برخورداری از شرایط و امکانات سالم و لازم می تواند محیط اجتماعی پاکی را برای دانش آموزان فراهم آورد تا از یک طرف از آلودگی احتمالی ایشان به فساد جلوگیری کرده و خصوصیات نیک را به نسل جدیدی انتقال دهد و از سوی دیگر محیط بیرون را از فساد تصفیه و پاک کند.در مدرسه دانش آموزان از طبقات مختلف اجتماع تشکیل شده و نیازمندند که با همدیگر در آمیزند و افکار، گرایش ها، رغبت ها و نیازهای خود را به هم نزدیک کنند.
به این ترتیب مدرسه عالی ترین ارزش اجتماعی را دارا و همه کشورهای جهان به ویژه آن هایی که از امکانات مادی فراوانی بهره مند هستند در راه افزایش و گسترش مدارس مجهز به وسایل آموزشی نوین سرمایه گذاری کرده و مدرسه رفتن غیر قابل انکار همه مردم بوده و حتی به استفاده از این حق ملزم شده اند.آموزش و پرورش در یک جامعه تنها نباید به چهار دیواری کلاس محدود شود باید از همه امکانات یک جامعه برای بالا بردن سطح دانش و بینش و شکوفایی ساختن استعدادها، استفاده کامل برد، چرا که تعلیم و تربیت در آستانه عبور از مرزهای سنتی خود بوده و به تدریج در زمان و مکان گسترش می یابد.
روزنامه خراسان